آسیا اسکار را بلعید
برای جهان، سال تازه آغاز شده است، اما خب برای سینماگران، پرونده امسال بسته شد و به بایگانی رفت؛ سالی سخت، عجیب، پر سر و صدا و شلوغ. مهمترین سال سینمای جهان در هزاره سوم. این را همینطوری و از سر تیترزدنهای خوشگل نمینویسیم. بروید این 19سالی را كه از هزاره سوم گذشته بررسی كنید ببینید در كدام سال سینما تا اینقدر دچار ترافیك اسامی مهم و معروف و فیلمهای شاخص و خوب بوده و در كدام سال داوران جوایز مختلف سینمایی تا اینقدر برای توزیع خرس و نخل و ببر و اینهایشان به دردسر افتادهاند. وقتی امسال را مهمترین سال سینمای جهان در هزاره سوم مینامیم باید انتظار هم داشته باشیم در فصل جوایز سینمایی نیز اتفاقهایی مهم بیفتد. مثلا اینطور بشود كه مارتین اسكورسیزی دست ستارههایش آل پاچینو و رابرت دنیرو و جو پشی را بگیرد و از آن سو هم كوئنتین تارانتینو و تاد فیلیپس و سام مندس و لئوناردو دیكاپریو و آنجلینا جولی و مارگو رابی و آنتونیو باندراس و اسكارلت جوهانسون و شارلیز ترون و چند اسم بزرگ خودشان را به سالن دالبیتئاتر برسانند و همگی دست خالی به خانه برگردند و بهناگهان ببینند یك مرد كرهای آنقدر اسكار بگیرد كه توی دستهایش جا نشوند و مجبور شود چهار اسكارش را بغل بگیرد و جلوی عكاسها بایستد. درباره اینكه چه شد و چه كسانی جوایز را بردند و اینها تا حالا لابد خواندهاید و میدانید. در این گزارش، به پنج نكته در حواشی ماجرا اشاره كرده و تحلیل خودمان را هم انداختهایم تنگش.
صابر محمدی
«پرندگان شكاری» فارغ از دغدغه اسكار چه كرد؟
قاعدهای در صنعت سینمای ایران هست مبنی بر اینكه فیلمهایی كه همزمان با برگزاری جشنواره فیلم فجر اكران عمومی خود را تجربه میكنند، نفله میشوند در گیشه. طبیعی است؛ به هر حال همه حواسها به مهمترین رویداد سینمایی و فیلمهای داغش جلب است و كمتر كسی است که بیرون از این رویداد فیلمی را برای تماشا انتخاب كند. خود ما هم اگر فکر کنیم جزو همین دسته محسوب میشویم که وقت جشنواره، فیلمهای خارج از جشنواره را چندان جدی نمیگیریم. این قاعده ظاهرا بر سینمای آمریكا چندان تسلطی ندارد؛ فكرش را بكنید وقتی خانم مارگو رابی كه در اسكار امسال با دو فیلم «بمبشل» و «روزی روزگاری در هالیوود» حاضر بود، در حالی دست خالی از این مراسم به خانه بازگشت كه همزمان فیلم «پرندگان شكاری»اش كه این روزها در سینماهای آمریكا و دیگر نقاط جهان به نمایش درآمده، صدرنشین فروش شد.
این هفته در فهرست فروش هفتگی فیلمهای جهان، «پرندگان شكاری» با بازی مارگو رابی به عنوان تازهترین فیلم كمپانی دی سی، به صدرنشینی پسران بد در سینماهای جهان، پایان داده و در جایگاه نخست قرار گرفته است. خب خانم رابی سینما با اینكه دست خالی از اسكار 92 بازگشته، دست كم میتواند خوشحال باشد كه قاعده تهران و فجر بر سینماهای جهان حاكم نیست.
23 میلیون نفر
اسكار 92، كمتماشاگرترین اسكار شد
خب تقصیر خودشان است دیگر! وقتی میدانند برگزاری مراسم اسكار تنها ساعاتی پیش از برگزاری اختتامیه جشنواره فیلم فجر میتواند چنین تبعاتی را به دنبال داشته باشد، اما باز هم تغییری در برنامهریزیشان صورت نمیدهند، تقصیر خودشان است! به هر حال باید پیشبینی میكردند كه حواس جهان پرت فجر است و كسی چشمی به تماشای اسكار ندارد. حالا ننگ كممخاطبترین دوره اسكار مانده بر دامان نودودومین دوره این مراسم.
