‭   ‬قیل‭ ‬و‭ ‬قال

مدینه‭: ‬مادرم‭ ‬بهم‭ ‬گفت‭ ‬دو‭ ‬جا‭ ‬عارت‭ ‬نیاد‭ ‬بگی‭ ‬چشم؛‭ ‬یكی‭ ‬به‭ ‬مادر،‭ ‬یكی‭ ‬به‭ ‬خدا‭. ‬من‭ ‬به‭ ‬خدا‭ ‬گفتم‭ ‬چشم؛‭ ‬بابت‭ ‬قسمتم،‭ ‬بابت‭ ‬مریضیم‭. ‬به‭ ‬خدا‭ ‬چشم‭ ‬گفتن‭ ‬آدمو‭ ‬قوی‭ ‬می‌كنه‭. ‬انقدر‭ ‬قوی‭ ‬می‌كنه‭ ‬كه‭ ‬دیگه‭ ‬برات‭ ‬مهم‭ ‬نیس‭ ‬كسی‭ ‬به‭ ‬فكرت‭ ‬باشه‭ ‬یا‭ ‬نباشه‭. ‬من‭ ‬به‭ ‬خدا‭ ‬گفتم‭ ‬چشم‭ ‬و‭ ‬می‌خوام‭ ‬انقدر‭ ‬قوی‭ ‬بشم‭ ‬كه‭ ‬خودمو‭ ‬خونوادمو‭ ‬نجات‭ ‬بدم‭.‬

روحی‭: ‬طرف‭ ‬مادرت‭ ‬باش‭ ‬پسر‭.‬

بهمن‭: ‬طرف‭ ‬حق‭ ‬نباشم؟‭!‬

روحی‭: ‬حق‭ ‬یعنی‭ ‬مادر‭.‬

بهمن‭:‬‭ ‬بله‭ ‬حق‭ ‬یعنی‭ ‬مادر‭!‬

بلبل‭: ‬سه‭ ‬چیز‭ ‬دنیا‭ ‬از‭ ‬همه‭ ‬چیزش‭ ‬بهتره،‭ ‬اول‭ ‬نماز‭ ‬سر‭ ‬صبحه‭ ‬كه‭ ‬آدمو‭ ‬بیدار‭ ‬می‌كنه،‭ ‬دوم‭ ‬رمضونه‭ ‬كه‭ ‬آدمو‭ ‬سبك‭ ‬می‌كنه‭ ‬و‭ ‬سرحال،‭ ‬سوم‭ ‬آخ‭ ‬آخ‭ ‬آخ‭ ‬مادره،‭ ‬مادر،‭ ‬مادر‭... ‬‭(‬سریال‭ ‬مدینه‭)‬