آزادی بیان به سبک فرانسوی
نشریه هتاک فرانسوی شارلی ابدو، بار دیگر به بهانه برگزاری دادگاه عوامل حمله به این نشریه، کاریکاتورهای موهن خود علیه پیامبر اسلام (ص) را منتشر کرد. این اقدام وقیحانه نشریه شارلی ابدو، بار دیگر منجر به خشم و نارضایتی مسلمانان در سراسر جهان شده است. با این حال، رئیس‌جمهور فرانسه مدعی است بازنشر این کاریکاتورهای هتاکانه، نمونه‌ای از آزادی بیان در فرانسه محسوب می‌شود و نباید مورد انتقاد قرار گیرد. مکرون انتشار چنین کاریکاتورهایی را سازگار با قانون اساسی فرانسه و حق آزادی بیان و عقاید دانسته است. دفاع وقیحانه مکرون از مسؤولان این نشریه موهن در حالی صورت می‌گیرد که محاکمه متهمان پرونده حمله به دفتر نشریه طنز شارلی ابدو آغاز می‌شود. این محاکمه، علیه 14متهم صورت می‌گیرد.
آزادی بیان در نگاه فرانسوی‌ها
دوگانگی‌های کشورهای غربی و به‌خصوص فرانسوی‌ها در زمینه حقوق بشر، بر همگان محرز است. در حالی که زیر سوال بردن هولوکاست خط قرمز نهادهای دولتی و امنیتی فرانسه محسوب می‌شود، توهین به پیامبر اعظم صلی ا... علیه و آله، نماد آزادی بیان محسوب می‌شود! فراتر از آن، محدودیت‌های دولت فرانسه علیه مسلمانان به گونه‌ای شدید است که حتی دانش‌آموزان مسلمان را نیز تحت فشار قرار داده است. بر همین اساس، بسیاری از دانش‌آموزان مسلمان ترجیح می‌دهند در کشوری غیر از فرانسه ( کشوری که در آن به دنیا آمده و شهروندی آن را کسب کرده‌اند)، به تحصیل خود ادامه دهند. دانش‌آموزان و کارکنان مدارس فرانسه اجازه استفاده از نشانه‌های مذهبی در موسسه‌های آموزشی دولتی را ندارند. به‌علاوه کارمندان دولت هم براساس رویه قضایی این کشور در محیط کار نمی‌توانند از نمادهای مذهبی به‌ویژه حجاب استفاده کنند. در نوامبر سال2019 میلادی، نمایندگان سنای فرانسه، قانون دیگری را در راستای محدودسازی مسلمانان تصویب کردند. مروری بر این لایحه، نشان‌دهنده عمق نفرت و کینه سیاستمداران فرانسوی از مسلمانان محسوب می‌شود.
مطابق این لایحه، مادرانی که دارای حجاب هستند، از همراهی فرزندان‌شان در برخی فعالیت‌های بیرونی مدارس منع شده‌اند. این لایحه توسط گروهی از نمایندگان حزب راست‌گرای جمهوریخواهان که اکثریت را در سنا در اختیار دارند، ارائه شد و با ۱۶۳رای موافق در مقابل ۱۱۴رای مخالف و ۴۰رای ممتنع به تصویب رسید. براساس این قانون، مادران دانش‌آموزان در مدارس دولتی فرانسه تنها در صورتی می‌توانند فرزندان خود را در فعالیت‌های جانبی خارج از موسسات آموزشی همراهی کنند که هیچ‌گونه نشانه مذهبی از جمله پوشش حجاب به همراه نداشته باشند. به راستی در چنین شرایطی مکرون چگونه از آزادی بیان در کشورش سخن گفته و وقیحانه از منتشرکنندگان کاریکاتورهای موهن علیه رسول گرامی اسلام (ص) حمایت می‌کند؟
حمله به مسلمانان در فرانسه آزاد است
نهادهای امنیتی فرانسه، نقش بسزایی در رشد و نمو گروه‌های راست افراطی و ملی‌گرا و نژادپرست در این کشور داشته‌اند. آنچه امروز در فرانسه علیه مسلمانان می‌گذرد، حیرت آور است. از ابتدای سال 2020 میلادی تا الان، صدها حمله علیه مسلمانان و مساجد آنها در فرانسه صورت گرفته است. سازمان اطلاعات داخلی فرانسه (DGSI) خود از اصلی‌ترین حامیان حملات سازماندهی‌شده علیه مسلمانان محسوب می‌شود. گفتنی است فرانسه با حدود شش‌میلیون مسلمان، بزرگ‌ترین جمعیت مسلمان اروپا را درخود جای داده است. شاید عده‌ای تصور کنند تمرکز این عده مسلمان در فرانسه می‌تواند موجب افزایش حمایت‌های عمومی و دولتی از آنها شود، اما مسلمانان مورد انواع هجمه‌ها قرار گرفته و حتی حق استفاده از نمادهای اسلامی را در مدارس و دانشگاه‌ها ندارند. مکرون سعی می‌کند کشورش را مهدآزادی نشان داده و از این طریق، به دفاع از عملکرد هتاکانه نشریاتی مانند شارلی ابدو بپردازد. سوال اصلی اینجاست که آیا رسانه‌های فرانسوی قادرند درخصوص دروغین بودن هولوکاست نقش پشت پرده لابی‌های صهیونیستی در پارلمان و دولت فرانسه، نقش فرانسه در کشتار میلیون‌ها انسان در دوران استعمار و پسااستعمار، حمایت غرب از داعش در سوریه و عراق و دیگر جنایات فرانسه دست به انتشار مقاله، یادداشت و مصاحبه بزنند؟!
