بسیاری از اقدامات اخیر آمریکا در خلیج‌فارس ناشی از وضعیت به هم ریخته  اوضاع داخلی این کشور است. چرا که از یکطرف بر اساس آمارهای بین‌المللی ویروس کرونا در بسیاری از ایالت‌های این کشور شیوع گسترده‌ای پیدا کرده و تعداد مبتلایان به این ویروس در حال افزایش است، کرونا در آمریکا بیداد می‌کند و سیاست‌های دولت این کشور در زمینه مدیریت این بیماری موفق نبوده است و روز به روز اظهارات مختلف و متناقضی در مورد کرونا مطرح می شود که با مخالفت متخصصان آمریکایی مواجه می‌شود.
از سوی دیگر شاهد مشکلات اقتصادی پدید آمده از جمله کاهش شدید قیمت نفت و فشار شرکت های نفتی بزرگ روی ترامپ و بدهی های این کشور هستیم. از طرف دیگر رقیب بزرگ آمریکا یعنی چین در مسائل اقتصادی و کنترل موضوعات بهداشتی از آمریکا پیش افتاده است. این موضوع برای آمریکا مسئله‌ساز است، به همین دلیل تلاش می کند افکار عمومی کشورش را به خارج از مرزهایش منحرف کند.
در خارج از مرزهایش نیز نیروهای مسلح این کشور گرفتار بیماری کرونا شده اند و هیچ برنامه‌ای از سوی آمریکا برای مداوا و درمان آنها وجود ندارد. بنابراین در چنین شرایطی بهترین راه از نظر آمریکا این است که اذهان عمومی را به نمایش‌های بیرونی هدایت کند.
نکته دیگر این است در شرایط کنونی آمریکا به دنبال افزایش حضور در منطقه نیست چراکه قادر به پرداخت هزینه های این حضور نخواهد بود، مگر اینکه مسئله ای بسازد و از کشورهایی که هنوز مبلغی پول در صندوق های حاکمیتی شان مانده باشد اخاذی کند. در عین حال باید توجه داشت که این کشورها نیز نفتی هستند و در حال حاضر گرفتار بحران کاهش نفت؛  بنابراین آنها هم در پی دریافت مقادیری برای جبران کسری بودجه و تامین هزینه های داخلی و نظامی خود هستند. به این ترتیب پول اضافه‌ای برای پرداخت به ترامپ ندارند.
آمریکا در این سال‌ها برخی کشورهای منطقه و متحدان منطقه‌ای خود را مسلح کرد تا آنها در این منطقه حضور بیشتری داشته باشند. این در حالی است که با توجه به شرایط فعلی آنها نیز جرات این حضور را ندارند. به این ترتیب آمریکا در شرایط فعلی به دنبال انجام حرکات نمایشی است و اظهارنظرها و تهدیدهای ترامپ  جنبه روانی دارد.
دونالد ترامپ درچارچوب این اظهارنظرها و تهدید ایران سعی کرده بخشی از انفعال و سرگشتگی که در مدیریت این کشور به وجود آمده را جبران کند.