با مرگ سلفی نگیریم
حسین درخشان / مدیر مركز كنترل و هماهنگی عملیات امداد و نجات سازمان هلال‌احمر
شنبه‌ها برای من و همكارانم در مركز كنترل و هماهنگی امداد و نجات سازمان هلال احمر (Eoc ) شاید تلخ‌ترین روز هفته باشد، درست در لحظات اول صبح كه بیشتر مردم با لبخند سركارشان حاضر می‌شوند و هفته جدید را آغاز می‌كنند، ما با قلبی غمگین، اخبار حوادث پنجشنبه و جمعه را بررسی كرده و عملیات صورت گرفته را برای رفع نقص‌های احتمالی در حوادث بعدی، تجزیه و تحلیل می‌كنیم.
در این میان، اما حوادث مربوط به غرق‌شدگی در روزهای آخر هفته و به‌خصوص در فصل بهار و تابستان، از غم‌انگیزترین حوادثی است كه بررسی می‌كنیم؛ حوادثی كه تنها با دانستن چند نكته ساده می‌شود جلوی آنها را گرفت و از داغدار شدن خانواده‌ها جلوگیری كرد.
بررسی‌های ما نشان می‌دهد جدا از حوادث مربوط به غرق شدن كودكانی كه در كناره آب بازی می‌كرده‌اند، متاسفانه دلیل درصد بالایی از حوادث رخ داده، مرتبط با «سلفی گرفتن» است؛ سلفی مرگ در كنار رودخانه‌ها و سدها ...
الگوی كلی بسیاری از این حوادث، همیشه به
یك صورت تكراری است، دختر یا پسر جوان خانواده برای سلفی گرفتن در نقطه‌ای در دیواره سد یا روی صخره‌ای در كناره رودخانه ایستاده اما ناگهان لغزندگی محل یا خیس شدن كفش، آنها را به داخل آب انداخته و بعد هم در برخی از موارد، بقیه اعضای خانواده یا دوستان آنها وقتی برای كمك به آنها به آب زده‌اند دچار حادثه شده‌اند و این‌طوری می‌شود كه آمارهای مربوط به غرق‌شدگان بالا و بالاتر می‌رود.
برای جلوگیری از برخی از حوادث می‌شود ده‌ها توصیه را مطرح كرد اما درباره حوادث مربوط به سلفی‌های مرگ، تنها یك راه‌حل ساده وجود دارد و آن هم این است كه واقعا باور كنیم كه رودخانه‌ها در عین زیبایی، قدرت وحشتناكی برای نابودی دارند. آنها حتی از آتشفشان‌ها خطرناك‌تر و مخرب‌ترند و همان‌گونه كه عقل سلیم به ما می‌گوید كه برای سلفی گرفتن نباید به نوك آتشفشان نزدیك شد.به رودخانه‌ها هم نباید حداقل از فاصله ده متری نزدیك‌تر شد.
گر چه عكاسی در اطراف رودخانه‌ها و سدها خطرناك‌تر است اما تاكید من به عنوان كسی كه مستمر در حال تجزیه و تحلیل حوادث است، بیش از همه بر خطرناك بودن «سلفی»هاست، چرا كه در این موارد معمولا افراد مراقب پشت سرشان نیستند در حالی كه در عكاسی، طرف مقابل نزدیك شدن فرد به لبه رودخانه یا دیواره سد را می‌بیند و می‌تواند هشدار بدهد.
نكته دیگر این‌كه هنگام عكاسی توسط فرد مقابل، شخصی وجود دارد كه در صورت وقوع حادثه، به سازمان‌های امدادی اطلاع دهد اما در سلفی گرفتن در بیشتر موارد فرد تنهاست یا آن‌كه تمامی افرادی كه مشغول سلفی گرفتن هستند همگی با هم به داخل رودخانه یا سد می‌افتند و تاسف‌بار این‌كه، حوادث بسیاری وجود دارد كه حتی یك زن و شوهر با هم به داخل آب افتاده‌اند و تا ساعت‌ها كسی از وقوع حادثه خبر نداشته است كه ماجرا را اطلاع دهد و ممكن است تا روزها، ماجرا به صورت گم شدن یا مفقودی افراد بررسی شود.
