علی پاکدامن، ملیپوش شمشیربازی و گلایه از مسوولان ورزش تهران
آقـازادههـا جـای قهرمـانـان را گـرفتهانـد!
گلایههای شمشیرباز تهرانی. یک جورهایی دردودل میکند.او ناراحت است از اینکه مثل فوتبالیها و سایر رشتهها درآمدی میلیاردی ندارند و بیشتر به دلیل اینکه هیچ مسوولی حواسش به آنها نیست.علی پاکدامن که میتواند یکی از المپیکیهای ایران باشد ابتدا درباره کرونا، موج دوم و ویروسی که زندگی همه را درگیر کرده حرف میزند و میگوید: «قدر زندگیام را تازه میدانم.همه ما چقدر زندگی خوب و راحتی داشتیم و مدام ناشکری میکردیم. خیلی عادی داشتیم زندگیمان را میکردیم که یکدفعه این طوری شد. حالا همهچیز تحتتاثیر قرار گرفته و همهچیز بههم ریخته است.»
او در ادامه حرفهایش سفره دل را باز میکند و از شرایط بدی که این رشته ورزشی در قیاس با سایر رشتهها دارد میگوید:«ورزشکار هستیم و حقوق کارمندی میگیریم.خب این حقوق چقدر است؟ تورم چقدر است؟ برای ما که باید حرفهای تمرین کنیم چیزی نمیشود.ما المپیکی هستیم اما انگار نه انگار. شرایط برای همه و بیشتر برای مردم عادی سخت شده.»
پاکدامن ادامه داد:« من سه مدال بازیهای آسیایی دارم ، 15 سال است شمشیرباز تیمملیام اما در تربیتبدنی استان تهران جایی ندارم. رتبهام در بین ورزشکاران تهرانی اول است، اما اداره کل ورزش و جوانان استان تهران برای آقازادههاست. هیچوقت برای ما جایی نبوده. آن هم برای من که دو بار سهمیه المپیک گرفتهام. نمیدانم چه قانونی دارند که جایی برای ما قهرمانها وجود ندارد. فکرش را بکنید. برادر من بازاری است. برای اینکه خرج زندگیام را دربیاورم پیش برادرم میروم. فکر کنم بهزودی تغییر شغل بدهم و وارد کار و کاسبی شوم.»
شمشیرباز تیمملی در پایان اشاره به بسته کمپ تمرینی کمیتهملی المپیک میکند و میگوید:«این بسته خیلی خوب بود. وسایل ضروری تمرین بدنسازی بچهها را یکجا دارد؛ کش ، دمبل ، وزنه 10کیلویی . البته من وزنه را خودم داشتم کاش وزنه 20 یا 5/17کیلویی داشت البته به نظرم کولهاش از همه کاربردیتر بود. کانال تمرین هم خیلیخوب است که دکتر بهرامینژاد تمرینات خیلی کاربردی میگذارد. با این وسایل و تمرینات بچههای المپیکی راحت میتوانند بدنهایشان را آماده کنند. پیمان فخری و قربانی خیلی پیگیر تمرین و وضعیت بچهها هستند. بچهها از تمرینات فیلم و عکس میگذارند . آنها حتی پیگیر هستند که ما اضافه وزن پیدا نکنیم. من اوایل قرنطینه که تمرین خاصی هم نداشتم به دلیل اینکه رعایت هم نمیکردم خیلی چاق شده بودم ،اما کمکم با رعایت به سر وزن برگشتم.»
او در ادامه حرفهایش سفره دل را باز میکند و از شرایط بدی که این رشته ورزشی در قیاس با سایر رشتهها دارد میگوید:«ورزشکار هستیم و حقوق کارمندی میگیریم.خب این حقوق چقدر است؟ تورم چقدر است؟ برای ما که باید حرفهای تمرین کنیم چیزی نمیشود.ما المپیکی هستیم اما انگار نه انگار. شرایط برای همه و بیشتر برای مردم عادی سخت شده.»
پاکدامن ادامه داد:« من سه مدال بازیهای آسیایی دارم ، 15 سال است شمشیرباز تیمملیام اما در تربیتبدنی استان تهران جایی ندارم. رتبهام در بین ورزشکاران تهرانی اول است، اما اداره کل ورزش و جوانان استان تهران برای آقازادههاست. هیچوقت برای ما جایی نبوده. آن هم برای من که دو بار سهمیه المپیک گرفتهام. نمیدانم چه قانونی دارند که جایی برای ما قهرمانها وجود ندارد. فکرش را بکنید. برادر من بازاری است. برای اینکه خرج زندگیام را دربیاورم پیش برادرم میروم. فکر کنم بهزودی تغییر شغل بدهم و وارد کار و کاسبی شوم.»
شمشیرباز تیمملی در پایان اشاره به بسته کمپ تمرینی کمیتهملی المپیک میکند و میگوید:«این بسته خیلی خوب بود. وسایل ضروری تمرین بدنسازی بچهها را یکجا دارد؛ کش ، دمبل ، وزنه 10کیلویی . البته من وزنه را خودم داشتم کاش وزنه 20 یا 5/17کیلویی داشت البته به نظرم کولهاش از همه کاربردیتر بود. کانال تمرین هم خیلیخوب است که دکتر بهرامینژاد تمرینات خیلی کاربردی میگذارد. با این وسایل و تمرینات بچههای المپیکی راحت میتوانند بدنهایشان را آماده کنند. پیمان فخری و قربانی خیلی پیگیر تمرین و وضعیت بچهها هستند. بچهها از تمرینات فیلم و عکس میگذارند . آنها حتی پیگیر هستند که ما اضافه وزن پیدا نکنیم. من اوایل قرنطینه که تمرین خاصی هم نداشتم به دلیل اینکه رعایت هم نمیکردم خیلی چاق شده بودم ،اما کمکم با رعایت به سر وزن برگشتم.»