خشونت پلیس علیه معترضان بالا گرفته و حالا رئیس‌جمهور فرانسه از احتمال همه‌پرسی می‌گوید
به روی چشم!
امانوئل مكرون، رئیس‌جمهور فرانسه خود را به هر دری می‌زند تا شاید بتواند اعتراضات جلیقه‌زردها را در كشورش مهار كند؛ از گفت‌وگوهای مستقیم با برخی رهبران جلیقه‌زردها گرفته تا به میدان كشاندن «شال قرمزها» در برابر جلیقه‌زردها و از همه بدتر سركوب شدید معترضان با سلاح‌های «فلش بال». اكنون بعضی خبرها حكایت از آن دارد كه رئیس‌جمهور فرانسه قصد دارد برای مقابله با اعتراضات جلیقه‌زردها در كشورش همه‌پرسی برگزار كند. این درحالی است كه مكرون بدون توجه به سركوب‌های خشن در كشورش ندای آزادی بیان سر داده و به سایر كشورهای جهان پیرامون عدم رعایت حقوق بشر خرده می‌گیرد.
روزنامه فرانسوی لوفیگارو در خبری اعلام كرد امانوئل مكرون رئیس‌جمهور فرانسه قصد دارد برای خروج كشورش از بحران جلیقه‌زردها همه‌پرسی برگزار كند. هنوز جزئیات این برنامه یا تصمیم، به روشنی اعلام نشده است، اما به گزارش ایرنا، لوفیگارو دیروز در خبری نوشت: امانوئل مكرون در انتخابات پارلمانی 26 می
(5 خرداد 98) در نظر دارد این همه‌پرسی را برگزار كند. این روزنامه به نقل از سایر منابع دولتی و رسانه‌ای فرانسه گزارش داد رئیس دولت فرانسه فكر می‌كند از این رویداد می‌تواند برای خروج از بحران جلیقه‌زردها استفاده كند. به همین دلیل دفتر مسؤول انتخابات وزارت كشور فرانسه در تماس با تعدادی از صاحبان چاپخانه‌ها از آنها خواسته است در صورت امكان خبرنامه‌ها و بولتن‌های لازم را برای تهیه پیش‌نویس این همه پرسی تهیه كنند. تظاهرات معترضان به سیاست‌های اقتصادی دولت فرانسه كه از 17 نوامبر 2018 (26آبان سال جاری) آغاز شد؛ همچنان در روزهای پایانی هر هفته (شنبه‌ها) ادامه دارد. دو روز پیش دوازدهمین شنبه این اعتراضات كه به اعتراضات جلیقه‌زردها موسوم شده است، برگزار شد. تاكنون در جریان این اعتراضات دست‌كم 11 نفر كشته و صدها نفر دیگر
زخمی شده‌اند.
مرگ دموكراسی غربی
اعتراضات جلیقه‌زردها یك نمونه بارز از نارضایتی مردم كشورهای اروپایی و غربی است كه عمدتا به صورت سیستم‌های سرمایه‌داری لیبرال اداره می‌شود. یك نمونه دیگر این اعتراضات موسوم به «یك درصدی‌ها» در آمریكا بود كه جوانان این كشور را به خیابان كشاند تا نسبت به ثروت‌های باد‌آورده سرمایه‌داران غربی اعتراض كنند. آنها می‌گفتند 90 درصد ثروت‌های جهان تنها در اختیار یك درصد است. همان یك درصدی كه با در اختیار‌گرفتن رسانه‌ها بر جهان سرمایه‌داری حاكمیت دارند و سیاستمداران این كشورها را نیز به مزدوران خود تبدیل كرده‌اند.
روز شنبه گذشته در دوازدهمین هفته اعتراضات فرانسه حدود ۵۸ هزار نفر به خیابان‌های پاریس و برخی دیگر از شهرهای فرانسه ریختند تا نارضایتی خودشان را اعلام كنند. از این تعداد فقط ۴۰۰۰ نفر در خیابان‌های پاریس حضور داشتند. این اعتراضات در اواسط نوامبر گذشته میلادی و در اعتراض به افزایش مالیات سوخت آغاز شد و به راهپیمایی ضد امانوئل مكرون، رئیس‌جمهور فرانسه و سیاست‌های اقتصادی و افزایش رو به رشد هزینه‌های زندگی در این كشور اروپایی منجر شد. براساس گزارش‌های رسانه‌ای فرانسه تاكنون حدود ۱۹۰۰ معترض و ۱۲۰۰ نیروی پلیس از زمان آغاز راهپیمایی اعتراضی در فرانسه زخمی شده‌اند. تظاهرات روز شنبه پاریس بار دیگر به صحنه جنگ تبدیل شد و نیروهای پلیس فرانسه با استفاده از تفنگ‌های فلش بال معترضان را هدف گرفتند. پیش از آن نهادهای حقوق بشری پلیس را به دلیل استفاده از این سلاح‌ها محكوم كرده بودند. با این حال شورای دولت فرانسه روز جمعه حكم كرد نیروهای امنیتی این كشور حق استفاده از گلوله‌های پلاستیكی با سرعت بالا را برای كنترل جمعیت دارند. معترضان به همین دلیل روز شنبه را «روز مرگ دموكراسی» در فرانسه اعلام كردند و با شعارهای خود خواستار سرنگونی دولت
مكرون شدند.
