قفل مشكل شایع در مردان بازشدنی است
شاید در نگاه اول خیلی موضوع جدیای به نظر نرسد، اما زودانزالی از شایعترین مشكلات جنسی در آقایان است كه پیامدهای غیرمستقیمش زمینهساز بسیاری از مشكلات در روابط همسران میشود.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، تعریف زودانزالی، بروز انزال و ارگاسم در مدت زمان كمتر از یك دقیقه از دخول و برقراری رابطه جنسی و طبق تعریف انجمن جهانی اورولوژی به انزال در كمتر از دو دقیقه اطلاق میشود. البته این تعاریف به شرط داشتن رابطه جنسی منظم صدق میكند. مثلا بروز انزال سریع برای مردی كه ماهانه یكبار رابطه جنسی دارد، صدق نمیكند و در این تعاریف نمیگنجد.
دو نكته مهم در این زمینه وجود دارد:
اول اینكه فرد هنگام رابطه جنسی كنترلی روی زمان انزال خود نداشته باشد و نتواند آن را به تاخیر بیندازد. نكته دوم اینكه این اختلال در روابط زناشویی فرد و همسرش باعث ایجاد نارضایتی و اختلال شود و اعتماد به نفس فرد را كاهش دهد.
رضایتنداشتن از رابطه جنسی در زوجین میتواند به اختلالات ریشهای و بروز طلاق عاطفی منجر شود و این نكته، اهمیت درمان این اختلال را الزامی میكند. این اختلال معمولا بیماری فیزیكی محسوب نمیشود و جنبههای روانی در آن غالب است.
اولین اقدام در برخورد با این مشكل، كاهش استرس فكری و روانی است. همسر در برخورد با این مشكل لازم است از واردكردن فشار روحی و تشدید استرس شوهر بپرهیزد. انجام مشاورههای رواندرمانی و زوجدرمانی با پزشك متخصص، بسیار كمككننده خواهد بود. در واقع با ایجاد آگاهی صحیح از عملكرد جنسی زوجین، میتوان از بروز توقعات نابجا و استرس جلوگیری كرد. مثلا اگر زمان رابطه جنسی فعال برای مرد، چهار تا پنج دقیقه باشد، اما در این مدت همسرش به ارگاسم نرسد، این عدم هماهنگی (كه خیلی شایع است) به معنی زودانزالی در مرد محسوب نمیشود. لذا آگاهی از عملكرد جنسی طبیعی، میتواند در كاهش تنش واقعا كمك كننده باشد.
در گام بعدی، میتوان از روشهای رفتار درمانی برای كنترل انزال استفاده كرد. مثلا در روش
stop-start توصیه میشود فرد زمانی كه نزدیك به انزال است، تحریك جنسی را برای چند ثانیه متوقف كند. روشهای بیشتر در این باره را میتوانید در جلسات مشاوره با اورولوژیست آموزش ببینید.
در گام بعدی، به منظور كاهش تحریك پوستی توصیه به استفاده از كاندومهای ساده و
گاهی استفاده محدود از اسپریهای تاخیری،
۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از رابطه میشود. در مورد نكات بهداشتی و چگونگی استفاده از این ابزارها حتما دستورالعمل مربوط و توصیههای پزشك را جدی بگیرید. روش دیگر، انجام منظم تمرینات كگل به منظور تقویت عضلات لگن و قاعده آلت است كه با بهبود نعوظ و كنترل روی زمان ارگاسم، در دراز مدت كمككننده و موثر است.
در این روش فرد حداقل به مدت شش ماه، لازم است با ایجاد انقباضات منظم لگنی در طی شبانه روز، به تقویت خونرسانی و بهبود عملكرد عضلات قاعده آلت بپردازد.
