درد پشت زانو از مشكلاتی است كه به طور جدی كیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درد در این ناحیه می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد كه در صورت بروز هریك از آنها بیمار باید سریعا درمان را آغاز كند. تورم و التهاب مفصلی از دلایل شایع درد پشت زانوست كه می‌تواند ناشی از ساییدگی مزمن مفصل یا رماتیسم مفصلی باشد. در این موارد علاوه بر درد و تورم، صدای همراه با درد، محدودشدن دامنه خم و راست شدن مفصل و خشكی مفصلی در هنگام صبح هم از شكایات بیمار است. التهاب و تورم بالشتك زیر تاندون‌های
پشت زانو كه «كیست بیكر» نام دارد، عامل مهم دیگر دردهای پشت زانوست. این بالشتك پر از مایع كه وظیفه جلوگیری از اصطكاك تاندون با استخوان را به عهده دارد، در ایستادن‌های طولانی می‌تواند متورم و دردناك شود. علاوه بر درد و تورم در ناحیه پشت زانو، خشكی و مشكل در خم‌كردن و راه‌رفتن از علائم بروز كیست بیكر است. مینیسك‌ها هم هلال‌های غضروفی هستند كه سطوح مفصلی را پوشانده‌اند و پارگی آنها خصوصا در قسمت‌های پشتی، سبب درد پشت زانو، تورم، ناتوانی در صاف‌كردن زانو، بی‌ثباتی و محدودیت حركتی در مفصل می‌شود. آسیب ‌مینیسك‌های زانو معمولا به دنبال پیچ‌خوردن زانو و صدمات مكرر و تدریجی رخ می‌دهد.
هنگامی كه هریك از اختلالات مفصلی فوق در مفصل زانو بروز یابد، ضمن ماساژ یخ و استفاده از زانوبندهای مناسب، مراجعه به فیزیوتراپیست و درمان فیزیوتراپی از اولین اقدامات درمانی محسوب می‌شود. از آنجا كه در ناحیه پشت زانو شبكه غنی مویرگی وجود دارد، باید مراقب بود استفاده از یخ در این ناحیه به مدت طولانی صورت نگیرد و زانوبندهای تهیه شده این قسمت را تحت فشار قرار ندهند تا جریان خون در این شبكه مویرگی دچار اختلال نشود.
فیزیوتراپیست در مواجهه با بیماران با مشكل درد پشت زانو، دامنه حركتی مفصل را ارزیابی كرده و تمرین‌های مربوط را به او آموزش می‌دهد. بسیاری از این افراد به طور عادت هنگام ایستادن یا راه‌رفتن زانوی خود را قفل می‌كنند و به حالت عقب‌رفته نگه می‌دارند. در فیزیوتراپی به بیمار آموزش داده می‌شود چگونه بایستد و راه برود تا به ساختارهای پشت زانو آسیبی وارد نشود.
ایستادن در حالی كه زانو كمی در حالت خم قرار گرفته باشد و در صورت نا توانی بیمار در كنترل وضعیت زانو تجویز زانوبندهایی كه مانع از عقب‌رفتن بیش از حد مفصل شوند، از راهكارهای مؤثر در درمان این افراد است.