همیشه تلخی بد نیست. گاهی این تلخی می‌تواند نگاه انسان را به دنیای پیرامون خود باز كند. بچه‌های قالی‌باف‌خانه هوشنگ مرادی كرمانی از آن آثاری است كه تلخی آن قرار است در انتها به شیرینی دانایی ختم شود. این كتاب در تصویری، روستاهای فقیرنشین كرمان را نشان می‌دهد.
 در این كتاب كه دو داستان دارد خواننده با تصویر كودكانی روبه‌رو می‌شود كه به جای كودكی كردن مجبورند از سنین كودكی در كارگاه‌های قالیبافی مشغول باشند و كار كنند. مرادی كرمانی در این كتاب بخشی از تصویری را كه خود شاهد آن بوده با زبان داستان برای خواننده بازگو كرده و با ابزار داستان آن را جاودانه كرده است. این‌بار روستاهای دورافتاده و محروم محور است و كودكانی را  كه به جای بازی و شادی باید در كارگاه‌ها كار كنند در كتاب می‌بینیم. 
 با این كتاب كه تلخ است هم به روستاهای سال‌های خیلی دور كرمان سفر می‌كنیم و هم شیرینی آزادی بیشتر كودكان را بیشتر می‌چشیم. این کتاب را نشر معین منتشر کرده است.