تناقض آماری درباره اشتغال
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی اظهار كرد: مساله اشتغال در اقتصاد كشور نقش كانونی دارد و بیشترین امید تحریمكنندگان به تنگناهایی است كه موجب اشتغالزدایی و تورمزایی میشود بطوریكه در گزارشهای خود بهویژه بر روی اشتغال تاكید بیشتری دارند.
به گزارش ایلنا، فرشاد مومنی اقتصاددان اصلاحطلب گفت: متاسفانه نگرش چرتكهای به وضوح در نگاه مسؤولان سازمان برنامه و بودجه یا نهادهای دیگر نسبت اشتغال دیده میشود. در تئوری اقتصادی میگوییم اشتغال یك متغیر سیستمی است و تقاضا برای شغل یك تقاضای مشتقه است یعنی باید كل سیستم عملكرد مناسبی داشته باشد تا امكان خلق شغل توسعهگرا فراهم شود. اما از بحثهایی كه رئیس محترم سازمان برنامه و بودجه مطرح میكنند اینگونه استنباط میشود كه گویی اشتغال تابع تزریق ریال است و چون عزیزان سرشان شلوغ است دچار كمحافظگی میشوند و سخنان خود را فراموش میكنند. مثلاً در ۲۳دی97 رئیس سازمان برنامه از موضع تبلیغ جهتگیریهای بودجهای پیشبینی میكند كه با 65هزار و ۳۰۰میلیارد تومان منابع میتوان یك میلیون و ۷۷هزار شغل ایجاد كرد بعد همین مسؤول در اول آبان۹۸ میگوید كه با مجموع 9500میلیارد تومان تزریق منابع تقریبا ۹۸۸هزار فرصت شغلی ایجاد شده است ببینید این دو حرف را یك نفر زده است!
مومنی خاطرنشان كرد: باید به مسؤولان اقتصادی و سران قوا هشدار داد كه براساس گزارش شاخصهای كلیدی فصل بهار مركز آمار كه اخیراً منتشر شده است برای دومین بار شاخص فلاكت از سال ۷۶ تا امروز از مرز ۵۰درصد عبور كرده است و بسیار متاسفم كه آقای رئیس جمهور توضیحاتی در مورد منطقهای افزایش قیمت بنزین و طول و عرض آن ارائه كردند كه واقعاً از نظر كارشناسی ناراحت كننده بود البته بنده ایشان را درك میكنم كه تخصصی در حوزه اقتصاد ندارند اما مشفقانه توصیه میكنم كه ببینید چه كسانی و با چه صلاحیتهایی به ایشان مشاوره میدهند.
این اقتصاددان یادآور شد: بر اساس مطالعه كه در اتاق ایران انجام شده است از سال85 تا 95 حدود 5/10میلیون مسكن به موجودی مسكن كشور اضافه و تنها 4/2میلیون خانوار صاحب مسكن شده است یعنی اثربخشی آن ۲۳درصد بوده و ۷۷درصد به تقاضای واقعی اصابت نكرده است. البته در ده سال اول انقلاب ضریب اصابت واحدهای جدید تولید شده بیش از ۹۰درصد بود. همچنین بر اساس مطالعه وزارت راه و شهرسازی به قیمتهای سال۹۵ تقریبا ۲۵۰میلیارد دلار از سرمایههای ملی در بخش مسكن به صورت بدون استفاده هزینه شده است.