در فرهنگ و زبان روزمره ما برخی نامگذاری‌ها غلط‌انداز هستند. مثال این مورد در حیطه گوش و گلو وبینی، «گوش‌پاك‌كن» است. به‌طور طبیعی یك گوش سالم باید دارای وكس یا جرم باشد. جرم گوش علاوه بر نرم‌كردن پوست كانال گوش و جلوگیری از خشكی و خارش آن، محیط كانال گوش را اسیدی نگه‌می‌دارد و خواص ضدباكتریایی و ضدقارچی دارد. گوش، خاصیت خود پاكسازی دارد و به‌هیچ وجه نیازی به تمیزكردن ندارد. فروبردن اجسامی مانند گوش‌پاك‌كن در داخل گوش، ضمن آسیب به پوست گوش و افزایش استعداد عفونت، می‌تواند منجر به فشرده‌شدن جرم و به عقب راندن آن تا روی پرده گوش شود و كاهش شنوایی ایجاد كند. از طرفی ممكن است با ضربه به پرده صماخ گوش، آن را پاره كند.
اما شرایطی هم وجود دارد كه این جرم، زیاد تولید شود یا بر اثر دستكاری فشرده و به كم‌شنوایی منجر شود. در این حالت نیاز است كه تخلیه انجام شود. معمولا در صورت فشرده و سفت‌بودن جرم گوش لازم است حداقل سه روز قطره مناسب با تجویز پزشك استفاده و پس از آن پاكسازی صورت بگیرد. روش سنتی تخلیه جرم یا وكس‌گوش، شست‌وشو با آب است.
روش دیگر استفاده از ساكشن است. در صورت شك به پارگی پرده‌گوش یا سابقه عمل جراحی روی گوش توصیه به ساكشن است و شست‌وشو با آب می‌تواند آسیب‌رسان باشد.
گاهی ممكن است افراد به‌علت خارش ناچار به دستكاری كانال گوش شوند، در این حالت با واردكردن اجسامی مثل گوش‌پاك‌كن خراش‌های پوستی میكروسكوپی در پوست ایجاد می‌شود سپس باكتری یا قارچ‌های موجود در محیط، به‌راحتی باعث ایجاد عفونت و التهاب می‌شوند. التهاب كانال گوش خارجی خصوصا در افراد با ضعف ایمنی كه شایع‌ترین علت آن دیابت است، می‌تواند تبدیل به عفونت مزمن و موذی استخوان قاعده جمجمه شود؛ لذا تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، بسیار مهم است. از مهم‌ترین علائم عفونت كانال گوش خارجی خارش، درد خصوصا در لمس لاله گوش، احساس پری و كم‌شنوایی و ترشحات چركی خارج شده از گوش است. عفونت‌های قارچی كانال گوش می‌تواند به پارگی پرده گوش منجر شود.  مهم‌ترین راه پیشگیری از این نوع عفونت‌ها پرهیز از دستكاری گوش خصوصا با گوش‌پاك‌كن و برطرف كردن خارش مزمن است؛ اما اصل درمان عفونت كانال گوش،تمیز و خارج‌كردن ترشحات توسط پزشك با چشم مسلح سپس تجویز قطره و داروی مناسب است؛ البته تاكید می‌شود بهتر است مصرف قطرات گوشی با تجویز پزشك صورت پذیرد.