سرانجام محمد توفیق علاوی كه از سوی برهم صالح رئیس‌جمهور عراق مكلف به تشكیل دولت شده بود، از تشكیل كابینه انصراف داد. علاوی در نامه به برهم صالح، دلیل انصراف را تلاش او برای تشكیل كابینه‌ای مستقل عنوان كرده كه با مخالفت‌هایی مواجه شده است. این در حالی است كه جلسه ویژه رأی اعتماد پارلمان عراق به كابینه محمد توفیق علاوی به دلیل به حد نصاب نرسیدن برای پنجمین بار در طول یك هفته اخیر، باز هم به تعویق افتاد. همین مساله سبب شد در نهایت علاوی، انصراف خود از تشكیل دولت را اعلام كند. از مجموع ۳۲۹ نماینده تنها ۱۰۸ نماینده حاضر به شركت در جلسه شدند؛ امری كه مانع به‌حد نصاب رسیدن نشست ویژه پارلمان برای آغاز رأی اعتماد به كابینه شد.
احزاب و گروه‌های مختلف عراقی، واكنش‌های متفاوتی درخصوص انصراف علاوی از تشكیل كابینه نشان داده‌اند: برخی اقدام علاوی با نماد ازخودگذشتگی وی و برخی دیگر، این اقدام را نشانه‌ای دال بر تلاش وی برای امتیازگیری از احزاب منتقد خوانده‌اند. با تمامی این اوصاف، صورت‌بندی آنچه در عراق می‌گذرد چندان دشوار به نظر نمی‌رسد! آنچه مسلم است این‌كه مطالبات، حساسیت‌ها، دغدغه‌ها و خواسته‌های بر حق ملت عراق از سیاستمداران، دولتمردان و نمایندگان پارلمان این كشور كاملا مشخص است. آنها از یك سو خواستار وجود دولتی پاكدست و عاری از فساد هستند تا بر معضلات ملت عراق تمركز و در راستای حل و فصل آنها تدبیر و چاره‌اندیشی كند. از سوی دیگر، ملت عراق خواستار حضور دولتی تا مطالبه اصلی آنها در حوزه امنیت، یعنی خروج نیروهای اشغالگر آمریكایی از عراق را محقق کند. برای هدایت و مدیریت این پروسه، باید دولت آتی عراق انگیزه، اعتقاد و آمادگی لازم را داشته باشد.