با توجه به پیشرفت رسانه‌های تصویری و شبکه‌های مجازی و نظیر آن، تلویزیون باید خودش را خیلی بیشتر از اینها به‌روز کند و به جایگاهی برسد که باز هم حرف اول رسانه‌ای را بزند.
کمک کردن به تولید سریال‌هایی که مخاطبان دوستش دارند و درددل آنها را بیان می‌کند ازجمله فعالیت‌هایی است که رسانه ملی باید بدان مبادرت کند. شما نگاه کنید به این‌که فضای اغلب سریال‌های ماندگار رسانه ملی به‌شدت باز بود تا جایی که برخی از آنها اسباب اظهارنظرهای سیاسیون را موجب می‌شد.
هر سریالی که بخواهد بیننده‌هایش را افزایش دهد چاره‌ای ندارد جز آن که کیفیت را ارتقا دهد و حرفه‌ای و انتقادپذیر پیش رود. این‌که برخی ترجیح داده‌اند کمیت به کیفیت چربش یابد، درست نیست و این‌که می‌خواهند سریال‌های ارزان و پراپیزود بسازند، اشتباه است.
باید سریال‌های دیدنی ساخت تا استعدادها در آنها بدرخشند. مضاف بر این‌که تلویزیون باید بخش عمده متخصصان خودش را در سریال‌سازی حفظ کند و نگذارد متخصصان به‌راحتی از کف بروند.
این‌که دست‌پرورده‌های تلویزیون در سینما کار می کنند  یا در شبکه‌خانگی مشغول هستند، عیب ندارد و نشان‌دهنده قدرت تلویزیون است ولی تلویزیون باید استعدادهای موجود را بیش از پیش پر و بال دهد.
برای تولید یک سریال جذاب نیازی به ده‌ها چهره نیست و کافی است
یکی دو چهره باشند و فقط در تئاترها چرخی بزنند تا متوجه شوند بازیگران خیلی خوبی وجود دارند که اینها می‌توانند بیایند در تلویزیون و خوب دیده شوند. به نظر من بخش مهم ایجاد جذابیت در فیلمنامه‌ها و شرایط تولید و ساخت برنامه‌هاست.
اگر فیلمنامه‌ها مستحکم باشد و کنارش بازیگران واقعی بدون ادعا را در تئاتر جذب کنند قطع به یقین، سریال‌های رسانه ملی روزبه‌روز متنوع‌تر و جذاب‌تر و پرتماشاگرتر خواهد شد و در عین حال از بریز و بپاش هم جلوگیری می‌شود.