خدا را در پاییدن عزیزترین و محبوب‌ترین نفوس در نزدتان که خود شما هستید منظور بدارید، زیرا بدون شک خداوند راه حق را براى شما واضح کرده و جاده‌هاى آن را روشن نموده، که پس از این معنا یا شقاوتى است زایل نشدنى یا سعادتى است جاوید و ابدى. بنابراین از این دنیاى فانى براى آخرت توشه برگیرید که بر توشه برداشتن هدایت شده‌اید و شما را به کوچ کردن امر کرده‌اند و براى رفتنتان از دنیا به شتابتان داشته‌اند.