در یك دهه گذشته شاهد رشد كمی و كیفی شبكه‌های استانی صدا و سیما بودیم. نه فقط راه‌اندازی شبكه‌های تــازه‌ تــاسیس یــا
24 ساعته شدن آنها بلكه از حیث تولید به نقطه‌ای رسیده كه اكنون بخشی از نیاز شبكه‌های سراسری چه در بخش نمایشی مثل فیلم و سریال و چه در بخش‌های غیرنمایشی مثل مستند، انیمیشن و گزارش‌های خبری را تامین و تضمین می‌كند. واقعیت این است كه شبكه‌های استانی امروزه نه‌تنها به نیازهای مخاطبان بومی خود پاسخ می‌دهند كه از مرحله خودكفایی استانی گذشته و گاهی خوراك رسانه‌ای شبكه‌های سراسری را هم تامین می‌كنند. در واقع می‌شود گفت آنها تاحدی به مرحله توانمندی در صادرات رسانه‌ای رسیده‌اند. تحقیقات و نظرسنجی‌های صورت‌گرفته نیز مبین این واقعیت است كه امروز شبكه‌های استانی از ظرفیت و ظرافت بالایی هم در تولید محتوا و جذب مخاطب برخوردارند. طبق آخرین نتایج نظرسنجی مركز تحقیقات رسانه، ۶۲ درصد مخاطبان برنامه‌های تلویزیون، مخاطبان شبكه‌های استانی هستند و این نشان می‌دهد برخلاف تصور عامه، شبكه‌های استانی بیش از شبكه‌های سراسری در جذب مخاطب موفق بوده و رسانه ملی باید سرمایه‌های اجتماعی و رسانه‌ای خود را در بین شبكه‌های استانی جست‌وجو كند.
این موفقیت صرفا در جذب و رضایت مخاطب محلی نیست بلكه مخاطبان سراسری را هم دربرمی‌گیرد. بدون شك احیای دوباره جشنواره تولیدات مراكز را كه با رویكرد تازه و كیفیت بالاتری برگزار شد باید در تجدید حیات شبكه‌های استانی و ارتقای كیفی آنها لحاظ كرد. این‌كه امروز شبكه‌های استانی به این سطح از بازدهی رسیده‌اند حاصل سیاست‌های كارآمد و راهگشایی بود كه در چشم‌انداز جشنواره استانی قرار گرفت و موجب تجلی اثربخش شبكه‌های استانی شد.
 یكی از مهم‌ترین بخش‌های این جلوه‌گری شبكه‌های استانی بر روی آنتن شبكه‌های سراسری، تولیدات نمایشی مراكز است. سریال‌های بلند و مینی‌سریال‌هایی كه با حضور هنرمندان، كارگردانان، تهیه‌كنندگان و عوامل فنی بومی در مراكز صدا و سیمای استانی تولید شدند كه توانستند نظر مدیران شبكه‌های سراسری را به خود جلب كرده تا زمان پربیننده آنتن را به آنها بدهند.
تداوم موفقیت سریال‌های شبكه‌های استانی گواهی بر این مدعاست. این درخشش‌ها در شرایطی رخ داده كه توان و امكانات و بضاعت مالی و رسانه‌ای - فرهنگی شبكه‌های استانی به اندازه شبكه‌های سراسری نیست و آنها با تكیه بر توانمندی‌ها و خلاقیت‌های فردی و گروهی و با اتكا به ظرفیت‌های هنری خود توانسته‌اند در رقابت با شبكه‌های ملی تا اندازه‌ای موفق عمل كنند. بدیهی است اگر شبكه‌های استانی از امكانات و حمایت و پشتیبانی بیشتری از حیث سرمایه و بضاعت مالی و تجهیزاتی برخوردار شوند می‌تواند سرمایه‌های انسانی و هنری خود را درجهت تولیدات باكیفیت‌تر اعتلا بخشیده و شبكه‌های استانی به زمین پرحاصل رسانه‌ای بدل شود كه كاشت هر بذری در آنها محصولی ملی تولید كند.