منطق انتخاباتی در «میدان بهارستان»
مرتضی یعقوبی / تهیهكننده
«میدان بهارستان» تجربهای است متفاوت در برنامهسازی تلویزیونی، اتفاقی نو برای آنهایی كه میخواهند منطقیتر انتخاب كنند.
یكی از كاركردهای اصلی رسانه، كمك به مخاطب برای گرفتن تصمیمهای منطقی و مبتنی بر حقیقتهای موجود در اجتماع است؛ تصمیمهایی كه گاه زندگی شخصی آنها وابسته به آن است و گاه جریانهای اجتماعی حاكم بر آنها متاثر از آنهاست. هرچه هست، نقش رسانه در این بین پررنگ خواهد بود، چه رسانههای سنتی و نیمهمدرن و چه فضای مجازی و شبكههای اجتماعی كه جای پای خود را به عنوان رسانه مدرن در دنیای امروز محكم كردهاند.
انتخابات یكی از این دست مقولات است، برههای حساس در زندگی هر فرد كه او را در جریان ساحت اجتماعی زندگی قرار میدهد و نقش هر فرد را به عنوان جزئی مهم از جورچین جامعه برجسته میسازد و اینجاست كه رسانهای با ابعاد ملی، محركی اساسی برای شركت حداكثری مردم در این رویداد به شمار میرود اما این همه ماجرا نیست؛ چرا كه انتخاب درست هم ملاك است و سرنوشت یك ملت به تكتك آرای مردمی وابسته است كه در انتخابات شركت میكنند.
میتوان گفت اگر «روشنگری و تعقلگرایی در انتخاب» محور و ایده اصلی یك برنامه باشد، آنگاه آن رسانه كاركرد خود را بهدرستی تعیین كرده و به مقام عمل رسانده و شاید این ویژگی اساسی را حالا بتوان در «میدان بهارستان» جستوجو كرد.
این بار شبكه دوی سیما با این برنامه سعی كرده است متفاوت باشد، متفاوت فكر كند و فكر متفاوت ایجاد كند؛ انتخاب را از وادی احساسات و هیجانات سیاسی زودگذر بگذراند و منطق مبتنی بر خردگرایی جمعی را جایگزین كند؛ زیرا برای رسانه مهم است كه مخاطبش درست تصمیم بگیرد و رأی خود را به نام فردی به صندوق بیندازد كه نه فقط آینده خودش بلكه آتیه همان رسانه را هم رقم میزند. این تفاوت و دیگرگونه اندیشیدن در تمام وجوه این برنامه رعایت شده، از دكور متفاوت میدان بهارستان تا اجرای برنامه كه بر عهده مجری توانمندی همچون محمد سلوكی است، چهرهای كه در برنامههای سیاسی رسانه ملی ظاهر نشده بود. البته این همه آن تفاوتی نیست كه به دنبالش بودهایم، تفاوت اصلی در موضوع گفتوگوها و نوع كارشناسانی است كه در برنامه حضور دارند.
مهمانان میدان بهارستان جایگاه حقوقی خودشان را دارند و برخی آنها چهرههای شناخته شدهای برای مخاطب به شمار میروند ولی تریبون این برنامه نه برای بررسی كارنامه كاری آنها، بلكه محملی است برای استفاده از تجربهها و تخصصها؛ جایی كه كارشناسان خبره با تكیه بر تجربههایشان و آشنایی با زیر و بم قوانین، به نقد و بررسی روند تقنین قوانین مینشینند.