محمدهادی كریمی در برنامه «سینماپاتوق» حوزه هنری مطرح كرد
سینما شوخی و سرگرمی شده!
پنجمین جلسه «فیلمنامه فیلم» از سلسله نشستهای «سینماپاتوق حوزه هنری» با موضوع نقد و بررسی فیلم سینمایی «كمدی انسانی» به كارگردانی محمدهادی كریمی، نویسنده و كارگردان در سالن اوستای حوزه هنری برگزار شد.
تهیهكننده فیلم سینمایی كمدی انسانی درخصوص ساخت این اثر گفت: فیلم كمدی انسانی آخرین فیلم سینمایی بنده در عرصه كارگردانی محسوب میشود و تاكنون موفق به نگارش ٢١فیلمنامه و ساخت پنج فیلم سینمایی شدهام.
او ادامه داد: مسلما، فیلمسازی كه این نام را (كمدی انسانی) را برای اثرش برمیگزیند میخواهد تعریضی داشته باشد به داستان منظوم دانته و بگوید خرق عادتهایی كه در روایت دوزخ و بهشت بر خلاف سنت پیشینیان به مخاطب میدهد، حالا بروز و ظهور دراماتیكتری در جامعه انسانی دارد، چه بسیار دوزخهایی كه تابلوی بهشت را بر سر در خود نصب كردهاند و چه دوزخیانی كه از رانت بهشت دارند در این دنیا متمتع میشوند. خلاصه سفر ادیسهوار انسان روی زمین خاكی به یك تراژدی رسیده كه از فرط رقت بار بودن و تكرار همیشگیاش كمدی شده است.
كریمی بیان كرد: هنرمند كبوتر حرم نیست، گل گلخانه نیست، همین سختیها و صعوبتها و ملامت شنیدنها و در عین حال به خود وفادار بودنهاست كه برای هنرمند سلوك میآفریند، لذت تجربه كاتارسیستیك از فیلمسازی را به هنرمند میدهد، هنرمند گله و شكوه و آه و ناله و اعتراضی هم اگر دارد باید در اثرش منعكس شود و در فردیتش رسوخ یابد نه در پشت تریبونها ... به همین خاطر از سختیهای ساخت فیلمی چون كمدی انسانی در بخش خصوصی نمیخواهم بگویم، راستش آنقدر همه و همه معترض شدهاند كه اهمیت و شكوه اعتراض به كل از بین رفته و ما به جای اعتراض بیشتر تعارضهای رفتاری را پیرامونمان میبینیم.
به گفته او، فردیت برای هنرمند از نان شب هم واجبتر است، مهمتر از روشهای فیلمسازی، مفهومی است كه قرار است مبنای ساخت جهان یك فیلم شود، مهمتر از زاویه دوربین، زاویه فكری سازنده یك اثر به موضوعی است كه قراراست هسته مركزی اثر او تلقی شود، البته به اشتراك گذاشتن بیپروای فردیت، خود یك جرات و جسارت و اعتماد به نفس و رهایی ویژهای میطلبد كه رسیدن به این موقعیت بسیار دشوار است.
او بیان كرد: من دوست دارم با مایههای تجاری نه چندان قوی فیلم، مخاطب را جذب كنم و آنها را به ادامه تماشا ترغیب كند. باید اینگونه فیلمها برای تماشاگر حرفهای سینمای ایران تبیین شود. متاسفانه، این اندیشه در مخاطب امروز به وجود آمده كه برای دیدن فیلم خوب باید به سراغ آثار خارجی برود و در مقابل آن، سینمای ایران را نوعی شوخی سرگرمكننده میپندارد كه به فضایی برای گذراندن وقت تبدیل شده است.
كریمی یادآور شد: باید از فیلمهای ایرانی حمایت شود و جریان اصلی سینما به سینمای استاندارد بازگردد تا سطح استاندارد هنری آثار، میزان احترام به مخاطب و سطح سلیقه و پسند مخاطب در آن رعایت شود. ما باید به دنبال بازگشت جریان اصلی سینما باشیم.
برنامه «سینما پاتوق» حوزه هنری به منظور توسعه تعامل سینماگران، حمایت از آثار سینمایی و گسترش مراودات بین اهالی رسانه و هنرمندان و بسترسازی برای معرفی بهتر محصولات سینمای ایران زیر نظر روابطعمومی و امور محافل سازمان سینمایی حوزه هنری طراحی شده و در این دوره با محوریت «فیلمنامه فیلم» به تحلیل و بررسی ساختارهای محتوایی فیلم و فیلمنامه آثار سینمایی میپردازد.
