قطعا اولین چیزی كه با شنیدن نام برنامه چهل تیكه به ذهن شما می‌رسد چهره مجری برنامه محمدرضا علیمردانی است كه خود را میزبان برنامه میداند نه مجری! محمدرضا علیمردانی كه نبوغش با  صداپیشگی دیرین دیرین و بازی در سریال پایتخت چهار نمایان شده  بود و چهره محبوبی داشت حال در قالب مجری و با هنرمندی خود مخاطب  را با برنامه همراه میسازد. عوامل برنامه در تهیه و پخش آرشیوهای نوستالژیك بسیار قوی عمل كرده اند و ویدئو های پخش شده بعضا میهمان‌هارا هم شگفت زده میكند و سوالی كه تقریبا همه میهمان ها در رابطه با ویدئوهای پخش شده از آقای علیمردانی میپرسند این است كه:  «این ها را از كجا آوردید؟!»
فیلم ها، تصاویر و حتی موسیقی هایی كه در برنامه پخش میشود برای مخاطب دهه ٦٠ جذاب است و مطابق میل و هدف برنامه سازان چهل تیكه خاطرات شیرین و تلخ زیادی برای مخاطب مرور می‌شود
دكور برنامه سعی میكند تا حال و هوای دهه شصتی را به مخاطب القا كند ولی در این زمینه آنچنان موفق نبوده و صرفا با گذاشتن چند اِلِمان دهه شصتی داخل دكور این حس ایجاد نمی‌شود و حتی رنگ های بكار برده شده در دكور نیز برای القای حال و هوای دهه شصتی مناسب نیستند! اگر گوشه نگاهی هم به محتوای برنامه داشته باشیم كاملا واضح است كه برنامه صرفا محتوایی نوستالژیك با چاشنی خاطره بازی دارد. آن هم صرفا در میان بازیگران و مجریان.
امید است كه خاطره بازی چهل تیكه مختص همه اقشار جامعه باشد و تنها به بازیگران محدود نشود و از آنها كلیشه سازی و الگو سازی كاذب نكند 
و جذابیت برنامه صرفا برای دهه شصت نباشدو با تغییرات اعمال شده در قسمت های بعدی چهل تیكه شاهد جذابیت برای اقشار و نسل های دیگر جامعه علی الخصوص دهه هشتاد باشیم.