حمایت‌هایی که کارگر نیست

حمایت‌هایی که کارگر نیست

حمید حاج اسماعیلی کارشناس حوزه کار


 کارگران چون در تحولات جامعه نقش دارند بسیار با اهمیت هستند و با توجه به جمعیت گسترده کارگران (نیمی از جمعیت ایران) در کشور باید از جنبه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مورد توجه قرار گیرند.
به لحاظ کمیت در بازار کار حدود 14 میلیون نفر نیروی کار در سازمان تأمین اجتماعی به ثبت رسیده که این امر جایگاه کارگران را در کشور برجسته کرده است.
ولی با این حال به نظر می‌رسد باید مسوولان در خصوص قشر کارگر به دو امر، یعنی امنیت شغلی و معیشت کارگران توجه ویژه‌ای داشته باشند، چون اینها برای این قشر از اهمیت زیادی برخوردار است.
از لحاظ امنیت شغلی باید عنوان کرد نرخ بیکاری در کشورمان دورقمی است، چون تمامی برآوردها نشان می‌داد کشورمان تا قبل از شیوع ویروس منحوس کرونا سه و نیم میلیون بیکار دارد که این موضوع پس از شیوع این بیماری به دو برابر یعنی هفت میلیون بیکار رسیده است، چون بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل کاهش تقاضای بازار، نیروهای خود را تعدیل یا کارگاه یا واحد تولیدی خود را تعطیل کرده‌اند.
بنابراین برای جهش تولید و افزایش اشتغال، همه مسوولان باید قدم بردارند تا تمامی کارگران و خانواده‌های آنان بتوانند درآمد کسب کنند و با افزایش امید آنها نقش سازنده خود را در اقتصاد کشور به بهترین شکل ممکن به منصه ظهور برسانند.
اما در بحث معیشت، اتفاقاتی طبیعی همچون افزایش تحریم‌های خصمانه آمریکا و متحدان و همچنین شیوع بیماری کرونا در سراسر کشور به وقوع پیوسته است؛ بنابراین دولت باید زمینه‌های حمایت از کارگران را فراهم کند، ولی متاسفانه تاکنون دولت به اندازه کافی از کارگران و خانواده‌های آنها حمایت نکرده است.
این که دولت 5000 میلیارد تومان به بیمه بیکاری به دلیل شیوع کرونا اختصاص داده است به دلیل بالا بودن میزان بیکاران، مبلغ اندکی است. از طرف دیگر بسیاری از بیکاران نتوانسته‌اند در این زمینه ثبت‌نام کنند یا واجد شرایط این بیمه نبوده‌اند، چون برخی مشاغل شناسنامه ندارند و بعضی کارگاه‌هایی که تعطیل شده‌اند کد کارگاهی سازمان تأمین اجتماعی نداشته‌اند؛ پس تعداد افراد مشمول بیمه بیکاری چند برابر یک میلیون نفری است که دولت در آمارهای خود به آنها استناد می‌کند و به نظر می‌رسد چهار میلیون نفر بتوانند واجد دریافت بیمه بیکاری باشند.
بنابراین باید حوزه حمایت‌های دولت از کارگران و خانواده‌های آنان افزایش و حتی باید بیمه بیکاری بیشتر از سه ماه به این کارگران اختصاص یابد.