قاتل در جلسه دادگاه درخواست بخشش کرد
شریک‌کشی در باغ گیلاس
مردی که شریک قدیمی خود را به دلیل اختلاف مالی کشته و جسدش را در جاده سولقان رها کرده بود، هفته گذشته در جلسه دادگاه به تشریح قتل پرداخت.
تحقیقات جنایی در این پرونده از عصر نهم تیر سال گذشته با ناپدیدشدن تاجر میانسالی که شرکت موادغذایی و شوینده داشت آغاز شد. بررسی‌ها نشان داد این مرد برای چیدن گیلاس و شاتوت به باغی در سولقان رفته بود که ناپدید شد و خانواده‌اش با مراجعه به اداره آگاهی تهران در این خصوص شکایتی طرح کردند. ماموران در تحقیقات متوجه شدند مرد گمشده 400میلیون تومان از شریکش طلبکار بود و روز آخر با او قرار داشت. بنابراین بدهکار که مرد جوانی بود به‌عنوان مظنون بازداشت شد. این در حالی بود که هر دو دستان او سوخته و مدعی بود آتش پیک‌نیک آن را سوزانده و از سرنوشت مرد گمشده خبری ندارد. روز بعد پلیس خودروی مرد گمشده را در اسلامشهر یافت. تنها مظنون پرونده وقتی دوباره بازجویی شد این‌بار سکوت خود را شکست و به قتل مرد طلبکار اعتراف کرد. ماموران همراه او به جاده منتهی به روستایی در سولقان رفتند و جسد را یافتند.
متهم با اعتراف به این جنایت گفت: از سال 83 با مقتول دوست بودم و او 400میلیون تومان برای شراکت به من داده بود. روز قتل، شریکم را به بهانه چیدن گیلاس و شاتوت دعوت کردم. در اتوبان همت سراغم آمد و به‌خاطر کرونا صندلی عقب نشستم. وقتی به جاده‌ای فرعی در سولقان رسیدیم، از ماشین پیاده شدیم. او را داخل گودالی انداخته و روی سر و صورتش سنگ پرت کرده و وقتی زخمی شد با دست خفه‌اش کردم. گوشی مقتول را که عکس‌های سلفی‌مان در آن بود، شکسته و دور انداختم. با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد. قرار بود متهم در شعبه دوم دادگاه کیفری محاکمه شود اما شب قبل در زندان قرص خورد و جلسه تجدید شد. در ادامه با بهبود حال متهم او پای میز محاکمه قرار گرفت. وکیل اولیای دم در این جلسه برای قاتل درخواست قصاص کرد.
متهم سپس در جایگاه قرار گرفت و با قبول اتهامش گفت: وقتی دوستم از شراکت منصرف شد، پول او را بازگرداندم و فقط 20میلیون تومان آن باقی مانده بود. او اصرار داشت سود پولش را هم بدهم. با هم قرار گذاشتیم و فکر کرد همراه خودم چک آورده‌ام. وقتی سوار ماشین شدم و فهمید چک را نیاورده‌ام، عصبانی شد. با کارد میوه‌خوری که در ماشین داشت به من حمله کرد که دست‌هایم زخمی شد. کنترلم را از دست دادم و او را کشتم. از وکیل اولیای دم می‌خواهم مرا به خاطر سه فرزندم ببخشند.
رئیس دادگاه: در شناسنامه‌ات نام یک فرزند ثبت شده است.
متهم به قتل: سال‌ها قبل خواهرم فوت کرد و من از دو کودک او نگهداری می‌کردم. بعد هم خودم صاحب فرزندی شدم. در این مدت که در زندانم، همسرم از آنها نگهداری می‌کند.
رئیس دادگاه: اگر نقشه‌ای برای قتل نداشتی، چرا دستکش دست کردی؟
متهم به قتل: به خاطر کرونا از ماسک و دستکش استفاده می‌کردم. پشیمانم و درخواست بخشش دارم.