شال قرمزها در برابر جلیقه‌زردها
یك هفته قبل نیز دولت فرانسه در راستای سركوب اعتراضات جلیقه‌زردها دست به ترفند عجیب دیگری زد. به گزارش منابع فرانسوی، دولت هزاران نفر را به مقابله با اقدامات جلیقه‌زردها فراخواند. آنها با برداشتن شال‌های قرمز شعار می‌دادند «خشونت را متوقف كنید» و «دست از سر جمهوری من بردارید». شال قرمزها اما نه تنها با نیروهای پلیس درگیر نشدند، بلكه از حمایت كامل آنها برخوردار بودند. امانوئل مكرون، رئیس‌جمهور فرانسه در ابتدای كار اساسا جنبش جلیقه‌زردها را انكار می‌كرد و حتی حاضر به گفت‌وگو با آنها نبود. بعدها با ادامه اعتراضات مكرون مجبور شد طی سخنانی به طور مستقیم اعتراف كند كه صدای معترضان را شنیده است و تلاش می‌كند مشكلات اقتصادی بخش عظیمی از مردم را برطرف كند. به دنبال آن دولت مكرون تلاش كرد با برخی از رهبران جلیقه‌زردها گفت‌وگو كند، اما این گفت‌وگوها مثمر ثمر نبود و نتوانست معترضان را قانع كند. دولت مكرون خوب می‌داند اگر به خواسته معترضان توجه كند سرمایه‌داران كشورش را ناراضی كرده و میزان سرمایه‌گذاری در بخش‌های اقتصادی كشورش را از دست خواهد داد. به همین دلیل مكرون تلاش می‌كند به نحوی كه سرمایه‌داران را ناراضی نكند بكوشد اعتراضات را نیز مهار كند. اتفاقی كه تاكنون رخ نداده و تحلیلگران می‌گویند در آینده نیز نه تنها اعتراضات را خاموش نخواهد كرد، بلكه بر آنها دامن خواهد زد. اعتراضات جلیقه‌زردها ریشه در شكاف عمیق طبقاتی ناشی از نظام سرمایه‌داری نئولیبرال دارد و تا این بی‌عدالتی‌ها برطرف نشود این اعتراضات نیز ادامه خواهد یافت.
(5 خرداد 98) در نظر دارد این همه‌پرسی را برگزار كند. این روزنامه به نقل از سایر منابع دولتی و رسانه‌ای فرانسه گزارش داد رئیس دولت فرانسه فكر می‌كند از این رویداد می‌تواند برای خروج از بحران جلیقه‌زردها استفاده كند. به همین دلیل دفتر مسؤول انتخابات وزارت كشور فرانسه در تماس با تعدادی از صاحبان چاپخانه‌ها از آنها خواسته است در صورت امكان خبرنامه‌ها و بولتن‌های لازم را برای تهیه پیش‌نویس این همه پرسی تهیه كنند. تظاهرات معترضان به سیاست‌های اقتصادی دولت فرانسه كه از 17 نوامبر 2018 (26آبان سال جاری) آغاز شد؛ همچنان در روزهای پایانی هر هفته (شنبه‌ها) ادامه دارد. دو روز پیش دوازدهمین شنبه این اعتراضات كه به اعتراضات جلیقه‌زردها موسوم شده است، برگزار شد. تاكنون در جریان این اعتراضات دست‌كم 11 نفر كشته و صدها نفر دیگر
زخمی شده‌اند.
