كمی از وضعیت كیفی دانشگاه‌های داخلی فاصله بگیرید و به این گزاره سوالی فكر كنید كه چرا اغلب افراد فكر می‌كنند هر دانشگاهی بیرون از ایران از كیفیت بهتری نسبت به دانشگاه‌های ایران برخوردار است؟ البته برای یافتن پاسخ این سوال نباید تنها كیفیت آموزشی دانشگاه‌های ایران را رصد كنیم و حتما معلول‌های اجتماعی دیگری هم دارد اما این ذهنیت اشتباه بسیاری از افرادی است كه چمدانشان را می‌بندند و با خرج مبالغ هنگفتی راهی دیار غربت می‌شوند تا در دانشگاهی بیرون از ایران تحصیلشان را ادامه بدهند. جالب این‌كه بدانیم در حال حاضر حدود ۵۳ هزار و ۷۰۰ نفر از دانشجویان ایرانی در خارج از كشور تحصیل می‌كنند كه تنها 5/0 (نیم) درصد آنها در دانشگاه‌های برتر دنیا مشغول به تحصیل بوده و بقیه در دانشگاه‌های متوسط و حتی ضعیف به تحصیل مشغول هستند. آماری عجیب و تكان‌دهنده كه نشان می‌دهد برخلاف تصور عموم، تحصیل در خارج از كشور لزوما به معنای افزایش سطح كیفی آموزشی و مهارتی فرد نیست.
تعداد قابل توجهی از جمعیت دانشجوی ایرانی برای ادامه تحصیل به هندوستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان می‌روند و بعد از چند سال به ایران باز می‌گردند؛ خوشحال از این كه مدرك خود را در دانشگاهی غیر ایرانی گرفته‌اند، چرا كه اعتقاد دارند هر دانشگاهی خارج از مرزهای كشور، كیفیت آموزشی بالاتری نسبت به مراكز آموزش عالی داخل كشور دارد. از طرف دیگر جوانان علاقه‌مند به ادامه تحصیل وقتی در كشور موفق به قبولی در رشته مورد نظر خود نمی‌شدند، به كشور دیگری رفته و در رشته مذكور ثبت‌نام می‌كردند، سپس به ایران برگشته و با تطبیق واحد، تحصیل خود را در ایران و گاهی در دانشگاه‌های خوب ادامه می‌دادند.
با نگاهی به فهرست صد دانشگاه برتر جهان متوجه می‌شوید كه هیچ‌كدام از كشورهایی كه ایرانی‌های برای ادامه تحصیل-به ویژه در رشته پزشكی-انتخاب می‌كنند در این فهرست وجود ندارد. كشورهای هند، فیلیپین، تركیه و مجارستان چهار كشور اول مورد انتخاب داوطلبان تحصیل در رشته‌های علوم پزشكی است. بیشترین تعداد دانشجویان ایرانی كه در مقطع دكتری عمومی رشته‌های علوم پزشكی-یعنی پزشكی- داروسازی و دندانپزشكی-تحصیل می‌كنند در این چهار كشور حضور دارند. جالب این‌كه به گواه آمار منتشر شده از سوی وزارت بهداشت حتی انتخاب‌های بعدی ایرانی‌ها برای ادامه تحصیل در رشته پزشكی هم در كشورهایی است كه صاحب دانشگاه برتر جهان نیستند. كشورهای بعدی مورد انتخاب دانشجویان ایرانی، روسیه، اوكراین، بلاروس و قبرس بوده كه ایرانی‌ها در آنها شاغل به تحصیل هستند.
خوب است بدانید تنها درآمد یكی از دانشگاه‌های پزشكی هندوستان از دانشجویان ایرانی ۵۰‌میلیارد تومان در سال است یا برخی كلاس‌های پزشكی كشور فیلیپین نیز توسط دانشجوهای ایرانی تشكیل می‌شود. هزینه‌های چند هزار دلاری دانشجویان ایرانی آن‌قدر است كه بسیاری از آن به عنوان منبع درآمد دانشگاه‌های خارج نام ببرند.