فیلمنامهای برای نوجوانها
چرا سراغ فیلمنامه برای نوجوانها رفتید؟
خب من یك دوره آموزشی فیلمنامهنویسی برگزار كردم در مجتمع شهید آوینی صدا و سیما. همیشه هم معتقد بودم و هستم كه قشر نوجوان خیلی برای آینده كشور مهم هستن. زمینه تالیف این فیلمنامه از همون كلاس شروع شد.
یكی از مهمترین دغدغههام در مورد نوجوونها این بوده كه متاسفانه خیلیهاشون به مهاجرت فكر میكنن. شاید توی وقایع اخیر و سقوط هواپیما هم من به این بعدش فكر میكردم كه چرا خیلی از نخبههای ما باید ایران رو ترك كنن و حرف جدی من اینه كه باید وایساد و كشور رو ساخت. اما خب وقتی برای نوشتن این فیلمنامه سراغ خود نوجوونها هم رفتم دیدم مسأله مهاجرت توی ذهن خیلیهاشون هست. حتی اون بچه مذهبیه هم میگه میخوام برم كربلا زندگی كنم.
و چرا اسمش رو گذاشتید «ارز نیمایی»؟
خب شخصیت اصلی فیلم یه نوجوونه به اسم نیما. یه نوجوون كه خیلی خیالپردازه. و حالا به دلایلی كه نمیگم یه پول هنگفت كه ارز هم هست میرسه به دستش. ماجرا مربوط میشه به اتفاقاتی كه در دل این جریان برای نیما صورت میگیره.
به نظرتون چرا كارگردانان حرفهای كمتر سراغ ساخت فیلم و سریال برای نوجوونها میرن؟
خب دلیل اولش گیشه است. تا حدودی هم من بهشون حق میدم. چون برای این جور فیلمها امیدی به فروش زیاد ندارن. اما من خودم همیشه میگم باید مسائل مالیرو از دغدغهها جدا كرد. خود من به اندازهای سراغ پول میرم كه نیاز دارم. بالاخره همون كارگردانها هم كه فیلمهای پرفروش زیادی دارند، میتونن گاهی هم سراغ فیلمهای نوجوانانه برن. كما اینكه برخی از بزرگان سینما چنین تجربههایی دارن.