وقتی می‌خواهیم از نسخه خارجی یك بازی فكری اصطلاحا برگردان بزنیم و ایرانی‌اش را بسازیم نگرانی اینجاست كه آیا اصلا خوب از آب در می‌آید یا نه؟اصلا می‌شود همچین كاری را تر و تمیز و خیلی نرم انجام داد به طوری كه نسخه ایرانی آن هم جذاب باشد یا نه؟
كاستل یك نمونه نسبتا موفق از این دست بازی‌هاست كه هم می‌تواند سرگرم‌كننده باشد و هم تعداد نفرات بالایی می‌توانند بازی كنند(دو تا شش نفر).
سه دسته كارت(كه می‌توانست بیشتر هم باشد)در اختیار دارید به نام‌های استاد گوربه گور كه یك مرده متحرك خیلی خسته است،جناب كهنه پیچ كه یك مومیایی باستانی است و آقای كله كدو كه بسیار موذی و خبیث است!
از هر دسته 30 عدد و جمعا 90 كارت وجود دارد. روی هر كارت اعداد مشخصی نوشته شده و شما با سه كارتی كه در ابتدای بازی به صورت تصادفی بهتان تعلق‌می‌گیرد بازی را شروع می‌کنید.
اگر بخواهم مزه بازی را تا زمانی كه آن را نخریده‌اید زیر زبانتان بگذارم بهتر است بیشتر از این چیزی نگویم و وقتی آن را تهیه كردید دفترچه راهنمای آن را بخوانید كه خوب خوب توجیه‌تان می‌كند.
حواس‌ها جمع!احتمال خورده شدن بازیكنان وجود دارد!!!!!