پس از آخرین دفاع متهم و وکیل‌مدافعش، قضات برای تصمیم‌گیری و صدور حکم وارد شور شدند.
تحقیقات جنایی در این پرونده از عصر نهم تیر سال گذشته با ناپدیدشدن تاجر میانسالی که شرکت موادغذایی و شوینده داشت آغاز شد. بررسی‌ها نشان داد این مرد برای چیدن گیلاس و شاتوت به باغی در سولقان رفته بود که ناپدید شد و خانواده‌اش با مراجعه به اداره آگاهی تهران در این خصوص شکایتی طرح کردند. ماموران در تحقیقات متوجه شدند مرد گمشده 400میلیون تومان از شریکش طلبکار بود و روز آخر با او قرار داشت. بنابراین بدهکار که مرد جوانی بود به‌عنوان مظنون بازداشت شد. این در حالی بود که هر دو دستان او سوخته و مدعی بود آتش پیک‌نیک آن را سوزانده و از سرنوشت مرد گمشده خبری ندارد. روز بعد پلیس خودروی مرد گمشده را در اسلامشهر یافت. تنها مظنون پرونده وقتی دوباره بازجویی شد این‌بار سکوت خود را شکست و به قتل مرد طلبکار اعتراف کرد. ماموران همراه او به جاده منتهی به روستایی در سولقان رفتند و جسد را یافتند.
متهم با اعتراف به این جنایت گفت: از سال 83 با مقتول دوست بودم و او 400میلیون تومان برای شراکت به من داده بود. روز قتل، شریکم را به بهانه چیدن گیلاس و شاتوت دعوت کردم. در اتوبان همت سراغم آمد و به‌خاطر کرونا صندلی عقب نشستم. وقتی به جاده‌ای فرعی در سولقان رسیدیم، از ماشین پیاده شدیم. او را داخل گودالی انداخته و روی سر و صورتش سنگ پرت کرده و وقتی زخمی شد با دست خفه‌اش کردم. گوشی مقتول را که عکس‌های سلفی‌مان در آن بود، شکسته و دور انداختم. با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد. قرار بود متهم در شعبه دوم دادگاه کیفری محاکمه شود اما شب قبل در زندان قرص خورد و جلسه تجدید شد. در ادامه با بهبود حال متهم او پای میز محاکمه قرار گرفت. وکیل اولیای دم در این جلسه برای قاتل درخواست قصاص کرد.
متهم سپس در جایگاه قرار گرفت و با قبول اتهامش گفت: وقتی دوستم از شراکت منصرف شد، پول او را بازگرداندم و فقط 20میلیون تومان آن باقی مانده بود. او اصرار داشت سود پولش را هم بدهم. با هم قرار گذاشتیم و فکر کرد همراه خودم چک آورده‌ام. وقتی سوار ماشین شدم و فهمید چک را نیاورده‌ام، عصبانی شد. با کارد میوه‌خوری که در ماشین داشت به من حمله کرد که دست‌هایم زخمی شد. کنترلم را از دست دادم و او را کشتم. از وکیل اولیای دم می‌خواهم مرا به خاطر سه فرزندم ببخشند.
رئیس دادگاه: در شناسنامه‌ات نام یک فرزند ثبت شده است.
متهم به قتل: سال‌ها قبل خواهرم فوت کرد و من از دو کودک او نگهداری می‌کردم. بعد هم خودم صاحب فرزندی شدم. در این مدت که در زندانم، همسرم از آنها نگهداری می‌کند.
رئیس دادگاه: اگر نقشه‌ای برای قتل نداشتی، چرا دستکش دست کردی؟
متهم به قتل: به خاطر کرونا از ماسک و دستکش استفاده می‌کردم. پشیمانم و درخواست بخشش دارم.
پس از آخرین دفاع متهم و وکیل‌مدافعش، قضات برای تصمیم‌گیری و صدور حکم وارد شور شدند.
