کتابخانه شما در دل یک روستا واقع شده. روستاهای اطراف هم صاحب کتابخانه هستند؟
روستای پشته که کتابخانه ما در آن واقع شده، یکی از روستاهای بخش مرکزی ایسین است.دیگر روستاهای اینجا کتابخانه ندارند و اهالی‌شان از همین کتابخانه استفاده می‌کنند.
مردم روستاهای اطراف، چه فاصله‌هایی را طی می‌کنند تا به کتابخانه «فرهیختگان» برسند؟
نزدیک‌ترین روستا به پشته، دوکیلومتر با ما فاصله دارد. مردم چهار روستای نسبتا نزدیک دیگر هم عضو کتابخانه ما هستند. آنها در سه تا هفت کیلومتری اینجا هستند.
ارتباطتان با اهالی دیگر روستاها جز امانت دادن کتاب و شرکت در برنامه‌هایی که در خود کتابخانه برگزار می‌شود به چه صورت است؟
با اهالی روستاهای اطراف چند نوع ارتباط داریم. علاوه بر این‌که آنها به پشته می‌آیند و کتاب تحویل می‌گیرند یا در برنامه‌ها شرکت می‌کنند، به طور مثال ما هم یک بار در ماه به مدارس دیگر روستاها می‌رویم ـ البته پیش از شیوع کرونا می‌رفتیم و نشست‌های کتابخوان مدرسه‌ای را برگزار می‌کنیم. برای بچه‌ها کتاب می‌بردیم آنها می‌خواندند و دفعه بعد می‌رفتیم به کلاسشان و آن دانش‌آموزهایی که داوطلب شده بودند برای مطالعه کتاب‌ها، کتاب‌ها را معرفی می‌کردند به دیگر بچه‌ها.
حالا که با شیوع ویروس کرونا، کتابخانه‌ها بدون حضور اعضا فعالیت می‌کنند، چه می‌کنید؟
ما پیک کتاب راه انداخته‌ایم. اعضا تلفنی تماس می‌گیرند، کتاب مورد نظرشان را می‌خواهند و ما با پیک، کتاب را به آنها می‌رسانیم. این کار را از ابتدای شیوع کرونا و حتی وقتی هنوز حضور اعضا در کتابخانه‌ها ممنوع نشده بود، آغاز کردیم تا مردم کمتر از خانه بیرون بیایند. بالاخره این روزها که مردم خانه‌نشین‌تر شده‌اند، باید بتوانند اوقات فراغت‌شان را پر کنند و چه چیزی بهتر از کتاب.
روستای شما چند نفر جمعیت دارد؟
3800 نفر.
چند عضو دارید؟
البته اعضا فقط از روستای پشته نیستند و همان‌طور که گفتم از چهار پنج روستای اطراف نیز عضو داریم. سالانه بین 500 تا 700 نفر عضو کتابخانه ما می‌شوند.
پیش از شیوع کرونا، ماهانه چند عنوان کتاب امانت می‌دادید؟
با این‌که کتابخانه‌ما یک شیفت فعالیت می‌کند اما ما ماهانه به‌طور میانگین یک‌هزار عنوان کتاب امانت می‌دادیم.
13 هزار کتابی که در کتابخانه دارید، بیشتر شامل چه موضوعاتی است؟
در اغلب موضوعات کتاب داریم؛ 7000‌کتاب برای کودکان و نوجوانان داریم و 6000 عنوان برای بزرگسالان.
