استفاده روز افزون از مواد شیمیایی به عنوان طعم‌دهنده و نگهدارنده مواد غذایی از دلایل زیاد شدن رادیكال‌های آزاد هستند. هرچه از شهرها دور شویم و در محیط‌های بدون آلودگی‌های شیمیایی و فیزیكی زندگی كنیم و هر قدر از استرس‌های روزمره دور شویم و میزان كالری مصرفی‌مان را متناسب با فعالیت‌های روزانه تنظیم كنیم در واقع مانع از ایجاد انواع رادیكال‌های آزاد در بدنمان می‌شویم. البته مصرف آنتی‌اكسیدان‌ها به عنوان عواملی برای افزایش طول عمر از سال‌ها قبل مورد مطالعه بوده است.
كسانی كه در سبد غذایی‌شان میوه و سبزیجات تازه و ماهی بیشتر از گوشت و مرغ است، كمتر به بیماری‌های قلبی و سرطان مبتلا می‌شوند و سالم‌تر زندگی می‌كنند. این نوع رژیم غذایی كه به‌عنوان رژیم سبزی-ماهی در علم تغذیه معروف است به بسیاری از افراد كه تازه به دیابت، فشار خون یا تنگی عروق كرونر مبتلا شده‌اند، توصیه می‌شود. در واقع در این نوع سبد غذایی، ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم، روی و بسیاری از ریز مغذی‌های دیگر موجود است كه به عنوان افزایش‌دهنده طول عمر و پیشگیری‌كننده از سرطان، سكته‌های قلبی، سكته‌های مغزی و آلزایمر مطرح و اثبات شده‌اند. علت اصلی فایده این نوع رژیم غذایی وجود همین آنتی‌اكسیدان‌ها در آنهاست كه می‌توانند با خنثی‌سازی رادیكال‌های آزاد از پیشروی دیابت و اترواسكلروز جلوگیری كنند. در اینجا چند ماده مهم با خاصیت آنتی‌اكسیدانی و غذاهایی كه حاوی آنها هستند، نام برده می‌شود.
ویتامین C: یك ویتامین محلول در آب با خاصیت آنتی‌اكسیدان قوی است. پرتقال و دیگر مركبات، بروكلی، كلم قرمز، انواع فلفل‌ها، كیوی و گوجه‌فرنگی سرشار از ویتامین ‍C هستند.
سلنیوم: شاید دلیل اصلی این‌كه غذاهای دریایی را در زمره غذاهای مفید می‌دانیم همین سلنیوم باشد كه در انواع ماهی‌ها و میگو و خرچنگ وجود دارد.
ویتامین E: این ویتامین هم مثل ویتامین C خاصیت آنتی‌اكسیدانی دارد و همین طور باعث تقویت سیستم ایمنی می‌شود. تفاوت مهم ویتامین E با ویتامین ‍C این است كه ‌باید محدود باشد و نباید بی‌رویه مصرف شود. روغن آفتابگردان، روغن ذرت، روغن زیتون، بادام، فندق و نارگیل حاوی ویتامینE هستند.
بتاكاروتن: این ماده نیز خاصیت آنتی‌اكسیدانی داشته و در سیب‌زمینی، هویج، اسفناج، كلم پیچ و كدو به فراوانی موجود است.