فعالیت های فرهنگی- تبلیغی جهادی زیادی داریم
حسین امامی / مدیر حوزه علمی امام رضا(ع)
مهمترین عاملی كه ما با طرح و ایدههای جدید به حوزه امام رضا(ع) آمدیم و فضای شور و نشاط و همدلی اجتماعی را در آن احیا كردیم، اطاعت از امر رهبری است كه چندی پیش در جمع طلاب فرمودند نباید حایلی میان طلاب و مردم باشد و باید فضای همدلی و همكاری بین آنها ایجاد شود و مردم، حوزه و طلاب را در كنار خود ببینند. پس با ایدهها و طرحهای جهادی و فرهنگی و اجتماعی از مشهد راهی گناباد شدیم و از شهریور سال گذشته پا به حوزه علمیه گذاشتیم. فعالیتهای زیادی هم تاكنون در این راستا داشته ایم، از جمله اینكه پس از زلزله كرمانشاه یك گروه ده نفره از حوزه عازم كرمانشاه شدیم تا طی چند روز حضور در آنجا دست كم با مردم زلزله زده همدلی كنیم كه بسیار هم مورد توجه آنها قرار گرفت. از سویی برنامههای فرهنگی- تبلیغی در روستاهای دورافتاده گناباد داریم و ماهی یكبار برای مردم نیازمند شهر بستههای خوراكی تهیه كرده و بین آنها توزیع
میكنیم. نیمه ماه مبارك رمضان هم به خرج خود طلاب، پاكبانان شهر را افطار دعوت كردیم. برای شب یلدا هم با كمك طلاب و مردم سطح شهر (و اطلاعرسانی كه در سطح مساجد داشتیم) بستههای میوه تهیه و میان نیازمندان شهر توزیع كردیم.
از ظرفیت حوزه در برنامههای شهری بهره خواهیم برد
مهران حسین زاده / شهردار گناباد
پس از جلساتی كه با برادران امامی، مدیر و معاون آموزشی حوزه علمیه درخصوص پاكبانان داشتیم و ایده یك شب كار به جای پاكبانان جدی و نهایی شد، امكانات و ماشین آلات و تجهیزات را در اختیار آنها قرار دادیم و بیش از 60نفر از آنها در قالب 24اكیپ به جای پاكبانان شهر (كه جمعیتی 55 نفره هستند) راهی خیابانها شدند. با این كار طلبهها، پاكبانان ما یك شب استراحت كردند، البته خودمان هم یك شب دیگر (شب قبل از شب چله را) به آنهامرخصی دادیم تا استراحتشان كامل شود.
كار طلاب واقعا عالی بود؛ یك كار جهادی بسیار تمیز كه میتواند الگویی برای همه در همه بخشها و نهادها باشد.
سعی داریم از ظرفیت بالای طلاب حوزه در طرحهای مشترك دیگر شهری هم بهره ببریم كه البته با استقبال خود آنها و امام جمعه شهر هم روبه رو شد؛ طرحهایی مثل نگهداری فضای سبز شهری و اعلام یك روز تردد بدون خودرو در سطح شهر كه حاصلش میتواند ارتقای فرهنگ شهری و شهروندی باشد كه بهترین شیوه اخلاق عملی است.
به امید یاری امام زمانمان خودسازی کردیم
مهدی مرادی/ طلبه 18 ساله
اهل روستای نقاب پسكوه قائنات هستم و سال پنجم تحصیل در حوزه علمیه را پشت سر میگذارم. من بچه روستا و كشاورز زاده هستم و به كار سخت عادت دارم، برای همین وقتی ایده یك شب كار به جای پاكبانان مطرح شد، استقبال كردم. دلم میخواست هم شرایط سخت پاكبانان را درك كنم و هم سهمی در استراحت آنها و تمیزی سطح شهر داشته باشم، ضمن اینكه این موقعیت را بهترین فرصت برای خودسازی میدانستم. البته من و چند نفر دیگر، دو شیفت كار كردیم، یك شیفت از
6 عصر چهارشنبه تا 12 شب و شیفت دوم (كه بقیه طلاب هم بودند،) از 12 شب تا 5 صبح. در شیفت اول زبالهها را از در منازل جمع و با سه ماشین شهرداری به سایتهای دفع زباله منتقل كردیم و در شیفت بعد خیابانها را جارو زدیم. تجربه خوبی بود؛ سخت بود، اما شیرین و دلچسب. بهترین وجهاش هم این بود كه احساس كردیم داریم خودسازی میكنیم تا برای یاری امام زمانمان آماده شویم. خوشبختانه از زمانی كه برادران امامی به این حوزه آمدهاند، در كنار ارتقای سطح تحصیلی طلبه ها، فضای خودسازی و شور و نشاط اجتماعی و همدلی خوبی با مردم سطح شهر در حوزه حاكم شده است.
به جانمان نشست
محمد امامی / معاون آموزشی حوزه
تمیز كردن خیابانهای سطح شهر، حقیقتا كار سختی بود، اما عجیب به جانمان نشست،درواقع به دل همه طلاب نشست. بارها این جمله را شنیده بودیم و حتی آن شب به خود ما هم یك نفر گفت كه چرا این كار را كردید؟ پاكبانان پول میگیرند و
وظیفه شان است كه شهر را تمیز كنند... اما كار سخت آن شب به ما فهماند كه میشود با تولید زباله كمتر و آشغال نریختن با قشر مظلوم و شریف پاكبانان همدلی كرد و دلهایی را به دست آورد و شاد كرد.
وقتی سختیها آسان میشود
علیرضا زاهدی / طلبه 19 ساله
پاكبانان فقط اثر كارشان دیده میشود و كسی خودشان را نمیبیند، همه آنها را قشری مستضعف و جدا میدانند، اما ما با این كارمان میخواستیم بگوییم آنها هم مثل ما هستند، بخشی از مردم همین شهر، با نیازهای عاطفی، خانوادگی و ....
كار نظافت شهر، كار بسیار سختی بود بویژه كه من عادت به اینجور كار سخت نداشتم و برخی مسیرها واقعا طولانی و نفسگیر بود، اما خداوند در قرآن میفرماید، اان مع العسر یسری...بو تماشای خوشحالی پاكبانان و خانوادههایشان سختیها را شیرین كرد.