با عدم موفقیت در مراحل پایانی پرتاب ماهواره ظفر - 1، سوالی كه می‌توان مطرح كرد این است که در شرایطی كه هنوز فناوری پرتاب ماهواره ما در مرحله توسعه و تثبیت است، چرا باید ماهواره سنگین و 5/1 میلیون دلاری ظفر - 1 با ماهواره بر 5/3 میلیون دلاری سیمرغ پرتاب شود؟
قاعدتا پرتاب محموله سبك‌تری نسبت به ظفر، متشكل از چند ماهواره مكعبی یا تاسواره (Cubesat) كه در دنیا به‌عنوان ماهواره‌های كم‌هزینه و دانشجویی شناخته می‌شوند، با ماهواره‌ بر سیمرغ در صورتی كه ماموریت به هر دلیلی در مراحل پایانی با موفقیت همراه نباشد، هزینه بسیار كمتری برای ما
خواهد داشت.
نمونه‌های متعددی از این نوع ماهواره‌ها در شركت‌های نوپا و در قالب گروه‌های دانشجویی ایرانی ساخته شده است.
فراموش نكنیم تاسواره‌ها آینده روشنی در عرصه دانش فضایی دارند و هندی‌ها از پیشروترین كشورهای جهان در عرصه طراحی و پرتاب این نوع ماهواره‌ها هستند. در آمریكا نیز شركت‌های خصوصی زیادی روی توسعه فناوری تاسواره‌ها حساب باز كرده‌اند.