از شوخی كه بگذریم و البته با اطمینان از اینكه دوستانمان در فجر جز شوخی از این مقدمه دریافت نمیكنند، این را بگوییم كه شمار تماشاكنندگان تلویزیونی مراسم اسكار ۲۰۲۰ كمترین آمار مخاطب برای این مراسم در سالهای اخیر را داشته و حتی از سال پیش هم كمتر شده است. این در حالی است كه مراسم اسكار برای دومین سال متوالی بدون مجری برگزار شد و انتظار میرفت آمار كمی از سال پیش بیشتر شود. آنطور كه رسانهها نوشتهاند، در حالی كه آمار بینندگان در سال ۲۰۱۸ با 5/26 میلیون بیننده در پایینترین حد خود قرار داشت، مراسم امسال باز هم كمتر شد و 6/23 میلیون مخاطب در آمریكا این مراسم را تماشا كردند. این به معنی كاهشی ۲۰ درصدی و كاهش شش میلیون نفری تماشاگران مراسم به نسبت سال پیش است. سال پیش این رقم 6/29 میلیون تماشاگر بود.
دستهای خالی اسكارلت
ناكامترینهای اسكار چه كسانی بودند؟
خیلیها را میشود به عنوان ناكام در اسكار 2020 فهرست كرد؛ از مارتین اسكورسیزی با فیلم پرستاره و مهمش یعنی «ایرلندی» گرفته تا آدام درایور بازیگر نقش اول مرد فیلم «داستان ازدواج». از آنتونی هاپكینز و جاناتان پرایس در فیلم «دو پاپ» گرفته تا همین مارگو رابی كه بحثش رفت. اگر انتظار دارید ما كوئنتین تارانتینوی محبوبمان را هم به این فهرست اضافه كنیم، سخت در اشتباهید؛ نمیتوان با توجه به اسكار بهترین بازیگر نقش مكمل مرد و نیز بهترین طراحی صحنه برای روزی روزگاری هالیوود، تارانتینو را در این سال سخت و شلوغ، ناكام در حساب آورد. اما اسكورسیزی احتمالا انتظار نداشت آكادمی اسكار تاریخسازیاش را در اهدای اسكار بهترین فیلم برای اولین بار به فیلمی غیرانگلیسیزبان، 92 سال نگه دارد و درست وقتی صورتش بدهد كه استاد با فیلمی پرادعا و مهم پا به مراسم گذاشته است. داستان ازدواج هم در این میان فیلمی بود كه به نوعی سوخت شد؛ آنقدر فیلم خوب و بازی خوب ریخته بود توی اسكار امسال كه این فیلم درخشان با دو بازی درخشان نادیده گرفته شود. برای آنتونی هاپكینز و جاناتان پرایس و فیلم قدرنادیده «دو پاپ»شان هم ما حسابی ناراحتیم كه دست خالی از دالبیتیاتر به خانه بازگشتند. اما بگذارید در این میان با توجه به نامزدی اسكارلت جوهانسون در دو بخش بهترین بازیگری نقش اول و مكمل زن و كوتاهماندن دستش از دریافت هر دو، جوهانسون را كه عنوان پردرآمدترین بازیگر سینمای جهان را هم یدك میكشد به عنوان ناكامترین چهره اسكار امسال معرفی كنیم. اگر داستان ازدواج را ندیدهاید به خاطر او و آدام درایور و بازیهای بسیار باورپذیرشان همین امشب بنشینید پای تماشای این فیلم كمیاب.
از كارلوس كیروش تا بونگ جون هو
برنده بلامنازع اسكار 2020 چه كسی بود؟
كرهایها در یك دهه اخیر در مقابل ما بازنده محض بودهاند به لطف كارلوس كیروش، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران، این از فوتبال. حالا چشمبادامیها كه میدیدند در مستطیل سبز نمیتوانند خاكمان كنند رفتهاند روی پرده نقرهای و یكشبه هر دو اسكار ما زدند نفله كردند. تا حالا چهار به دو جلو هستند؛ چهار اسكار بونگ جون هو در مقابل دو اسكار اصغر فرهادی. مهمتر اینكه این فیلم به عنوان فیلمی خارجی برای اولین بار در تاریخ اسكار توانست اسكار بخش اصلی را هم بگیرد و آقای كارگردان هم به دومین كارگردانی در تاریخ اسكار بدل شد كه فیلمی غیرانگلیسیزبان میسازد و جایزه بهترین كارگردان را دریافت میكند. در میان ستارههای پرزرق و برق و بزرگانی چون مارتین اسكورسیزی و كوئنتین تارانتینو و دیگران، این یك آسیایی چشمبادامی بود كه با دریافت چهار جایزه اصلی مهمترین رویداد سینمایی جهان شد، مرد اول سینما در یكشنبهشب پرسروصدای دالبی تئاتر هالیوود.