درمانهای دارویی مورد استفاده در برخورد با این مشكل نیز به دو صورت صرفا قبل از رابطه و مصرف طولانی مدت دارو، تحت نظر پزشك است. نكته حائزاهمیت، تاثیر زیاد دارو درمانی در موارد همراهی انزال زودرس با استرس فراوان است. اما لازم است بدانید درمانهای دارویی، تا زمان مصرف، كمككننده هستند ولی به محض قطع دارو، وضعیت انزال مشابه قبل خواهد بود. نكته مهم در این زمینه سوءاستفاده از تركیبات مخدر است. استفاده از این دسته مواد در ابتدا، تاخیر انزال را به همراه خواهد داشت ولی با گذشت زمان، فرد دچار مقاومت دارویی شده و مجبور میشود میزان مصرف داروی مخدر را زیاد كند تا تاخیر مورد نظر پدید آید. چنین فردی در درازمدت خود را در معرض اعتیاد به دارو قرار میدهد و همچنین ممكن است اختلالات نعوظ ناشی از داروی مخدر را
تجربه كند.
اشتباه رایج دیگر در برخورد با زودانزالی، مصرف داروهای كمكی نعوظ مثل تركیبات ویاگرا است كه تاثیر اثباتشدهای در تاخیر انزال ندارند و به اشتباه به منظور درمان زودانزالی مصرف میشوند. چنین داروهایی نه تنها انزال زودرس را برطرف نمیكند، بلكه با قطع مصرفشان فرد دچار اختلال نعوظ نیز میشود.
از سایر روشهای درمانی، میتوان به از بین بردن گیرندههای عصبی محیطی در انتهای آلت در محل ختنهگاه اشاره كرد كه از طریق تزریق داروی زیر پوستی امكانپذیر است كه البته اثربخشی این روش در دست تحقیق است.
یكی از روشهای دیگر مورد استفاده در برخورد با زودانزالی كه در برخی موارد موثر بوده است، انجام جراحی تحت بیحسی موضعی، بهمنظور برداشت پوست حاوی گیرندههای عصبی در محل ختنهگاه و در واقع اصلاح ختنهگاه است.
همه این نكات در مورد امكانپذیر بودن درمان زودانزالی را با جزئیات توضیح دادم، تا شما خواننده عزیز را كه احیانا ممكن است به این عارضه دچار باشید مطمئن كنم این مشكل قابل درمان است و نباید گرمای كانون خانواده و رابطه با همسر خود را به خاطر مسألهای كه حلشدنی است دچار تنش و اضطراب كنید. هفته آینده راهكار مشكل جنسی دیگری را برایتان خواهم نوشت.
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، تعریف زودانزالی، بروز انزال و ارگاسم در مدت زمان كمتر از یك دقیقه از دخول و برقراری رابطه جنسی و طبق تعریف انجمن جهانی اورولوژی به انزال در كمتر از دو دقیقه اطلاق میشود. البته این تعاریف به شرط داشتن رابطه جنسی منظم صدق میكند. مثلا بروز انزال سریع برای مردی كه ماهانه یكبار رابطه جنسی دارد، صدق نمیكند و در این تعاریف نمیگنجد.
دو نكته مهم در این زمینه وجود دارد:
اول اینكه فرد هنگام رابطه جنسی كنترلی روی زمان انزال خود نداشته باشد و نتواند آن را به تاخیر بیندازد. نكته دوم اینكه این اختلال در روابط زناشویی فرد و همسرش باعث ایجاد نارضایتی و اختلال شود و اعتماد به نفس فرد را كاهش دهد.
رضایتنداشتن از رابطه جنسی در زوجین میتواند به اختلالات ریشهای و بروز طلاق عاطفی منجر شود و این نكته، اهمیت درمان این اختلال را الزامی میكند. این اختلال معمولا بیماری فیزیكی محسوب نمیشود و جنبههای روانی در آن غالب است.
اولین اقدام در برخورد با این مشكل، كاهش استرس فكری و روانی است. همسر در برخورد با این مشكل لازم است از واردكردن فشار روحی و تشدید استرس شوهر بپرهیزد. انجام مشاورههای رواندرمانی و زوجدرمانی با پزشك متخصص، بسیار كمككننده خواهد بود. در واقع با ایجاد آگاهی صحیح از عملكرد جنسی زوجین، میتوان از بروز توقعات نابجا و استرس جلوگیری كرد. مثلا اگر زمان رابطه جنسی فعال برای مرد، چهار تا پنج دقیقه باشد، اما در این مدت همسرش به ارگاسم نرسد، این عدم هماهنگی (كه خیلی شایع است) به معنی زودانزالی در مرد محسوب نمیشود. لذا آگاهی از عملكرد جنسی طبیعی، میتواند در كاهش تنش واقعا كمك كننده باشد.
