بخوانید تا رستگار شوید!
حسام آبنوس / دبیر قفسه
می‌خواهم یك جمله كلیشه‌ای بگوم بعد بروم سراغ اصل موضوع: «ماه رمضان فرصتی برای خودسازی است» و این خودسازی جهات مختلفی دارد، یكی از آنها با بستن دهان میسر می‌شود و برای رسیدن به كمال این مرتبه، كارهای دیگری هم توصیه شده یا می‌توان توصیه كرد.
قرآن بخوانید، هر قدر میسر است، این توصیه‌ای است كه كتاب شریف می‌كند و هیچ قیدی برای قرائت آیات وحی نمی‌گذارد برای همین در روزهای این ماه می‌توانیم با خواندن آیات این كتاب راه نجات را پیدا كنیم و از سرگذشت پیشینیان عبرت بگیریم. در حدیثی كه از امام باقر(ع) رسیده استفاده می‌شود اگر مسلمان بخواهد از غافلان و بی‌خبران نباشد بایستی روزانه حداقل ده آیه از قرآن بخواند. امام پنجم(ع) این مطلب را از رسول خدا(ص) نقل كرده و البته در جای دیگر به پنجاه آیه اشاره شده و یادآوری می‌كند این افراد از جمله كسانی هستند كه همواره به‌یاد خدا هستند. عطار نیشابوری در تذكره الاولیاء می‌نویسد: پرسیدند كه «كسی قرآن می‌خواند و نمی‌داند چه می‌خواند آن را هیچ اثری بُوَد؟» گفت: «كسی دارو می‌خورد و نمی‌داند كه چه می‌خورد، اثر می‌كند؛ قرآن اثر نكند؟ بلكه بسی اثر كند. فكیف اگر خود داند كه چه می‌خواند، اثر آن بسیار كند.»
قرآن كریم بارها مخاطبان خود را دعوت به گشتن روی زمین كرده تا از این طریق عاقبت پیشینیان را ببینید و عبرت بگیرند. دروغگویان، مشركان، مجرمان و... كسانی هستند كه قرآن با دعوت از مردم به گشتن روی زمین می‌خواهد سرگذشت آنها را به مخاطب نشان دهد. خواندن سفرنامه‌ها یكی از راه‌های سیر كردن روی زمین است به این خاطر كه شاید همه فرصت سفر كردن و دیدن آثار گذشتگان برایشان فراهم نباشد، اما سفرنامه‌ها این امكان را برای مخاطبان خود فراهم كرده‌اند. ناصر خسرو كه سفرنامه مشهوری دارد در ابتدای سفرنامه خود می‌نویسد: شبی در خواب دیدم یكی مرا گفتی: «چند خواهی خوردن از این شراب كه خرد از مردم زایل كند اگر بهوش باشی بهتر». من جواب گفتم كه: «حكما جز این چیزی نتوانستند ساخت كه اندوه دنیا كم كند». جواب دادی: «در بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد. حكیم نتوان گفت كسی را كه مردم را به بیهوشی رهنمون باشد، بلكه چیزی باید طلبید كه خرد و هوش را بیفزاید». گفتم كه: «من این از كجا آرم؟» گفت: «جوینده یابنده باشد» و پس سوی قبله اشارت كرد و دیگر سخن نگفت.
رمان خواندن هم یكی دیگر از كارهایی است كه می‌تواند مفید باشد، زیرا رمان‌ها اغلب قصه سرگذشت انسان‌ها و زندگی‌شان هستند و می‌تواند روشی برای سیر كردن در زندگی و منش و سلوك انسان‌های دیگر باشد. در واقع این گونه ادبی تجربه‌ای رایگان در اختیار خواننده قرار می‌دهد. همان‌طور كه قرآن داستان یوسف را بهترین قصه‌ها معرفی می‌كند می‌توان نتیجه گرفت قصه‌هایی كه سرگذشت افراد در آن بازگو شده می‌تواند راه خوبی برای كسب معرفت و خودسازی باشد.
قرآن بخوانید، هر قدر میسر است، این توصیه‌ای است كه كتاب شریف می‌كند و هیچ قیدی برای قرائت آیات وحی نمی‌گذارد برای همین در روزهای این ماه می‌توانیم با خواندن آیات این كتاب راه نجات را پیدا كنیم و از سرگذشت پیشینیان عبرت بگیریم. در حدیثی كه از امام باقر(ع) رسیده استفاده می‌شود اگر مسلمان بخواهد از غافلان و بی‌خبران نباشد بایستی روزانه حداقل ده آیه از قرآن بخواند. امام پنجم(ع) این مطلب را از رسول خدا(ص) نقل كرده و البته در جای دیگر به پنجاه آیه اشاره شده و یادآوری می‌كند این افراد از جمله كسانی هستند كه همواره به‌یاد خدا هستند. عطار نیشابوری در تذكره الاولیاء می‌نویسد: پرسیدند كه «كسی قرآن می‌خواند و نمی‌داند چه می‌خواند آن را هیچ اثری بُوَد؟» گفت: «كسی دارو می‌خورد و نمی‌داند كه چه می‌خورد، اثر می‌كند؛ قرآن اثر نكند؟ بلكه بسی اثر كند. فكیف اگر خود داند كه چه می‌خواند، اثر آن بسیار كند.»
قرآن كریم بارها مخاطبان خود را دعوت به گشتن روی زمین كرده تا از این طریق عاقبت پیشینیان را ببینید و عبرت بگیرند. دروغگویان، مشركان، مجرمان و... كسانی هستند كه قرآن با دعوت از مردم به گشتن روی زمین می‌خواهد سرگذشت آنها را به مخاطب نشان دهد. خواندن سفرنامه‌ها یكی از راه‌های سیر كردن روی زمین است به این خاطر كه شاید همه فرصت سفر كردن و دیدن آثار گذشتگان برایشان فراهم نباشد، اما سفرنامه‌ها این امكان را برای مخاطبان خود فراهم كرده‌اند. ناصر خسرو كه سفرنامه مشهوری دارد در ابتدای سفرنامه خود می‌نویسد: شبی در خواب دیدم یكی مرا گفتی: «چند خواهی خوردن از این شراب كه خرد از مردم زایل كند اگر بهوش باشی بهتر». من جواب گفتم كه: «حكما جز این چیزی نتوانستند ساخت كه اندوه دنیا كم كند». جواب دادی: «در بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد. حكیم نتوان گفت كسی را كه مردم را به بیهوشی رهنمون باشد، بلكه چیزی باید طلبید كه خرد و هوش را بیفزاید». گفتم كه: «من این از كجا آرم؟» گفت: «جوینده یابنده باشد» و پس سوی قبله اشارت كرد و دیگر سخن نگفت.
رمان خواندن هم یكی دیگر از كارهایی است كه می‌تواند مفید باشد، زیرا رمان‌ها اغلب قصه سرگذشت انسان‌ها و زندگی‌شان هستند و می‌تواند روشی برای سیر كردن در زندگی و منش و سلوك انسان‌های دیگر باشد. در واقع این گونه ادبی تجربه‌ای رایگان در اختیار خواننده قرار می‌دهد. همان‌طور كه قرآن داستان یوسف را بهترین قصه‌ها معرفی می‌كند می‌توان نتیجه گرفت قصه‌هایی كه سرگذشت افراد در آن بازگو شده می‌تواند راه خوبی برای كسب معرفت و خودسازی باشد.
