مرگ به‌خاطر گردو
اکبر یکی از گردوتکان‌هایی بود که به‌خاطر تکاندن گردو جانش را از دست داد. هنوز هم صدای ناله‌های جگرخراش دختربزرگش‌که می‌گفت ورودش به دانشگاه را می‌خواست با او جشن بگیرد در گوش اهالی روستا زنگ می‌زند. هنوز هم چهره بهت‌زده دختر کوچک‌ترش که با بغضی خفته در گلو به خواهر و مادرش نگاه می‌کرد که چطور بر سر و صورت خود چنگ می‌زنند، در ذهن خیلی‌ها ثبت شده‌است. 
رضا هم گردوتکان دیگری بود که بالای درخت رفته‌بود تا گردو بچیند. آن روز هوا آرام نبود و باد می‌وزید. خیلی از هم‌ولایتی‌هایش به او گفتند الان موقع بالا رفتن از درخت و تکاندن گردوها نیست، ولی گوش رضا به این حرف‌ها بدهکار نبود و فقط دنبال این بود که کارش را زودتر تمام کند و به خانه برگردد. بالای درخت رفت و با چوب شروع به تکاندن‌گردوها کرد. 10 دقیقه بعد شدت وزش باد بیشتر شد، آن‌قدر شدید که داشت تعادل رضا را روی بعضی شاخه‌های لرزان درخت به هم می‌زد. سعی کرد دستانش را به دور شاخه‌ها گره‌بزند، اما نتوانست و به‌خاطر تکان‌های شدید ناشی از وزش باد از روی درخت پرت شد و روی زمین افتاد. 
خانواده که نگران دیرکردن رضا شده‌بودند به باغ رفتند و مرد خانه‌شان را دیدند که بی‌حال و بی‌جان پای درختان گردو افتاده‌بود. با اورژانس تماس گرفتند و تکنیسین‌ها او را به بیمارستان منتقل کردند، اما شدت ضربه وارد شده به سر رضا آن‌قدر کاری بود که 
فوت شد. 
احمد 48 ساله هم گردوتکان دیگری است که دچار مصدومیت عجیبی شد. او می‌گوید:« پنج متر از درخت بالا رفته‌بودم که ناگهان سقوط کردم. از شانس بد، درست در جایی سقوط کردم که پر از ریشه‌بود و مهره‌های کمرم درست روی ریشه‌های سفت و سخت قرار گرفت و شکست. الان هم گرفتار عوارض ناشی از آن هستم و از کار و زندگی افتاده‌ام. یکی دیگر را هم می‌شناسم که او هم موقع گردوتکانی از درخت سقوط کرد و  فوت شد. او هفت فرزند  دارد.»
بعضی از گردوتکان‌ها بر اثر سقوط فوت نمی‌کنند، اما درگیر مشکلاتی می‌شوند که نه دیگران فکرش را می‌کنند و نه خودش به ذهنش خطور می‌کرد که روزی گرفتار آن شود. قطع‌نخاع شدن هم یکی دیگر از عوارض گردوچینی است. محمود وقتی از درخت پرت و قطع‌نخاع شد، تازه مشکلاتش شروع شد.

هشدارهایی برای گردوتکان‌ها


هنگام جمع‌کردن گردوها که در اصطلاح به آن گل‌مکانی گفته می‌شود، هرگز این کار را 
به تنهایی انجام ندهید و سعی کنید با همکاری چند نفر دیگر اقدام به چیدن گردوها کنید تا باعث خستگی‌تان نشود که این خستگی یکی از عوامل بروز حادثه برای گردوتکانان است. 
 برای تکاندن شاخه‌های بلندتر درخت از چوب‌های بلند استفاده کنید. به این معنی که تا حد امکان در ارتفاع پایینی از درخت بایستید سپس با چوب بلندی که در دست دارید، گردوها را بتکانید. 
 هنگام کار، کفش مناسب به پا داشته‌باشید که مانع از سرخوردن یا لیز خوردن شود و کلاه‌ایمنی را هرگز فراموش 
نکنید.
 از سوار شدن روی هر شاخه درخت خودداری کنید. شاخه‌های خشک و نازک و بدون استحکام، نقاط خطرناکی است که جان گردوتکانان را تهدید می‌کند.
 چوب مورد استفاده برای تکاندن گردو نباید زیاد سنگین باشد تا تعادل‌تان را روی درخت به‌هم نزند.
 چیدن گردو را منحصر به یک روز نکنید و در چند روز این کار را انجام دهید. 
 نوعی کمربندایمنی خاص ساخته‌شده‌ که به قسمت‌های مختلف بدن گردو تکان وصل شده و مهارهای تعبیه‌شده در آن، روی نقاط موردنظر قفل می‌شود و امکان تکاندن گردوها را فراهم می‌کند.
 هرگز به تنهایی اقدام به تکاندن گردوها نکنید تا خدای نکرده اگر حادثه‌ای رخ داد، دیگران از اورژانس درخواست کمک کنند.
 اگر مبتلا به بیماری فشارخون، صرع و قند هستید، هرگز بالای درخت نروید. 
 تا جای ممکن از روش‌های مدرن به جای روش‌های سنتی برای تکاندن گردوها استفاده کنید.