سال سخنرانها
برد پیت و واكین فنیكس امسال نشان دادند سخنرانهای خوبی هم هستند
سال عجیبی بود؛ سال سینمایی جهان گذشته را میگوییم؛ بخواهیم نخواهیم با اسكار 2020 پرونده سال 2019 سینمای جهان بسته شد و حالا همه باید بساطشان را برای سال جدید پهن كنند. در این میان، كن، گلدنگلوب، بفتا و چند مراسم سینمایی و حالا اسكار، سال سختی را پشت سر گذاشتند و مانده بودند بین این همه ستاره كدام را از آسمان سینما بچینند و جوایزشان را به دستشان بسپارند. برد پیت برای نقش مكمل مرد و واكین فنیكس برای نقش اول مرد تقریبا همه جوایز سینمایی سال را به خانه بردند اما در این میان، آنها نشان دادند علاوه بر بازیگری، تبحر خاصی هم در سخنوری دارند. هر دویشان در همه این مراسم طوری سخن گفتند كه هایلایت رسانهها شد.
محتوای حرفهای فنیكس بیشتر اعتراضی بود از كمتوجهی به رنگینپوستها در جوایز سینمایی گرفته تا نقش ملت در حفاظت از محیط زیست. او حتی آنقدر تند رفت در این فقره دوم كه یكبار هم طی یك تظاهرات محیط زیستی دستگیر شد. برد پیت اما بیشتر سعی كرد با اشارهها به همكارانش، طلاقش و حتی دونالد ترامپ و جان بولتون دیگران را
بخنداند.
جالب است بدانید سخنرانیهای متفاوت برد پیت به چشم ورایتی هم آمده و این رسانه دیروز در این باره گزارشی منتشر كرده و نوشته كه یكی از برجستگیهای فصل جوایز امسال، برد پیت و سخنرانیهای متفاوت و كوتاهی بود كه او در دریافت جوایزش ادا كرده است. اكنون معلوم شده كه او از حضور دوستانش برای نوشتن این متنهای جالب هم بهره گرفته است كه از جمله آنها میتوان به دیوید فینچر اشاره كرد.
برد پیت در سخنرانی گلدن گلوب خطاب به لئوناردو دیكاپریو كه همبازی وی در فیلم روزی روزگاری در هالیوود بود و وی در نقش بدلكارش ظاهر شده بود، ضمن تشكر گفت: اگر من بودم قایق را با تو تقسیم میكردم. (اشاره به فیلم «تایتانیك» كه شخصیت جك در آب سرد جانش را از دست میدهد.)
در مراسم جوایز انجمن بازیگران وی گفت این جایزهاش را به پروفایل دوستیابی تیندر اضافه میكند و در مراسم بفتا با این كه حضور نداشت از مارگو رابی خواست جایزهاش را بگیرد و در متنی كه به وی داد تا به جای او بخواند، گفت: هی بریتانیا، شنیدهام تو هم مجرد شدی ــ به كلوپ خوش آمدی. او افزود اسم جایزهاش را هری میگذارد و عجله دارد تا هر چه زودتر او را به آمریكا ببرد. (اشاره به اقامت پرنس هری در كانادا)
برد پیت یكشنبهشب در مراسم جوایز اسكار با خبرنگار ورایتی مصاحبهای كرد و در آن گفت كه بیشتر متنهای سخنرانیاش را خودش نوشته است اما در عین حال دوستان خیلی بامزهای هم دارد كه به او كمك كردند سخنانش خنده بیشتری داشته باشد. او در پاسخ به این پرسش كه دوستان با مزه چه كسانی بودند از كمدینهایی چون جیم جفریس و باب اوشاك نام برد و یك نام دیگر را نیز در كمال تعجب اضافه كرد؛ دیوید فینچر كه كارگردان او در فیلم
«باشگاه مشت زنی» بوده است.
برد پیت پس از كسب جایزه اسكار در پشت صحنه درباره سخنرانیهای عمومیاش گفت كه برای نوشتن آنها وقت میگذارد. او گفت: میدانم با توجه به حرفهای كه انتخاب كردهام این صحبت شاید متضاد باشد اما من سعی میكنم چیزهایی واقعگرایانه را در آنها جای دهم تا راحتتر شود و نتیجه همین شده كه میبینید. این بازیگر ۵۶ ساله تاكید كرده: من قطعا و همیشه مینویسم.
امسال را باید سال سخنرانیهای آتشین و بامزه برد پیت و خواكین فنیكس نیز به حساب آورد.