شنیدن نام «مروه الشربینی » در آلمان، دل هر مسلمان و انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. در سال 2009 میلادی، این بانوی محجبه مصری ابتدا در یک پارک در دردسن آلمان مورد توهین و ناسزاگویی قرار گرفت، سپس در دادگاهی که برای رسیدگی به این امر تشکیل شده بود توسط فرد مجرم و در برابر دیدگان فرزند و همسرش با ۱۸ ضربه چاقو به شهادت رسید .در این میان، نیروهای امنیتی حاضر در دادگاه، اجازه دادند تا این جنایت، بدون هیچ گونه مزاحمتی در مقابل دیدگان آنها صورت بگیرد!حتی آنها به همسر شربینی که در دادگاه حضور داشت، اجازه مواجهه فیزیکی  با قاتل نژادپرست(که می‌توانست از وقوع ماجرا جلوگیری کند) ندادند. آنگلا مرکل تا ده روز پس از شهادت مظلومانه مروه الشربینی، حاضر نشد موضعی در این خصوص بگیرد یا پیامی در محکومیت این حادثه و همدردی با خانواده شربینی منتشر کند.متعاقب رفتار منفعلانه و سلبی  مرکل در قبال شهادت «مروه الشربینی» شورای مرکزی مسلمانان آلمان، با اشاره به جمعیت 4 میلیونی مسلمانان این کشور خواستار همدردی مرکل با آنان و محکوم کردن جنایت علیه یک بانوی مسلمان شد.آنها تاکید کردند که  اسلام ستیزی در آلمان وجود دارد و شهادت یک بانوی مسلمان به‌دلیل محجبه بودن گوشه‌ای از آن است. در این خصوص، مقامات اروپایی دست به عملیات‌های روانی، سیاسی و امنیتی گسترده‌ای در مصاف با اسلام ناب و حقیقی زدند.  نخستین جبهه عملیات، حمایت از گروه‌های تکفیری و افراطی در داخل خاک کشورهای اروپایی بود. عربستان سعودی در اجرای این پروسه نقش فعالی بر عهده داشت. تامین مالی گروه‌های تکفیری ساکن در خاک اروپا ( که اکثرا به تابعیت کشورهای غربی در آمده بودند) توسط آل سعود و تامین امنیتی آنها توسط دستگاههای اطلاعاتی غرب صورت می‌گرفت. به این وسیله، غرب از طریق برجسته سازی این عناصر افراطی آنها را به عنوان «نماد واقعی اسلام» در بین جوانان غربی معرفی کرد. منفوریت این افراد در جامعه نقطه اتکای این عملیات روانی بود.دومین جبهه عملیات روانی غرب، تقویت جریان راست افراطی بود. به عبارت بهتر، آنها دست نژادپرستان  را برای تمسخر ،تحقیر و حتی شکنجه و قتل مسلمانان در خاک اروپا باز گذاشتند.