رضا یزدانی در آستانه مسابقات جام جهانی از حضور در این مسابقات انصراف داد. او علت انصرافش را آسیب‌دیدگی و آماده نبودن اعلام كرد و اتفاقا بیانیه‌ای را هم در این زمینه صادر كرد و نوشت: «سال‌هاست به عشق مردم خوب كشورم تمام توانم را در میادین مختلف به كار بسته ام، بارها در این مسیر پر فراز و نشیب دچار آسیب‌دیدگی‌های بسیار شده‌ام. در بالاترین رویداد ورزشی جهان در آستانه و در حین مسابقات در دو المپیك دچار پارگی آشیل و رباط پا شده‌ام. بی‌مهری‌ها را بخشیدم و دگربار به عشق مردمان سرزمینم ایستادم. صرفا حضور در مسابقات به‌عنوان یك شركت كننده بدون كسب مدال و افتخار هرگز در قاموسم تعریف نگردیده است.» آقا رضا، پلنگ جویبار! در قاموس شما چه می‌گنجد؟ می‌شود این را برای ما تعریف كنید؟از همان لندن شروع كنیم؟ مصدوم شدید و دل خیلی‌ها سوخت.به المپیك ریو رسیدید و یك جورهایی دوباره همان بلا سرتان آمد!
هفت سال است دارید این درد كهنه را با خودت یدك می‌كشید. ما به احترامت كلاه از سرمان بر می‌داریم و قدر تمام تلاش‌هایی را كه كردید، می‌دانیم اما این هم در قاموس ما نمی‌گنجد كه در همه اردوها باشید،جای یك جوان جویای نام را بگیرید و سر بزنگاه بیانیه بدهید و بگویید نیستم! در این‌كه كشتی گیر قابلی هستید شكی نیست، اما یك ورزشكار بهتر از هر كسی شرایط بدنی خودش را می‌داند. آیا بهتر نبود خیلی زودتر از تیم ملی كنار می‌كشیدید تا یك جوان به تیم ملی اضافه شود كه شرایط كسب مدال را داشته باشد؟
می‌گویند این روزها حواستان درگیر حاشیه‌هاست تا تمركز روی كشتی.خودتان این را بهتر می‌دانید كه برای موفق شدن و درخشش حتی در 35 سالگی باید تمركزتان روی كشتی باشد نه مسائل حاشیه‌ای آن. آقا رضا كاری كنید تا لقب پلنگ جویبار فقط و فقط برای خودتان باقی بماند.