روزه‌داری در سایه بیماری‌های غدد
پیش از هر چیز متذكر شوم خوردن به موقع قرص لوتیروكسین در مورد كم‌كاری تیروئید مهم‌ترین نكته است. این قرص‌ها باید به صورت ناشتا مصرف شوند. از آنجا كه طول روز بسیار بلند است و بیماران بلافاصله پس از اذان باید افطار كنند. تاخیر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه برای جذب این دارو چندان شدنی نیست. بنابراین بهترین روش خوردن دارو ابتدای سحر است و بعد با فاصله چند دقیقه می‌توانند سحری بخورند. البته كسانی كه دچار كم‌كاری شدید هستند و تازه دارویشان شروع شده باید نظر پزشك معالج در مورد خطر روزه‌داری و به هم خوردن سیر درمان را بپرسند و سپس
تصمیم بگیرند.
در بیماران مبتلا به پر‌كاری تیروئید اگر هنوز بیماری تحت كنترل نیست، با توجه به ضعف شدید و تحلیل عضلات، روزه‌داری با خطر زیاد همراه بوده و ممكن است تحمل تشنگی و گرسنگی طولانی خطرناك باشد. البته در مواردی كه بیماری كنترل شده و بیمار حال خوبی دارد می‌تواند داروی پر كاری را كه معمولا متی مازول است در زمان افطار یا سحر مصرف كند. نكته مهم این است كه در هر دو مورد بیماری‌های كم‌كار یا پر‌كار تیروئید، میزان دارو باید مثل قبل مصرف شود و برای موارد شدید نظر پزشك برای روزه‌داری مهم
است.
در بیماران مبتلا به چربی بالای خون: افرادی كه دچار زیادی كلسترول هستند باید از خوردن چربی‌های حیوانی به‌خصوص لبنیات پر چرب اجتناب كنند. كره و خامه مهم‌ترین اینهاست و ماست و شیر پر‌چرب نیز در این گروه هستند. كله پاچه، تخم‌مرغ و آبگوشت نیز حاوی كلسترول بالایی هستند. جالب است بدانید یك مغز گوسفند معادل ۵۰ عدد زرده تخم‌مرغ حاوی كلسترول است.
اشتباه رایج این است كه برخی تصور می‌كنند، نخوردن به مدت طولانی می‌تواند خطرات خوردن قند و چربی زیاد كه زمان افطار مصرف می‌شود را از بین ببرد، در حالی كه این‌طور نیست و خوردن مواد شیرین و چرب در زمان افطار برای بیماران به همان اندازه كه در حالت عادی مضر است در زمان روزه‌داری نیز مضر خواهد بود. در مورد بیماران مبتلا به تری‌گلیسیرید بالا، مهم‌ترین موادی كه باید پرهیز شوند، قندهای ساده است. از آنجا كه در زمان افطار بیشتر از این مواد استفاده می‌شود، بیماران دچار این بیماری باید خوردن فیبرها، مایعات، لبنیات و حبوبات را در دستور غذایی خود داشته باشند.
