حرف‌های بی‌سرانجام

وعده رئیس سازمان غذا و دارو درخصوص توزیع واكسن آنفلوآنزا محقق نشد

حرف‌های بی‌سرانجام

 همین جمعه پیش بود كه محمدرضا شانه‎ساز در قاب تلویزیون حاضر شد و خبر داد كه از روز شنبه، پنجم مهر‌، واكسن آنفلوآنزا در مراكز بهداشت توزیع می‎شود و افراد پرخطر جامعه‌ برای تزریق واكسن آنفلوآنزا، می‎توانند به مراكز بهداشت، مراجعه كنند. همه اینها باعث شد تا دیروز، افرادی كه در فهرست گروه‌ها پرخطر هستند، به مراكز بهداشت مراجعه ‌كنند؛ آنها روانه این مراكز شدند، اما دست خالی برگشتند و فقط احتمال آلوده شدن به ویروس را به جان خریدند. درست است، خبر جمعه آقای مدیر، به حقیقت نپیوست.‌‌ پیگیری‌های ما نیز روی این واقعیت تلخ مهر تایید زد. خبرنگار ما از مراكز چهار گوشه تهران درباره توزیع واكسن پرسید‌، اما جواب همه آنها به ما در یك چیز مشترك بود؛ «واكسن آنفلوآنزا هنوز توزیع نشده است.»

 مركز بهداشتی در شمال تهران، اولین مركزی است كه از آنها می‌پرسیم آیا واكسن آنفلوآنزا در مركز شما توزیع شده است؟‌ متصدی این مركز بهداشت می‎گوید كه هنوز هیچ واكسنی به این مركز تحویل داده نشده است. این متصدی می‎گوید كه هنوز خودشان هم نمی‎دانند كه چه زمانی قرار است، واكسن‎ها به دستشان برسد.
اخبار اعلام كرده، ما نمی‎دانیم!
 هنوز سلام داده، نداده، كلافه می‎گوید:‌ «اگر درباره واكسن آنفلوآنزا می‎خواهید بدانید، هنوز توزیع نشده است.» این را متصدی مركز بهداشتی در شرق تهران می‌گوید. او ادامه می‌دهد‌ از صبح مردم یا مراجعه می‎كنند یا تماس می‎گیرند و از واكسن آنفلوآنزا می‌پرسند. مراجعات و پرسش‌هایی كه او جوابی برای آنها ندارد.
یكی از پرسنل مركز بهداشتی در غرب تهران به جام‌جم می‌گوید: «ما كه در مركز بهداشت كار می‎كنیم، خبر نداریم كه توزیع چه زمانی است‌.» یكی از كارمندان مركز بهداشت شمال‌غرب هم می‏گوید كه با مركز بهداشت كل تماس گرفته، اما آنها هم نمی‌‎دانند كه چه زمانی قرار است، واكسن به دستشان برسد؛ او به ما پیشنهاد می‎دهد كه منتظر توزیع واكسن در مراكز بهداشت نمانیم و در بیرون از این مراكز، در داروخانه و هر جای دیگری، واكسن را تهیه كنیم.
 هیچ‌كدام از مراكز بهداشتی كه ما با آنها تماس گرفتیم، حتی نمی‏دانند كه پروتكل‌های توزیع واكسن برای افراد پرخطر چگونه است. یكی از آنها می‌گوید كه هنوز پروتكلی از مركز، به آنها ابلاغ نشده، اما به احتمال زیاد كسانی كه از قبل در مراكز بهداشت پرونده دارند، باید برای تزریق واكسن ثبت‏نام كنند و این حتی شامل كسانی كه در فهرست افراد پرخطر هم هستند، می‎شود.
از معاونت بهداشت سوال كنید
از سازمان غذا و دارو و از حیدر محمدی، مدیركل دارو و مواد تحت كنترل سازمان غذا و دارو، درباره توزیع واكسن آنفلوآنزا در مراكز بهداشت و خبر شانه‏ساز می‌پرسیم. او به ما می‎گوید: «تا روز سوم مهر، حدود یك میلیون و 500 هزار دوز واكسن آنفلوآنزا به معاونت بهداشت، وزارتخانه بهداشت و درمان تحویل داده‏ایم.» هرچند كه به گفته شانه‏ساز، حدود دو میلیون و 500 هزار نفر در لیست افراد پرخطر هستند، اما تنها یك میلیون و 500 هزار دوز واكسن توزیع شده است. محمدی می‎گوید كه تا سوم مهر واكسن به همه استان‎های كشور فرستاده شده، اما ممكن است واكسن هنوز به چند استان، نرسیده باشد، اما تا یكی دو روز دیگر همه استان‏ها سهمیه واكسن‎شان را می‌گیرند. او می‎گوید كه سازمان غذا و دارو، فعلا به داروخانه‎های كشور، واكسنی نداده  است. افراد پرخطر با كدملی، می‎توانند به مراكز بهداشت مراجعه كنند. محمدی در پاسخ به این سوال كه چرا هنوز توزیع به مراكز بهداشت نیز نرسیده، می‎گوید:‌ «ما واكسن را به معاونت بهداشت وزارتخانه تحویل داده‏ایم، این سوال را باید از معاونت بهداشت بپرسید.»  اما تلاش ما برای پرسش از مدیران معاونت بهداشت راه به جایی نمی‌برد‌. این‏‌ در حالی است كه تقاضا برای واكسن آنفلوآنزا به قوت خود باقی است. برای نمونه در كنار دلنگرانی‌ گروه‌های پرخطر، مالك حسینی، سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشاركت‌های اجتماعی شهرداری تهران نیز دیروز به ایلنا گفت که برای 2000 كارتن‌خواب و 400 كودك كار، نیاز به واكسن آنفلوآنزا دارند.


سرمایه اجتماعی، واكسن ندارد
وعده رئیس سازمان غذا و دارو محقق نشد، ‌این شیوه اطلاع‏رسانی و مطرح كردن وعده‌ها به طور حتم تبعات اجتماعی عمیقی دارد. غفور شیخی، جامعه‏‎شناس، در این باره به ما می‎گوید كه به نظر می‌رسد در دهه اخیر دولتمردان به جای كمك به‌ مردم، اهداف خاصی مانند تجارت را در پیش گرفته‎اند. او می‎گوید: «ترغیب مردم و عرضه محدود كالایی باعث می‎شود ذهنیت‎ها مشوش شود و همه آماده شوند تا از محصول اندك، با هر قیمتی كه عرضه می‌شود، استقبال بیش از اندازه كنند.» از نظر او، تفكر تجاری‎سازی، باعث از بین رفتن سرمایه اجتماعی می‌شود. به نظر شیخی ‌سرمایه اجتماعی، با بی‏اعتمادی بین مردم و دولتمردان از بین می‌رود و سال‌ها زمان می‎برد تا این سرمایه احیا شود. سرمایه‏ای كه این روزها، با خبرهای ضدونقیض  و ‌وعده‌های بی‌سرانجام كمرنگ می‌شود.