این روزها بیشتر از هر زمانی بچه‌ها درگیر گوشی‌های هوشمند و اینترنت شده‌اند.حتی دیگر لازم نیست مسافت خانه تا مدرسه را طی کنند (فرقی ندارد با خودرو، سرویس مدرسه یا پیاده) و کلا خانه‌نشین شده‌اند و بیشتر از هر زمان دیگر بی‌تحرک‌. معلمان هم کارشان از کل‌کل در کلاس و چشم در چشم بچه‌ها، رسیده به فضای مجازی و الان دیگر مدیریت دانش‌آموزان بازیگوش، شده یکی از معضلات آموزش در دوره کرونا، اما برای دانش‌آموزان و معلمان دشت مغان، کرونا نه آمده و نه‌رفته.انگار این ویروس ویرانگر نتوانسته از مرز زندگی آنها عبور کرده و خرابش کند.عکسی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود و معلمی را نشان می‌دهد که در دامنه زیبای سبلان به دو دانش آموز عشایرش درس می‌دهد.در این مکان فراتر از کرونا نه اینترنتی است نه گوشی و کامپیوتری.عشق است و دغدغه تعلیم و علاقه به فراگیری دانش.