كدام رفیق؟
در طبیعت بین مواد ارتباطات مختلفی برقرار است از جمله اثرات هم‌افزایی یا هم‌زُدایی و تخریبی (سینرژیستی یا آنتاگونیستی). یعنی بعضی مواد وقتی كنار هم قرار می‌گیرند یا اثرات مثبت همدیگر را تقویت کرده یا اثرات منفی هم را تشدید می‌كنند.
دیده‌اید در مورد استفاده از دارو‌ها هم همین مساله مطرح است. مثلا وقتی دكتر می‌روید پزشك‌تان به شما می‌گوید اگر فلان دارو را استفاده می‌كنید، نمی‌توانید فعلا این دارو را بخورید.
در گیاهان هم مثل بدن انسان همین قاعده برقرار است. مثلا در آفتابگردان، بادام زمینی، كلزا و خیلی از محصولات زراعی دیگر یا درختان میوه و محصولات گلخانه‌ای روی اثرات استفاده همزمان كودهای مختلفی تحقیق شده و ثابت شده بعضی از این مواد غذایی وقتی با هم استفاده می‌شوند باعث افزایش عملكرد این گیاهان می‌شوند یا برعكس، باعث كاهش رشد یا عملكردشان می‌شوند و این یعنی همنشینی در تمام ذرات عالم و در انسان هم مؤثر است. مهم است آدم با چه كسانی نشست و برخاست كند تا این رفت و آمد برایش اثر هم‌افزایی داشته باشد و
نه تخریبی.
با یك دوست خوب خودش را بالا بكشد و از صفای باطن اون بهره‌مند گردد یا باطن مكدر این رفیق ناباب پس رفتش بدهد.
بنابراین یكی از حسرت‌های اهل دوزخ همین است كه ای‌كاش در دنیا با فلانی رفیق نبودم. ایا وَیلَتَی لَیتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا.ب
(سوره فرقان / آیه 28)
