این بازی، روگ - لایتی از دفتر کار تا اتاق جلسه رئیس است
نبرد با وسایل دفتر کار
خیلی خوب می‌شد اگر همه جنبه داشتند و به دیگران اجازه می‌دادند تا با آنها به شکلی مناسب و درخور شوخی کنند تا در عین این‌که شأن و رتبه حفظ می‌شود، در خلال شوخی انتقادها و نقدها نیز فرصت بروز پیدا کنند و شناسایی آنها راهی باشد برای اصلاح و تنظیمات جدید در یک ساختار جا افتاده. Going Under یک بازی کارتونی و خاص به همین منظور است که سازندگان مستقل آن، فرهنگ کاپیتالیستی و ساختار شرکت‌های آمریکایی را به سخره گرفته و حرف و انتقادشان از این ساختار را با یک بازی استاندارد و جالب بیان کرده‌اند. اگر دلتان برای یک بازی بامزه، خنده‌دار و کمدی تنگ شده و دوست دارید در کنار کودکان خانواده لحظات شاد مشترکی در یک بازی داشته باشید، Going Under گزینه مناسبی است!
مجید رحمانی / طراح مرحله بازی
صفر کلوین
ستینگ یا حال و هوای بازی به نوبه خود جالب و جدید است. شما در نقش یک کارآموز وارد دفتر یک شرکت بسیار بزرگ می‌شوید که استارت‌آپ‌های مختلفی را در دل خود جا داده است. کارآموز در ساختار چنین شرکتی پایین‌ترین پست و جایگاهی است که یک فرد می‌تواند داشته باشد و خیلی باید تلاش کند تا بین همکاران و دیگران، ارزش و احترامی به دست بیاورد. در Going Under این پیشرفت به چه صورت مسخره شده است؟ با ساختار مراحل بازی که به‌صورت تصادفی ایجاد می‌شوند و متشکل از چند اتاق هستند. اتاق‌ها ممکن است پاداش و جایزه‌ای برای شما داشته باشند یا صرفا تعدادی دشمن در آن وجود داشته باشد تا شکست دهید. البته نباید از اتاق رئیس هم غافل شد که در واقع مهارت شما در مبارزه را حسابی به چالش می‌کشد.
همه چیز در دنیای Going Under شبیه عروسک‌های پنبه‌ای دهه 70 است که دست و پای‌شان همین‌طور برای خودشان تاب می‌خورد و حالا دیگر کارمندان شرکت را با این شکل و شمایل تصور کنید که به‌عنوان دشمن‌ها یا شاید بهتر است بگویم رقیب‌های شما در طول مرحله حضور دارند. مبارزه با آنها در واقع جاخالی دادن و کوبیدن روی دکمه ضربه است تا قبل از این‌که آنها شما را شکست دهند، این شما باشید که پیروز می‌شوید. به همین دلیل از لحاظ دکمه‌ای بازی به‌شدت ساده است و نیاز نیست دکمه‌های زیادی را به خاطر بسپارید یا برنامه‌ریزی خاصی داشته باشید.
از دسته جارو تا لپ‌تاپ
از نظر گیم‌پلی، Going Under تقریبا ساختار آشنایی را به ما ارائه می‌دهد و آن هم شروع از یک اتاق، گشتن در محیط برای پیدا کردن اتاق رئیس و شکست دادن آن و تکرار همین الگو در طبقات دیگر است. این وسط اتاق‌هایی هم وجود دارد تا به شما آیتم بفروشند و ارتقاهایی که به دست می‌آورید نیز بعد از شکست خوردن در آرشیوی ثبت می‌شوند تا دفعه بعد که با آنها مواجه شدید، دقیقا بدانید چه کاری انجام می‌دهند.
اما آنچه یک مقدار در اینجا خاص‌تر است، سلاح‌هایی است که در اختیارتان گذاشته می‌شود. چیزی نزدیک 200 وسیله به عنوان سلاح در بازی وجود دارد که همگی اشیا و ابزار روزمره و عادی یک محیط اداری کامپیوتری به شمار می‌روند. معمولا شما با هر سلاح آن‌قدر ضربه می‌زنید تا اصطلاحا شکسته شود و سلاح دیگری انتخاب کنید. البته شما سلاح‌ها را می‌توانید پرتاب هم بکنید و اصلا نوع بعضی از سلاح‌ها پرتابی است. به هرحال از گلدان و فنجان گرفته تا مجسمه استخوانی تزئینی، کیبورد، لپ‌تاپ، خودکار و مداد برای ضربه زدن به دشمنان در بازی وجود دارد. گاهی بعضی اتاق‌ها قدرت موقت هم به شما می‌دهند از‌جمله ماشین‌های اسباب‌بازی‌ای که با راندن‌شان می‌توانید اتاق را از دشمن و آیتم جارو کنید!
ترکیب اشیایی که شخصیت‌ها به عنوان سلاح با خود حمل می‌کنند و سبک گرافیکی ساده، پررنگ و نگار و شاد بازی به همراه دیالوگ‌هایی که گاهی با بعضی از شخصیت‌ها رد و بدل می‌شوند، همگی ارکان اصلی طنز و کمدی بازی به شمار می‌روند.
