انواع رابطه نوجوان‌ها با اوقات فراغت 
گرچه امسال به دلیل شرفیابی این کرونا کذایی احتمالا قادر به انجام خیلی از گزینه‌ها نیستید و بهتر است در قرنطینه بمانید که یک خلقی در امان باشند اما قطعا شما هم جزو یکی از گروه‌هایی که گفته شده هستید.

به چی می‌گن اوقات فراغت؟
کلی نشستیم فکر کردیم که رک و پوست کنده اوقات فراغت را برایتان معنی کنیم:
 بدانید و آگاه باشید اوقات فراغت وقت سوخته و گذراندن وقت نیست که زل‌زدن به دیوار در لوکیشن تخت‌خواب و باز و بسته کردن در یخچال را بشود اوقات فراغت محسوب کرد.
 شاید باورتان نشود اما اوقات فراغت گشت و گذار وبدمینتون در پارک و گزکردن خیابان ها و کافه رفتن هم نیست.تفریح، تفریح است.هشتگ سخن بزرگان
 بعضی از دوستان زیادی درسخوان هم روی این کره خاکی وجوددارند که چون با درس خواندن حال می‌کنند،زمان اوقات فراغتشان را هم به درس‌خواندن اختصاص می‌دهند و اسمش را هم اوقات فراغت صدا‌می‌کنند اما زمان فراغت را نباید به هیچ کاردیگر اختصاص داد چون این مدت زمان بهترین محرک وانگیزه و حتی لازمه کارهای مهم مثل همین درس خواندن است و خلاصه بعد از یک اوقات فراغت مفید است که درس حالی‌آدم می شود.

 خواب، استراحت، خواب
ما همه ساله با شروع فصل گرما با عده ای نوجوان مواجه هستیم که تمام طول تابستان حتی پرده اتاقشان را کنار نمی زنند که خدایی نکرده گرمای آفتاب از آن طرف شیشه پوستشان را نسوزاند و دچار گرمازدگی نشوند.این دسته از نوجوانان کسانی هستند که جای خوابشان را هیچ وقت جمع نمی کنند و بعضا دیده شده والده گرامی حین بیدار کردنشان از خواب بعدازظهرشان گفته اند:<پاشو یه کم استراحت کن بعد بخواب! >
آنها بیشتر اوقات بعد از شنیدن تقاضای کمک از طرف والدین مبنی بر خرید بیرون از خانه یا ظرف شستن بعد از 18 ساعت خواب مفید با صدای خفیفی می گویند:خسته‌ام.
این گروه در زمان بیداری شان تلوتلو خوران می روند و می نشینندجای همیشگی شان روی مبل که حتی تا رد چروک شلوارشان هم می توان به وضوح دید و به اشتیاق ساعت ها با کنترل تلویزیون بازی کرده یا در فضای مجازی دنبال سوژه‌های مفرح می‌گردند.

 خانه به دوشان
بعضی از نوجوانان همزمان با تعطیلی مدارس و پایان فصل امتحانات به مسافرت می‌روند به هر حال از قدیم و الایام گفته‌اند؛بسیار سفر باید تا پخته شود خامی(بپا ته نگیری). البته بعضیازاین دوستان از مسافرت بر می‌گردند امابعضی دیگر مسافرت اول تابستان را به اوایل مهر پیوند زده و تاچندروز پس از سال تحصیلی همچنان در سیاحتند.(البته اشاره می کنند این دسته از افراد در کروناهم به همین رویه ادامه داده و حیا هم نمی‌کنند.)
حالا از همین روستاهای اطراف شهر خودتان گرفته تا دورترین نقاط جهان.

 سندروم آموزش بی‌قرار
پس از سندروم دست بی قرار باید به سندروم آموزش بی قرار اشاره کرد که در این بیماری،نوجوان بخت برگشته در فشار روانی خانواده یا حتی خود، از کلاس تفسیر اشعار حافظ از منظر منزوی و بانوای الا یا ایها الساقی، وارد کلاس کاراته شده و همان طور لنگ در هوا به کلاس موسیقی تار و بعد هم آموزش مهم زبان انگلیسی،آلمانی و فرانسه همزمان باهم می رود.این هم از اوقات به ظاهر فراغت بعضی ها که ته تهش قسم می خورم از هیچ کدام از کلاس ها روی هم رفته ده تا چیز مهم هم به یادشان نمی ماند.

 بزرگمردان کوچک
قطعا خیلی از آنها را دیده اید!
شاید شاخه گل، فال یایک هندزفیری فیک نه چندان گران قیمت هم از آنها خریده باشید.احتمالا بعد از مدرسه زودتر از همه خودشان را به خانه می رسانند، یاقید خواب صبح های دلچسب تابستان را می‌زنندو بارو بندیل را جمع می کنند و می زنند به دل مترو.البته بعضی‌ها متد اجرایی اوقات فراغت تابستانشان اصلا کارکردن است؛ حالا یا کنار دست پدر و عمو و دایی توی مغازه و مکانیکی و..یا خیلی جدی تر در به در دنبال کار پاره وقت و شاگردی گشتن. 