مرگ دموكراسی غربی
اعتراضات جلیقه‌زردها یك نمونه بارز از نارضایتی مردم كشورهای اروپایی و غربی است كه عمدتا به صورت سیستم‌های سرمایه‌داری لیبرال اداره می‌شود. یك نمونه دیگر این اعتراضات موسوم به «یك درصدی‌ها» در آمریكا بود كه جوانان این كشور را به خیابان كشاند تا نسبت به ثروت‌های باد‌آورده سرمایه‌داران غربی اعتراض كنند. آنها می‌گفتند 90 درصد ثروت‌های جهان تنها در اختیار یك درصد است. همان یك درصدی كه با در اختیار‌گرفتن رسانه‌ها بر جهان سرمایه‌داری حاكمیت دارند و سیاستمداران این كشورها را نیز به مزدوران خود تبدیل كرده‌اند.
روز شنبه گذشته در دوازدهمین هفته اعتراضات فرانسه حدود ۵۸ هزار نفر به خیابان‌های پاریس و برخی دیگر از شهرهای فرانسه ریختند تا نارضایتی خودشان را اعلام كنند. از این تعداد فقط ۴۰۰۰ نفر در خیابان‌های پاریس حضور داشتند. این اعتراضات در اواسط نوامبر گذشته میلادی و در اعتراض به افزایش مالیات سوخت آغاز شد و به راهپیمایی ضد امانوئل مكرون، رئیس‌جمهور فرانسه و سیاست‌های اقتصادی و افزایش رو به رشد هزینه‌های زندگی در این كشور اروپایی منجر شد. براساس گزارش‌های رسانه‌ای فرانسه تاكنون حدود ۱۹۰۰ معترض و ۱۲۰۰ نیروی پلیس از زمان آغاز راهپیمایی اعتراضی در فرانسه زخمی شده‌اند. تظاهرات روز شنبه پاریس بار دیگر به صحنه جنگ تبدیل شد و نیروهای پلیس فرانسه با استفاده از تفنگ‌های فلش بال معترضان را هدف گرفتند. پیش از آن نهادهای حقوق بشری پلیس را به دلیل استفاده از این سلاح‌ها محكوم كرده بودند. با این حال شورای دولت فرانسه روز جمعه حكم كرد نیروهای امنیتی این كشور حق استفاده از گلوله‌های پلاستیكی با سرعت بالا را برای كنترل جمعیت دارند. معترضان به همین دلیل روز شنبه را «روز مرگ دموكراسی» در فرانسه اعلام كردند و با شعارهای خود خواستار سرنگونی دولت
مكرون شدند.
شال قرمزها در برابر جلیقه‌زردها
یك هفته قبل نیز دولت فرانسه در راستای سركوب اعتراضات جلیقه‌زردها دست به ترفند عجیب دیگری زد. به گزارش منابع فرانسوی، دولت هزاران نفر را به مقابله با اقدامات جلیقه‌زردها فراخواند. آنها با برداشتن شال‌های قرمز شعار می‌دادند «خشونت را متوقف كنید» و «دست از سر جمهوری من بردارید». شال قرمزها اما نه تنها با نیروهای پلیس درگیر نشدند، بلكه از حمایت كامل آنها برخوردار بودند. امانوئل مكرون، رئیس‌جمهور فرانسه در ابتدای كار اساسا جنبش جلیقه‌زردها را انكار می‌كرد و حتی حاضر به گفت‌وگو با آنها نبود. بعدها با ادامه اعتراضات مكرون مجبور شد طی سخنانی به طور مستقیم اعتراف كند كه صدای معترضان را شنیده است و تلاش می‌كند مشكلات اقتصادی بخش عظیمی از مردم را برطرف كند. به دنبال آن دولت مكرون تلاش كرد با برخی از رهبران جلیقه‌زردها گفت‌وگو كند، اما این گفت‌وگوها مثمر ثمر نبود و نتوانست معترضان را قانع كند. دولت مكرون خوب می‌داند اگر به خواسته معترضان توجه كند سرمایه‌داران كشورش را ناراضی كرده و میزان سرمایه‌گذاری در بخش‌های اقتصادی كشورش را از دست خواهد داد. به همین دلیل مكرون تلاش می‌كند به نحوی كه سرمایه‌داران را ناراضی نكند بكوشد اعتراضات را نیز مهار كند. اتفاقی كه تاكنون رخ نداده و تحلیلگران می‌گویند در آینده نیز نه تنها اعتراضات را خاموش نخواهد كرد، بلكه بر آنها دامن خواهد زد. اعتراضات جلیقه‌زردها ریشه در شكاف عمیق طبقاتی ناشی از نظام سرمایه‌داری نئولیبرال دارد و تا این بی‌عدالتی‌ها برطرف نشود این اعتراضات نیز ادامه خواهد یافت.
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