تهیهكننده فیلم سینمایی كمدی انسانی درخصوص ساخت این اثر گفت: فیلم كمدی انسانی آخرین فیلم سینمایی بنده در عرصه كارگردانی محسوب میشود و تاكنون موفق به نگارش ٢١فیلمنامه و ساخت پنج فیلم سینمایی شدهام.
او ادامه داد: مسلما، فیلمسازی كه این نام را (كمدی انسانی) را برای اثرش برمیگزیند میخواهد تعریضی داشته باشد به داستان منظوم دانته و بگوید خرق عادتهایی كه در روایت دوزخ و بهشت بر خلاف سنت پیشینیان به مخاطب میدهد، حالا بروز و ظهور دراماتیكتری در جامعه انسانی دارد، چه بسیار دوزخهایی كه تابلوی بهشت را بر سر در خود نصب كردهاند و چه دوزخیانی كه از رانت بهشت دارند در این دنیا متمتع میشوند. خلاصه سفر ادیسهوار انسان روی زمین خاكی به یك تراژدی رسیده كه از فرط رقت بار بودن و تكرار همیشگیاش كمدی شده است.
كریمی بیان كرد: هنرمند كبوتر حرم نیست، گل گلخانه نیست، همین سختیها و صعوبتها و ملامت شنیدنها و در عین حال به خود وفادار بودنهاست كه برای هنرمند سلوك میآفریند، لذت تجربه كاتارسیستیك از فیلمسازی را به هنرمند میدهد، هنرمند گله و شكوه و آه و ناله و اعتراضی هم اگر دارد باید در اثرش منعكس شود و در فردیتش رسوخ یابد نه در پشت تریبونها ... به همین خاطر از سختیهای ساخت فیلمی چون كمدی انسانی در بخش خصوصی نمیخواهم بگویم، راستش آنقدر همه و همه معترض شدهاند كه اهمیت و شكوه اعتراض به كل از بین رفته و ما به جای اعتراض بیشتر تعارضهای رفتاری را پیرامونمان میبینیم.
به گفته او، فردیت برای هنرمند از نان شب هم واجبتر است، مهمتر از روشهای فیلمسازی، مفهومی است كه قرار است مبنای ساخت جهان یك فیلم شود، مهمتر از زاویه دوربین، زاویه فكری سازنده یك اثر به موضوعی است كه قراراست هسته مركزی اثر او تلقی شود، البته به اشتراك گذاشتن بیپروای فردیت، خود یك جرات و جسارت و اعتماد به نفس و رهایی ویژهای میطلبد كه رسیدن به این موقعیت بسیار دشوار است.
او بیان كرد: من دوست دارم با مایههای تجاری نه چندان قوی فیلم، مخاطب را جذب كنم و آنها را به ادامه تماشا ترغیب كند. باید اینگونه فیلمها برای تماشاگر حرفهای سینمای ایران تبیین شود. متاسفانه، این اندیشه در مخاطب امروز به وجود آمده كه برای دیدن فیلم خوب باید به سراغ آثار خارجی برود و در مقابل آن، سینمای ایران را نوعی شوخی سرگرمكننده میپندارد كه به فضایی برای گذراندن وقت تبدیل شده است.
كریمی یادآور شد: باید از فیلمهای ایرانی حمایت شود و جریان اصلی سینما به سینمای استاندارد بازگردد تا سطح استاندارد هنری آثار، میزان احترام به مخاطب و سطح سلیقه و پسند مخاطب در آن رعایت شود. ما باید به دنبال بازگشت جریان اصلی سینما باشیم.
برنامه «سینما پاتوق» حوزه هنری به منظور توسعه تعامل سینماگران، حمایت از آثار سینمایی و گسترش مراودات بین اهالی رسانه و هنرمندان و بسترسازی برای معرفی بهتر محصولات سینمای ایران زیر نظر روابطعمومی و امور محافل سازمان سینمایی حوزه هنری طراحی شده و در این دوره با محوریت «فیلمنامه فیلم» به تحلیل و بررسی ساختارهای محتوایی فیلم و فیلمنامه آثار سینمایی میپردازد.