آزادی بیان در نگاه فرانسوی‌ها
دوگانگی‌های کشورهای غربی و به‌خصوص فرانسوی‌ها در زمینه حقوق بشر، بر همگان محرز است. در حالی که زیر سوال بردن هولوکاست خط قرمز نهادهای دولتی و امنیتی فرانسه محسوب می‌شود، توهین به پیامبر اعظم صلی ا... علیه و آله، نماد آزادی بیان محسوب می‌شود! فراتر از آن، محدودیت‌های دولت فرانسه علیه مسلمانان به گونه‌ای شدید است که حتی دانش‌آموزان مسلمان را نیز تحت فشار قرار داده است. بر همین اساس، بسیاری از دانش‌آموزان مسلمان ترجیح می‌دهند در کشوری غیر از فرانسه ( کشوری که در آن به دنیا آمده و شهروندی آن را کسب کرده‌اند)، به تحصیل خود ادامه دهند. دانش‌آموزان و کارکنان مدارس فرانسه اجازه استفاده از نشانه‌های مذهبی در موسسه‌های آموزشی دولتی را ندارند. به‌علاوه کارمندان دولت هم براساس رویه قضایی این کشور در محیط کار نمی‌توانند از نمادهای مذهبی به‌ویژه حجاب استفاده کنند. در نوامبر سال2019 میلادی، نمایندگان سنای فرانسه، قانون دیگری را در راستای محدودسازی مسلمانان تصویب کردند. مروری بر این لایحه، نشان‌دهنده عمق نفرت و کینه سیاستمداران فرانسوی از مسلمانان محسوب می‌شود.
مطابق این لایحه، مادرانی که دارای حجاب هستند، از همراهی فرزندان‌شان در برخی فعالیت‌های بیرونی مدارس منع شده‌اند. این لایحه توسط گروهی از نمایندگان حزب راست‌گرای جمهوریخواهان که اکثریت را در سنا در اختیار دارند، ارائه شد و با ۱۶۳رای موافق در مقابل ۱۱۴رای مخالف و ۴۰رای ممتنع به تصویب رسید. براساس این قانون، مادران دانش‌آموزان در مدارس دولتی فرانسه تنها در صورتی می‌توانند فرزندان خود را در فعالیت‌های جانبی خارج از موسسات آموزشی همراهی کنند که هیچ‌گونه نشانه مذهبی از جمله پوشش حجاب به همراه نداشته باشند. به راستی در چنین شرایطی مکرون چگونه از آزادی بیان در کشورش سخن گفته و وقیحانه از منتشرکنندگان کاریکاتورهای موهن علیه رسول گرامی اسلام (ص) حمایت می‌کند؟
حمله به مسلمانان در فرانسه آزاد است
نهادهای امنیتی فرانسه، نقش بسزایی در رشد و نمو گروه‌های راست افراطی و ملی‌گرا و نژادپرست در این کشور داشته‌اند. آنچه امروز در فرانسه علیه مسلمانان می‌گذرد، حیرت آور است. از ابتدای سال 2020 میلادی تا الان، صدها حمله علیه مسلمانان و مساجد آنها در فرانسه صورت گرفته است. سازمان اطلاعات داخلی فرانسه (DGSI) خود از اصلی‌ترین حامیان حملات سازماندهی‌شده علیه مسلمانان محسوب می‌شود. گفتنی است فرانسه با حدود شش‌میلیون مسلمان، بزرگ‌ترین جمعیت مسلمان اروپا را درخود جای داده است. شاید عده‌ای تصور کنند تمرکز این عده مسلمان در فرانسه می‌تواند موجب افزایش حمایت‌های عمومی و دولتی از آنها شود، اما مسلمانان مورد انواع هجمه‌ها قرار گرفته و حتی حق استفاده از نمادهای اسلامی را در مدارس و دانشگاه‌ها ندارند. مکرون سعی می‌کند کشورش را مهدآزادی نشان داده و از این طریق، به دفاع از عملکرد هتاکانه نشریاتی مانند شارلی ابدو بپردازد. سوال اصلی اینجاست که آیا رسانه‌های فرانسوی قادرند درخصوص دروغین بودن هولوکاست نقش پشت پرده لابی‌های صهیونیستی در پارلمان و دولت فرانسه، نقش فرانسه در کشتار میلیون‌ها انسان در دوران استعمار و پسااستعمار، حمایت غرب از داعش در سوریه و عراق و دیگر جنایات فرانسه دست به انتشار مقاله، یادداشت و مصاحبه بزنند؟!
