بازیگری، حرفه‌ای است که مربوط می‌شود به انتخاب توسط کارگردان و تهیه‌کننده. یعنی باید فیلمنامه‌ای به شما پیشنهاد شود و آن را بپذیرید که ایفای نقش کنید یا نه.
بسیاری از سناریوهایی که برای بازیگران و ازجمله خودم ارسال می‌شود قابلیت دارند که ارتقا یابند و شخصا اگر ببینم امکان و اراده‌ای برای بازنویسی فیلمنامه و ارتقای آن وجود دارد، سعی می‌کنم نظرات اصلاحی خود را ارائه کنم.
ماه رمضان با اجرای برنامه «مکث» مهمان مخاطبان تلویزیون هستم. در مکث سعی شده همه چیز به سمت ایجاد آرامش ذهنی برای مخاطب برود تا در ساعات قبل از افطار هم سرگرم کننده  بوده و هم آرامش معنوی لازم را داشته باشد.
پیشنهاد مکث را پذیرفتم، چون فکر کردم به‌لحاظ انتخاب سوژه و تیم تولید برنامه‌ای حرفه‌ای است و دارای نگاهی نو نسبت به ماه رمضان است، یعنی آن کلیشه‌های پرسوزی را که از برخی برنامه‌های مشابه در ذهن داریم، تداعی نمی‌کند و درمقابل تا می‌تواند مکث می‌کند بر اخلاق، انسانیت و شرافت آدمیان گرفتار در کرونا.
به اندازه کافی نظراتم را در صفحات مجازی خودم منتقل می‌کنم و دغدغه مردم را هم دارم و اهل شعار دادن هم نیستم و این را در صفحات‌مجازی ام می توانید ببینید.من هم تفکرخودم را دارم و کاملا مشخص است که درباره وضعیت مردمان گرفتار در کرونا هم نگرانی دارم، ولی سعی نمی‌کنم با منفی‌بافی، آسایش حداقلی مخاطب را از بین ببرم.
کرونا از آن سوژه‌هایی است که می‌توان لااقل چنددهه درباره‌اش محصول تصویری تولید کرد و لابد سریال‌سازان هم در آینده دور یا نزدیک درباره کرونا و عواقبش داستان‌پردازی خواهند کرد،ولی آنچه الان در برخورد با این پدیده نیازمندیم، داشتن نوعی آرامش است که به ما قدرت تصمیم‌گیری برای رهایی از بحران را بدهد.
مکث با ایجاد آرامش برای مخاطب، باید ویژگی اصلی تمام محتواهایی باشد که برای این روزها تولید شده و بناست روی آنتن برود، چون اگر آرامش باشد کلی کار می‌توان کرد، ولی اگر آرامش نباشد از همان افعال روزمره نیز بازمی‌مانیم.