در گام بعدی، میتوان از روشهای رفتار درمانی برای كنترل انزال استفاده كرد. مثلا در روش
stop-start توصیه میشود فرد زمانی كه نزدیك به انزال است، تحریك جنسی را برای چند ثانیه متوقف كند. روشهای بیشتر در این باره را میتوانید در جلسات مشاوره با اورولوژیست آموزش ببینید.
در گام بعدی، به منظور كاهش تحریك پوستی توصیه به استفاده از كاندومهای ساده و
گاهی استفاده محدود از اسپریهای تاخیری،
۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از رابطه میشود. در مورد نكات بهداشتی و چگونگی استفاده از این ابزارها حتما دستورالعمل مربوط و توصیههای پزشك را جدی بگیرید. روش دیگر، انجام منظم تمرینات كگل به منظور تقویت عضلات لگن و قاعده آلت است كه با بهبود نعوظ و كنترل روی زمان ارگاسم، در دراز مدت كمككننده و موثر است.
در این روش فرد حداقل به مدت شش ماه، لازم است با ایجاد انقباضات منظم لگنی در طی شبانه روز، به تقویت خونرسانی و بهبود عملكرد عضلات قاعده آلت بپردازد.
درمانهای دارویی مورد استفاده در برخورد با این مشكل نیز به دو صورت صرفا قبل از رابطه و مصرف طولانی مدت دارو، تحت نظر پزشك است. نكته حائزاهمیت، تاثیر زیاد دارو درمانی در موارد همراهی انزال زودرس با استرس فراوان است. اما لازم است بدانید درمانهای دارویی، تا زمان مصرف، كمككننده هستند ولی به محض قطع دارو، وضعیت انزال مشابه قبل خواهد بود. نكته مهم در این زمینه سوءاستفاده از تركیبات مخدر است. استفاده از این دسته مواد در ابتدا، تاخیر انزال را به همراه خواهد داشت ولی با گذشت زمان، فرد دچار مقاومت دارویی شده و مجبور میشود میزان مصرف داروی مخدر را زیاد كند تا تاخیر مورد نظر پدید آید. چنین فردی در درازمدت خود را در معرض اعتیاد به دارو قرار میدهد و همچنین ممكن است اختلالات نعوظ ناشی از داروی مخدر را
تجربه كند.
اشتباه رایج دیگر در برخورد با زودانزالی، مصرف داروهای كمكی نعوظ مثل تركیبات ویاگرا است كه تاثیر اثباتشدهای در تاخیر انزال ندارند و به اشتباه به منظور درمان زودانزالی مصرف میشوند. چنین داروهایی نه تنها انزال زودرس را برطرف نمیكند، بلكه با قطع مصرفشان فرد دچار اختلال نعوظ نیز میشود.
از سایر روشهای درمانی، میتوان به از بین بردن گیرندههای عصبی محیطی در انتهای آلت در محل ختنهگاه اشاره كرد كه از طریق تزریق داروی زیر پوستی امكانپذیر است كه البته اثربخشی این روش در دست تحقیق است.
یكی از روشهای دیگر مورد استفاده در برخورد با زودانزالی كه در برخی موارد موثر بوده است، انجام جراحی تحت بیحسی موضعی، بهمنظور برداشت پوست حاوی گیرندههای عصبی در محل ختنهگاه و در واقع اصلاح ختنهگاه است.
همه این نكات در مورد امكانپذیر بودن درمان زودانزالی را با جزئیات توضیح دادم، تا شما خواننده عزیز را كه احیانا ممكن است به این عارضه دچار باشید مطمئن كنم این مشكل قابل درمان است و نباید گرمای كانون خانواده و رابطه با همسر خود را به خاطر مسألهای كه حلشدنی است دچار تنش و اضطراب كنید. هفته آینده راهكار مشكل جنسی دیگری را برایتان خواهم نوشت.