روستایی‌ها به خاطر دوری از مشغله و مخاطرات زندگی شهری، شاید برای مطالعه بیشتر فرصت و رغبت داشته باشند. شما در این سال‌ها به چنین تحلیلی رسیده‌اید؟
اگر بگویم روستایی‌ها مشغله بیشتری دارند، دروغ نگفته‌ام. درست است که برخی روستایی‌ها هنوز کشاورزی می‌کنند  اما بیشترشان برای کار به شهرها می‌روند، بنابراین همان مشغله‌ها را دارند و بیشتر. بانوان روستایی هم دیگر مثل سابق همگی خانه‌دار نیستند و شاغلند. ازآنجاکه نسبت به شهرنشین‌ها فرزندان بیشتری دارند، بنابراین اوقات فراغت‌شان بیشتر از اهالی شهرها نیست،ازاین‌رو نمی‌توان به‌راحتی با این تحلیل موافقت کرد. زندگی شهری پیچیدگی‌های خودش را دارد که اهالی روستاها شاید کمتر درگیر آن پیچیدگی‌ها باشند، از این لحاظ شاید وضع روستاها در کتابخوانی بهتر باشد. اینجا هم همه مردم به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارند، اما این شبکه‌ها کمتر  وقت‌شان را می‌گیرد.
بیشتر اعضایتان چه طیف و گروه سنی هستند؟
اگر کتابدار بتواند با سه گروه ارتباط بگیرد، می‌تواند در ترویج کتابخوانی موفق شود؛ کودکان، نوجوانان و خانم‌های خانه‌دار. ما هم بیشتر بر این سه گروه تمرکز داریم. برنامه‌هایی که اجرا می‌کنیم،حول محور این سه گروه هستند. از طرفی اینجا تنها پایگاه فرهنگی روستاست؛ علاوه بر امانت دادن کتاب،مسؤولیت‌مان این است که اینجا را به پایگاهی فرهنگی تبدیل کنیم به‌ویژه برای همین سه گروه.
جز این سه گروه، از گروه‌هایی که شاید کمتر انتظار برود کتابخوان باشند هم عضو دارید؟
بله، مثلا ما عضوی داشتیم که سواد چندانی نداشت. بازنشسته شده بود ، هرروز می‌آمد و به کتاب‌های روان‌شناسی علاقه داشت. به خاطر پیگیری و استمرارش در مطالعه، اطلاعاتش در علم روان‌شناسی در حد یک دکترا بود. هر شخصیتی را که می‌دید، حتی بدون این‌که با او همکلام شود، از زبان بدنش، تیپ شخصیتی‌اش را می‌شناخت.
مرور صفحه اینستاگرام کتابخانه‌تان نشان می‌دهد رابطه شما با اهالی روستا، فراتر از یک کتابدار است، چطور به چنین رابطه گرمی رسیدید؟
سعی می‌کنم برای اهالی و به‌ویژه بچه‌ها وقت بگذارم. کتابخانه ما نزدیک یک مدرسه متوسطه دور اول است. همان دوران راهنمایی سابق. بچه‌ها بعد از امتحان همیشه می‌آمدند کتابخانه. گاهی با آنها صحبت می‌کردم و متوجه می‌شدم خانواده‌ها شرایط نوجوانی اینها را درک نمی‌کنند. این باعث شد با بندرعباس ارتباط برقرار کنم و از مشاوران بهزیستی در کتابخانه استفاده کنیم. ما سالن اجتماعی داریم که چندان مجهز نیست اما در حد یک کتابخانه روستایی عالی است. این سالن پر می‌شد با آمدن مشاورها.
از طرفی می‌دیدم برخی از بچه‌ها طرد و با خانواده‌شان دچار مشکل می‌شدند. می‌آمدند و با من دردو دل می‌کردند. یک‌بار نوجوانی از مدرسه فرار کرده و آمده بود کتابخانه. شر و شور بود و عاصی. مدتی وقت گذاشتم. با او صحبت می‌کردیم. او در کتابخانه به آرامش رسید. بعداز آن مرتب اینجا می‌آید. دوست دارم کاری برایشان انجام دهم.
اگر مردم بخواهند به تجهیز کتابخانه «فرهیختگان» کمک کنند، چه باید بکنند؟
خلأ اصلی کتابخانه ما، تجهیز سالن اجتماعات است. این سالن، تنها سالن بخش مرکزی ایسین است. برای یاری‌گرفتن چند جا رفته‌ام و به نتیجه نرسیده‌ام. می‌توانند به صفحه کتابخانه در اینستاگرام به نشانی fahikhtegannpl.lib پیغام بدهند یا با شماره تلفن 07632583975 تماس بگیرند.