در یک نگاه
Going Under یک بازی اکشن است که وقت زیادی برای اتمام آن نیاز نیست، ولی چرخه‌هایی که نیاز است تا بتوانید بازی را تمام کنید ممکن است زیاد باشند. در نتیجه ارزش تکرار نسبتا خوبی در بازی دیده می‌شود و در طول این مسیر تکه‌های طنز و بامزه شما را همراهی خواهند کرد. زمانی که Going Under را تمام کنید، آن وقت است که مسخره گرفتن کاپیتالیسم آمریکایی در ساختار شرکت‌های استارت‌آپی را تجربه کرده‌اید!
ستینگ یا حال و هوای بازی به نوبه خود جالب و جدید است. شما در نقش یک کارآموز وارد دفتر یک شرکت بسیار بزرگ می‌شوید که استارت‌آپ‌های مختلفی را در دل خود جا داده است. کارآموز در ساختار چنین شرکتی پایین‌ترین پست و جایگاهی است که یک فرد می‌تواند داشته باشد و خیلی باید تلاش کند تا بین همکاران و دیگران، ارزش و احترامی به دست بیاورد. در Going Under این پیشرفت به چه صورت مسخره شده است؟ با ساختار مراحل بازی که به‌صورت تصادفی ایجاد می‌شوند و متشکل از چند اتاق هستند. اتاق‌ها ممکن است پاداش و جایزه‌ای برای شما داشته باشند یا صرفا تعدادی دشمن در آن وجود داشته باشد تا شکست دهید. البته نباید از اتاق رئیس هم غافل شد که در واقع مهارت شما در مبارزه را حسابی به چالش می‌کشد.
همه چیز در دنیای Going Under شبیه عروسک‌های پنبه‌ای دهه 70 است که دست و پای‌شان همین‌طور برای خودشان تاب می‌خورد و حالا دیگر کارمندان شرکت را با این شکل و شمایل تصور کنید که به‌عنوان دشمن‌ها یا شاید بهتر است بگویم رقیب‌های شما در طول مرحله حضور دارند. مبارزه با آنها در واقع جاخالی دادن و کوبیدن روی دکمه ضربه است تا قبل از این‌که آنها شما را شکست دهند، این شما باشید که پیروز می‌شوید. به همین دلیل از لحاظ دکمه‌ای بازی به‌شدت ساده است و نیاز نیست دکمه‌های زیادی را به خاطر بسپارید یا برنامه‌ریزی خاصی داشته باشید.
از دسته جارو تا لپ‌تاپ
از نظر گیم‌پلی، Going Under تقریبا ساختار آشنایی را به ما ارائه می‌دهد و آن هم شروع از یک اتاق، گشتن در محیط برای پیدا کردن اتاق رئیس و شکست دادن آن و تکرار همین الگو در طبقات دیگر است. این وسط اتاق‌هایی هم وجود دارد تا به شما آیتم بفروشند و ارتقاهایی که به دست می‌آورید نیز بعد از شکست خوردن در آرشیوی ثبت می‌شوند تا دفعه بعد که با آنها مواجه شدید، دقیقا بدانید چه کاری انجام می‌دهند.
اما آنچه یک مقدار در اینجا خاص‌تر است، سلاح‌هایی است که در اختیارتان گذاشته می‌شود. چیزی نزدیک 200 وسیله به عنوان سلاح در بازی وجود دارد که همگی اشیا و ابزار روزمره و عادی یک محیط اداری کامپیوتری به شمار می‌روند. معمولا شما با هر سلاح آن‌قدر ضربه می‌زنید تا اصطلاحا شکسته شود و سلاح دیگری انتخاب کنید. البته شما سلاح‌ها را می‌توانید پرتاب هم بکنید و اصلا نوع بعضی از سلاح‌ها پرتابی است. به هرحال از گلدان و فنجان گرفته تا مجسمه استخوانی تزئینی، کیبورد، لپ‌تاپ، خودکار و مداد برای ضربه زدن به دشمنان در بازی وجود دارد. گاهی بعضی اتاق‌ها قدرت موقت هم به شما می‌دهند از‌جمله ماشین‌های اسباب‌بازی‌ای که با راندن‌شان می‌توانید اتاق را از دشمن و آیتم جارو کنید!
ترکیب اشیایی که شخصیت‌ها به عنوان سلاح با خود حمل می‌کنند و سبک گرافیکی ساده، پررنگ و نگار و شاد بازی به همراه دیالوگ‌هایی که گاهی با بعضی از شخصیت‌ها رد و بدل می‌شوند، همگی ارکان اصلی طنز و کمدی بازی به شمار می‌روند.
در یک نگاه
Going Under یک بازی اکشن است که وقت زیادی برای اتمام آن نیاز نیست، ولی چرخه‌هایی که نیاز است تا بتوانید بازی را تمام کنید ممکن است زیاد باشند. در نتیجه ارزش تکرار نسبتا خوبی در بازی دیده می‌شود و در طول این مسیر تکه‌های طنز و بامزه شما را همراهی خواهند کرد. زمانی که Going Under را تمام کنید، آن وقت است که مسخره گرفتن کاپیتالیسم آمریکایی در ساختار شرکت‌های استارت‌آپی را تجربه کرده‌اید!
