ماجرای خط 7 متروی تهران ماجرای دور‌و‌درازی است؛ به ظاهر یكی از خطوط هفتگانه متروی پایتخت است كه اتوبان شهید محلاتی درجنوب شرق را به سعادت‌آباد در شمال‌غرب وصل می‌كند، اما در باطن عرصه‌ای است برای جدال مدیران شهری. سال 96 كه این خط افتتاح شد مقارن بود با روزهای آخر مسؤولیت محمدباقر قالیباف در پست شهرداری پایتخت، افتتاحی كه گرچه مردم ساكن در طول مسیر این خط را خوشحال كرد، ولی گفته شد نمایشی است برای یك خداحافظی پربار از شهرداری برای محمدباقر قالیباف. قالیباف البته ساكت نماند و گفت ایرادات و اشكالاتی كه به خط 7 گرفته می‌شود همه هجمه‌های سیاسی است كه البته جانشین او، محمدعلی‌نجفی نیز ساكت نماند و گفت كه بهتر است در مورد این خط و همه ایرادات حتی همه خطراتش مناظره‌ای انجام شود.
در این فضای ملتهب سرانجام  22 آبان 96 خط7 متروی تهران به طول 22 كیلومتر به دستور معاون حمل و نقل شهرداری تعطیل اعلام و كركره هشت ایستگاهش پایین كشیده شد. علت این تعطیلی، نبود ایمنی بود، نداشتن سیستم تهویه و سیگنالینگ به علاوه ناپایداری سیستم برق، نبود سیستم اطفای‌حریق آبی و نواقص خطرساز در روسازی.
یكشنبه‌شب وقتی خورشید درتهران غروب كرد، علی امام مدیرعامل متروی تهران به‌همراه تیم پیمانكاری و مشاور خط 7، در قالب یك تور شبگردی با خبرنگاران رسانه‌های مختلف همراه شدند تا تجهیز ایستگاه‌ها و ارتقای ایمنی دراین خط پر حرف و حدیث را به نمایندگان افكار عمومی نشان دهند.
مسیر حركت جاهایی بود كه مردم عادی محال است پایشان به آنها برسد، راهروهایی پیچ در پیچ با اتاق‌های متعدد كه یا محل استقرار سیستم تهویه است یا دستگاه‌های سیگنالینگ. دستگاه‌های تهویه پرصدا بود و حرف‌های علی امام را نمی‌شد شنید، برای همین چند دقیقه‌ای خاموش شدند تا صدا به صدا برسد. او گفت درطول مسیر خط 7، 27 واحد تهویه نصب شده كه وظیفه‌اش در شرایط عادی، آسایش مردم در سكوها و سالن بلیت‌فروشی است و در مواقع اضطراری، حفاظت از جان مسافران و كاهش آسیب قطار و ایستگاه هنگام حریق. سیستم تهویه، بار حرارتی را نیز دفع می‌كند كه یا ناشی است از حضور جمعیت یا ترمزگیری قطارها و روشنایی و پله‌های برقی و حتی گیت‌های بلیت‌فروشی.
امام اطمینان داد اگر روزی در خط 7 حریقی رخ‌دهد این سیستم تهویه تا 5/1 برابر میزان نیاز هوا تولید خواهد كرد.
در اتاق‌های سیگنالینگ اما موضوع جدی‌تر است. این سیستم، سرعت و موقعیت قطارها را مشخص می‌كند و مانع از برخورد آنها با هم می‌شود. خط 7 متروی تهران دو سال پیش كه افتتاح شد این سیستم را نداشت، سیستم تهویه‌ای نیز وجود نداشت، در واقع خط 7 تونلی بود و ریلی و قطاری كه همواره آبستن حادثه بود.
علی امام البته اضافه كرد كه روسازی‌های خطرناك بخشی از این مسیر نیز كه شامل عیوب هندسی و عرضی و تراز و فاصله ریل‌ها بوده در بیش از 8000 متر از مسیر اصلاح شده كه اگر نمی‌شد امكان خروج قطار از ریل همواره وجود داشت.
مدیرعامل مترو كه با این توضیحات سعی داشت شبهات مطرح شده درباره ایمنی این خط را بشوید و ذهن بدبین شده مردم را ترمیم كند، قول داد كه تا پایان مرداد ایستگاه‌های بسیج و مهدیه به بهره‌برداری برسد و پس از آن هر ماه یك ایستگاه در خط 7 وارد چرخه خدمت‌رسانی به تهرانی‌ها شود.