این تصویر دوست‌داشتنی
این، حسین علیزاده است؛ پشت ماسك و با دستكش در بهشت زهرا. اهالی موسیقی می‌دانند او با تعصبی صنفی، در همه آیین‌های مرتبط با قدردانی از بزرگان موسیقی شركت می‌كند و با این‌كه استادی‌اش در آهنگسازی و چیره‌دستی‌اش در نوزاندگی بر كسی پوشیده نیست، خود را شاگرد آنها می‌نامد و درباره‌شان برای نسل‌های بعدتر سخن می‌گوید.
چند روز پیش، هوشنگ ظریف را از دست دادیم و به این فكر كردیم در این روزهای «در خانه بمانیم»، چه وداع غریبانه‌ای با استاد خواهیم داشت. اما بگذارید همین یك تصویر از حسین علیزاده را از این غریبانگی به خاطر بسپاریم و دست او را به گرمی (البته پس از ضد عفونی كامل!) بفشاریم كه مردانگی كرد و با این شرایط در مراسم خصوصی خاكسپاری ظریف حضور پیدا كرد.
