‌كامیون كامیون جنگل خالی، كوه كوه جنگل، بیابان و گونی گونی جنگل زغال می‌شود؛ این حكایت جنگل‌های زاگرس است، جنگلی كه درختان بلوطش این روزها حال و روز خوبی ندارد؛ بیماری و آفت به جانشان افتاده و قاچاقچیان چوب پیكر 
نیمه جانشان را چوب حراج می‌زنند. قاچاق چوب از زاگرس آن‌قدر بالا گرفته كه كمتر روزی پیدا می‌شود شهروندان از كامیون‌هایی كه بارشان درختان بلوط است و مقصد‌شان كارخانه‌های شمال كشور ،  عكس و فیلم نگیرند.
 زاگرس بلوط بلوط می‌میرد و قربانی سیاست‌های اشتباه برخی مدیران و مسؤولان می‌شود، بی‌توجهی به نیاز بازار چوب (حدود13میلیون مترمكعب در سال) سبب شده سودجویان بیشتری نقشه قتل بلوط‌ها را بكشند.
كاهش ارزش ریال سبب شده بسیاری از شركت‌های وابسته به چوب برای تامین نیازشان دچار مشكل شوند و بی‌توجهی مسؤولان به این مهم راه را برای تاراج جنگل‌های كشور هموار كرده، چراكه واردات چوب (حدود یك میلیون مترمكعب در سال) بدرستی انجام نمی‌شود و خبری از تامین خمیركاغذ یا چوب با نرخ مناسب نیست. به همین دلیل بازار قاچاق چوب این روزها داغ داغ است.
شرایط نامناسب اقتصادی سبب شده بستر برای زوال جنگل‌های كشور فراهم شود. در غرب كشور این خطر جدی‌تر است، چراكه میانگین تراكم جمعیت در زاگرس دو برابر (84 نفر در هر كیلومتر مربع) سایر نقاط كشور است. تراكم جمعیت در این محدوده و آمار بالای بیكاری راه را برای تخریب زاگرس فراهم كرده چون بسیاری از روستاییان به سوخت مناسب دسترسی ندارند و ناچار بلوط‌ها را هیزم می‌كنند. بیكاری نیز سبب شده افراد زیادی كوره زغال‌گیری ایجاد و از طریق فروش زغال امرار معاش كنند.
برخورد با این متخلفان وظیفه سازمان جنگل‌هاست و كم‌كاری برخی مدیرانش كه به پشت میزنشینی عادت كرده‌اند به‌هیچ‌وجه قابل توجیه نیست، اما كم و كاستی‌های این سازمان را نیز باید دید از كمبود جنگلبان و تجهیزات بگیرید تا بودجه‌ای كه مدیران این سازمان همیشه از آن گله داشته‌اند. علاوه براین نباید فراموش كرد كه كم‌كاری وزارتخانه‌هایی مانند وزارت نفت و كار، تعاون و رفاه اجتماعی نیز در تامین سوخت مناسب و شغل از عواملی است كه راه را برای تخریب جنگل فراهم كرده است.
بنابراین دست خیلی‌ها به خون جنگل آلوده است افرادی كه از امروز به بهانه هفته منابع طبیعی درخت می‌كارند، اما غافلند از این‌كه یك‌سال تبر‌زنی‌شان با یك هفته درختكاری جبران نمی‌شود.