این مساله اهمیت بسیاری دارد كه در كناره سدها و رودخانه‌ها، به مرگبار بودن سلفی‌ها باور داشته باشیم، اینجا واقعا«اولین اشتباه»، آخرین عكسی است كه از ما ثبت می‌شود.
در این میان، اما حوادث مربوط به غرق‌شدگی در روزهای آخر هفته و به‌خصوص در فصل بهار و تابستان، از غم‌انگیزترین حوادثی است كه بررسی می‌كنیم؛ حوادثی كه تنها با دانستن چند نكته ساده می‌شود جلوی آنها را گرفت و از داغدار شدن خانواده‌ها جلوگیری كرد.
بررسی‌های ما نشان می‌دهد جدا از حوادث مربوط به غرق شدن كودكانی كه در كناره آب بازی می‌كرده‌اند، متاسفانه دلیل درصد بالایی از حوادث رخ داده، مرتبط با «سلفی گرفتن» است؛ سلفی مرگ در كنار رودخانه‌ها و سدها ...
الگوی كلی بسیاری از این حوادث، همیشه به
یك صورت تكراری است، دختر یا پسر جوان خانواده برای سلفی گرفتن در نقطه‌ای در دیواره سد یا روی صخره‌ای در كناره رودخانه ایستاده اما ناگهان لغزندگی محل یا خیس شدن كفش، آنها را به داخل آب انداخته و بعد هم در برخی از موارد، بقیه اعضای خانواده یا دوستان آنها وقتی برای كمك به آنها به آب زده‌اند دچار حادثه شده‌اند و این‌طوری می‌شود كه آمارهای مربوط به غرق‌شدگان بالا و بالاتر می‌رود.
برای جلوگیری از برخی از حوادث می‌شود ده‌ها توصیه را مطرح كرد اما درباره حوادث مربوط به سلفی‌های مرگ، تنها یك راه‌حل ساده وجود دارد و آن هم این است كه واقعا باور كنیم كه رودخانه‌ها در عین زیبایی، قدرت وحشتناكی برای نابودی دارند. آنها حتی از آتشفشان‌ها خطرناك‌تر و مخرب‌ترند و همان‌گونه كه عقل سلیم به ما می‌گوید كه برای سلفی گرفتن نباید به نوك آتشفشان نزدیك شد.به رودخانه‌ها هم نباید حداقل از فاصله ده متری نزدیك‌تر شد.
گر چه عكاسی در اطراف رودخانه‌ها و سدها خطرناك‌تر است اما تاكید من به عنوان كسی كه مستمر در حال تجزیه و تحلیل حوادث است، بیش از همه بر خطرناك بودن «سلفی»هاست، چرا كه در این موارد معمولا افراد مراقب پشت سرشان نیستند در حالی كه در عكاسی، طرف مقابل نزدیك شدن فرد به لبه رودخانه یا دیواره سد را می‌بیند و می‌تواند هشدار بدهد.
نكته دیگر این‌كه هنگام عكاسی توسط فرد مقابل، شخصی وجود دارد كه در صورت وقوع حادثه، به سازمان‌های امدادی اطلاع دهد اما در سلفی گرفتن در بیشتر موارد فرد تنهاست یا آن‌كه تمامی افرادی كه مشغول سلفی گرفتن هستند همگی با هم به داخل رودخانه یا سد می‌افتند و تاسف‌بار این‌كه، حوادث بسیاری وجود دارد كه حتی یك زن و شوهر با هم به داخل آب افتاده‌اند و تا ساعت‌ها كسی از وقوع حادثه خبر نداشته است كه ماجرا را اطلاع دهد و ممكن است تا روزها، ماجرا به صورت گم شدن یا مفقودی افراد بررسی شود.
این مساله اهمیت بسیاری دارد كه در كناره سدها و رودخانه‌ها، به مرگبار بودن سلفی‌ها باور داشته باشیم، اینجا واقعا«اولین اشتباه»، آخرین عكسی است كه از ما ثبت می‌شود.