این وقت‌ها رو چی‌کارش کنیم؟
  آدم عاقل به قول مادرهاباید برای اوقات فراغتش برنامه داشته باشد. یعنی مثل فیلم‌های بعضی کارگردان ها آغاز و پایان باز نداشته باشد و هر زمانی را به یک کار و حرفه و تجربه مهم اختصاص دهد و برای این زمان فراغتش برنامه مفید و نقشه راه برای رشد داشته باشد.
 فقط اورانیوم نیست که اگر غنی نشود به درد نمی خورد.اوقات فراغت هم اگر غنی نباشد بلانسبت مفت نمی ارزد.شعار اوقات فراغت خود را چگونه پر کنیم را بریزید دور. اوقات فراغت بایدپر از برنامه های متنوع و مفید برای خود باشد.
 ما اسطوره تنوع‌طلبی هستیم. به همان اندازه که علاقه ای به خوردن وعده ناهار در شام نداریم و به نظرمان تکراری می شود،به همان اندازه هم باید قانون تنوع را در اوقات فراغتمان پیاده کنیم که در کنار غنی‌سازی لذت هم ببریم.
 اوقات فراغت باید از جنس تجربه های نو وآموزنده باشد.مثلا بزنی به دل کوه و از بیراهه بروی و گم بشوی و زنبور گاوی نیشت بزند یا به سرت بزند بیف استراگانف درست‌کنی و از فرط رقیق بودن تبدیل به سوپ شود.
 باری به هرجهت بودن در اوقات فراغت یا برعکس منعطف نبودن در برنامه های روزانه تابستان دست و پای آدم را می بندد و به جای آرامش و لذت از این زمان
 آدم را خسته تر می کند.
 اگر برای خودتان نیمچه چرتی بعد ناهار برنامه‌ریزی کردید به شب پیوندش نزنید یااگر برنامه دارید یک قسمت از سریال مورد علاقه‌تان را ببینید به دلیل باحال بودنش همه را یکروزه تمام نکنید.در این صورت آدم احساس پوچی می‌کند.والا!

 من عاشق هنرم!
گروهی از نوجوان‌ها هم هستند که اساسا بهار و تابستان و پاییز و زمستان برایشان فرقی نمی‌کند. آنها شش دانگ حواسشان به آینده‌شان است و می‌دانند باید در این دوران طلایی زندگی، هم کسب مهارت کنندو هم برای به نمایش گذاشتن آن مهارت‌ها، از همین الان خودشان را به آب و آتش بزنند.
البته از تعداد نه چندان معدودی که فقط هنرمند بودن را به دو تا کارگاه بازیگری و از آن مهم‌تر،دستبندهای رنگا رنگ و شلوار ترکش خورده و موهای فر ژولیده بلند دلخوش می‌کنند،مسیر درست را کسانی طی می‌کنند که یادگرفته‌اند؛هنر‌برتر از گوهر آمد پدید...(بزن کف قشنگه رو)

 فضانوردها
و اما....در وانفسایی که در بعضی محله‌هاهنوز بین دانش‌آموزان دبستانی و حتی کوچک‌تر در ساعاتی که تخم مرغ روی آسفالت نیمرو می‌شود،لیگ قهرمانی خیابانی مرسوم است؛ دوستانی هستندکه پی ویدیوهای مفرح و شادی آورد و بعضی هم پی جوک‌های غیراخلاقی سوراخ سمبه‌های فضای مجازی را فتح‌می‌نمایند.
این گروه با دوستان خانه‌نشین همیشه خسته معمولا در یک دسته‌بندی قرار‌می‌گیرند؛(یکی از افراد مشهور اینستاگرام الان به من اشاره می‌کنند نگم درسته بگم شاخ‌تره.)چون اغلب خانه‌نشینان هم حوصله دارند،حوصله هم برای این ساخته شده که سر برود و اولین راه فرار هم همین فضای مجازی است.
این گونه رایج از نوجوانان همان هایی هستند که به ما رحم نکرده و از غذاها،آسانسور،بچه های فامیل وماشین مدل بالایشان و... عکس گرفته و می‌خواهند به اجبار به ما زندگی شخصی‌شان را نشان‌دهند.حتی دیده شده برای تلاش‌های پرثمرشان در جذب فالوئر خود را در خرج انداخته ودوربین هم خریده‌اند.
(اشاره می کنند دیگه بیشتر نگم چون داره به عده کثیری نوجوان که آینده کشور را در دست دارن، بر می‌خوره!)