تام؛ بازیگری با عشق به صدای تقتقی
ها كه خبرهای مربوط به حضور تام هنكس در پروژههای مختلف سینمایی را دنبال میكنند كه اتفاقا تعدادشان در ایران هم كم نیست، یادشان هست كه سه چهار سال پیش او در پروسه تولید هر فیلمی در نیویورك، برلین، بوداپست یا آتلانتا كه حاضر بود در وقتهای فراغت با خودكار و دفترچهای در گوشهای دیده میشد كه دارد چیزی مینویسد. چندی طول نكشید كه كنجكاوها پی بردند او در حال نوشتن داستانهایی است.
میدانیم كه تام هنكس علاقه ویژهای به جمعآوری ماشین تحریر دارد و انواع آنها را از دهههای ۱۹۳۰، ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ آرشیو كرده است. او از ماشین تحریر برای نوشتنهای غیرضروری روزانه از جمله درستكردن فهرست كارهایی كه باید انجام شوند استفاده میكند. به گفته خود این بازیگر، دستگاههای بزرگ فلزی را به این دلیل نسبت به پردازندههای كلمه امروز ترجیح میدهد كه از ضربهزدن به كلیدهای آن و صدای بلندی كه از آن ناشی میشود لذت میبرد اما او ارتباطی عمیقتر با یكی از آنها دارد كه متعلق به پدرش بوده است. هنكس كه میخواست تجربه و اشتیاق خود درباره ماشینهای تحریر را با دیگران به اشتراك بگذارد به توسعه نرمافزار آیپد كمك كرد كه تجربه نوشتن با ماشین تحریر را روی دستگاه دیجیتال بازسازی میكند. این نرمافزار اهنكس رایترب نام دارد و با افكتهای صوتی كامل ماشین تحریر همراه است. حالا دو سال است كتاب او یعنی اداستانهای ماشین تحریرب خوب میفروشد و مورد توجه قرار گرفته است. تام هنكس ابتدای كتاب و پیش از شروع داستانها، این اثر را به اریتا (همسرش) و همه بچههاب تقدیم كرده و نوشته است: به خاطر نور.