از زمان رسانه‌ای شدن این خبر آن هم در تعطیلی آخر هفته، شبكه‌های اجتماعی پر است از انتقادهای تند و تیز به اتخاذ چنین تصمیمی. اغراق نیست بگوییم نگاه مثبتی برای چنین تصمیمی حداقل بین شهروندان مجازی كه تعداد قابل توجهی از آنها از این ناوگان عمومی استفاده می‌كنند، وجود نداشته است. اغلب این افراد هم به تبعات اجتماعی و تحت فشار بیشتر قرار گرفتن قشر آسیب‌پذیر اشاره دارند. برخی از آنها معتقدند با چنین طرحی حق داشتن یك صندلی در اتوبوس كه ساده‌ترین وسیله تردد شهری است نیز از كم‌درآمدترها به نفع پولدارترها گرفته می‌شود. آنها بر‌این باورند كه تصمیمات مدیران شهری دیگر محدود به تقسیم‌بندی فقیر و غنی نیست و چنین طرح‌هایی نشان می‌دهد آنها حتی در پی ایجاد طبقه‌های «فقیر» و «فقیرتر»هستند! برخی هم از تبعات تنش‌زای چنین تصمیمی برآشفته شده‌اند و اشاره آنها به اعتراضات اخیر است، این‌كه هنوز بسیاری از مردم در شوك گرانی‌های بعد از افزایش سوخت هستند و اجرای چنین طرحی می‌تواند تبعات اجتماعی بسیاری برای كشور داشته باشد. بسیاری دیگر هم احتمالا به واسطه كم شدن تلخی این خبر به شوخی با این تصمیم برآمدند، شوخی‌های تلخ و گزنده‌ای كه نشان می‌دهد چنین تصمیمی چقدر روی روان شهروندان پایتخت تاثیر داشته است.