به این عكس‌ها خیره شو!
علی سلیمی / روزنامه‌نگار
عمود یك در مسیر نجف به سمت كربلا محل قرار بسیاری از كسانی است كه می‌خواهند این مسیر را با هم طی كنند. وقتی به این نقطه می‌رسید با ازدحام جمعیت زیادی روبه‌رو می‌شوید كه مشخص است منتظر كسی هستند تا بتوانند پا در مسیری بگذارند كه انتهای آن رسیدن به دریا است. قطرات پای این عمود پراكنده شده‌اند تا دست قطره دیگری را بگیرند و به سوی دریا حركت كنند.
آنهایی كه تجربه بیشتری در طی كردن این مسیر دارند پای عمود یك قرار نمی‌گذارند و در ادامه مسیر هم اعداد «رُند» را برای توقف و قرار انتخاب نمی‌كنند ولی سایرین كه تجربه زیادی ندارند اعداد سرراست را برای توقف و تازه كردن دیدار انتخاب می‌كنند. هر عمود در این مسیر مزین به تصویر یكی از شهدای دفاع از حرم اهل‌بیت(ع) است. عمود یك عكس شهید مهدی نوروزی را با خود دارد. فرقی هم نمی‌كند كه پای كدام عمود قرار بگذارید چون در تمام مسیر زیر نگاه شهدایی هستید كه برای امنیت این مسیر خون دادند تا امروز شاهد این سیل خروشان جمعیت باشیم. تصویر شهدایی از كشورهای مختلف و حركت خلاقانه‌ای كه برخاسته از یك ایده جذاب است تا اینطور با رهروان مسیر حسین(ع) یادآوری كند كه در سایه چه‌كسانی هستیم و چطور زندگی می‌كنیم! حتی شاید شهدا و افرادی باشند كه عكس و اسمی از آنها نیست ولی تاثیر آنها در زندگی امروز ما قابل چشم‌پوشی نیست.
كتاب «عمود آخر» روایتی از زیارت اربعین چهل شهید مدافع حرم است. شهدایی كه نام برخی از آنها حتی به گوشمان نخورده ولی خون آنها بر خاك‌های داغ ریخته شد تا این مسیر باز باشد و عاشقان، عشق‌بازی كنند.
شهید حسین همدانی، شهید سجاد زبرجدی، شهید سجاد طاهرنیا، شهید مجید قربانخانی، شهید محمد پورهنگ، شهید تقوی، شهید حسین پورابراهیمی، شهید حسین حریری، شهید سجاد عفتی و... از جمله شهدایی هستند كه در این كتاب خاطرات آنها از زیارت اربعین گردآوری شده تا خواننده اهمیت مسیری كه طی می‌كند را بداند.
این كتاب در حكم یك یادآوری و تذكر به موقع است. تذكری كه شاید به دلیل ابتلائات روزمره و مشغولیت‌های زندگی در عصر جدید سبب شود یاد و نام كسانی كه از بذل جان خویش دریغ نداشتند، فراموش شود و از این منظر این كتاب خواننده را در روایت‌هایی كوتاه و سرراست در برابر وجدان خویش و شهدا قرار می‌دهد تا اگر روزی قسمت شد پا در این مسیر بگذارد هم حكمت عكس‌هایی كه روی هر عمود نصب شده را بداند و هم قدر لحظه لحظه مسیری كه
پا در آن گذاشته را بداند.
آنهایی كه تجربه بیشتری در طی كردن این مسیر دارند پای عمود یك قرار نمی‌گذارند و در ادامه مسیر هم اعداد «رُند» را برای توقف و قرار انتخاب نمی‌كنند ولی سایرین كه تجربه زیادی ندارند اعداد سرراست را برای توقف و تازه كردن دیدار انتخاب می‌كنند. هر عمود در این مسیر مزین به تصویر یكی از شهدای دفاع از حرم اهل‌بیت(ع) است. عمود یك عكس شهید مهدی نوروزی را با خود دارد. فرقی هم نمی‌كند كه پای كدام عمود قرار بگذارید چون در تمام مسیر زیر نگاه شهدایی هستید كه برای امنیت این مسیر خون دادند تا امروز شاهد این سیل خروشان جمعیت باشیم. تصویر شهدایی از كشورهای مختلف و حركت خلاقانه‌ای كه برخاسته از یك ایده جذاب است تا اینطور با رهروان مسیر حسین(ع) یادآوری كند كه در سایه چه‌كسانی هستیم و چطور زندگی می‌كنیم! حتی شاید شهدا و افرادی باشند كه عكس و اسمی از آنها نیست ولی تاثیر آنها در زندگی امروز ما قابل چشم‌پوشی نیست.
كتاب «عمود آخر» روایتی از زیارت اربعین چهل شهید مدافع حرم است. شهدایی كه نام برخی از آنها حتی به گوشمان نخورده ولی خون آنها بر خاك‌های داغ ریخته شد تا این مسیر باز باشد و عاشقان، عشق‌بازی كنند.
شهید حسین همدانی، شهید سجاد زبرجدی، شهید سجاد طاهرنیا، شهید مجید قربانخانی، شهید محمد پورهنگ، شهید تقوی، شهید حسین پورابراهیمی، شهید حسین حریری، شهید سجاد عفتی و... از جمله شهدایی هستند كه در این كتاب خاطرات آنها از زیارت اربعین گردآوری شده تا خواننده اهمیت مسیری كه طی می‌كند را بداند.
این كتاب در حكم یك یادآوری و تذكر به موقع است. تذكری كه شاید به دلیل ابتلائات روزمره و مشغولیت‌های زندگی در عصر جدید سبب شود یاد و نام كسانی كه از بذل جان خویش دریغ نداشتند، فراموش شود و از این منظر این كتاب خواننده را در روایت‌هایی كوتاه و سرراست در برابر وجدان خویش و شهدا قرار می‌دهد تا اگر روزی قسمت شد پا در این مسیر بگذارد هم حكمت عكس‌هایی كه روی هر عمود نصب شده را بداند و هم قدر لحظه لحظه مسیری كه
پا در آن گذاشته را بداند.
