پای صحبتهای قاری بینالمللی اهوازی که ویدئوی گلایههایش از آبگرفتگی این شهر پربازدید شدهاست
خستهشدیم از این وضعیت
او هم یکی از شهروندان خوزستانی است؛ یکی از اهوازیهایی که خانه و زندگیاش این روزها غرق آب است. فیلم گلایههایش از وضعیت موجود دوسه روزی است در فضای مجازی دست به دست میشود؛ در این فیلم 3 دقیقهای سیدکریم موسوی، قاری و مبتهل بینالمللی کشورمان، داخل اتاقهای خانهای که جابهجا آب گرفته، راه میرود و از رهبر معظم انقلاب برای حل این مشکل کمک میخواهد. روی دیوار همین خانه آبگرفته، یک خاطره برای همیشه ماندگار شدهاست؛ تصویری از او در محضر رهبر معظم انقلاب در دهه 80. تصویری که عکس یک روزنامه جامجم خودمان بوده است و موسوی دربارهاش میگوید: «این عکس یکی از عزیزترین خاطرات من است که در روزنامه جامجم منتشر شد، من دهها بار در محضر حضرت آقا اجرا کردهام و این تصویر هم متعلق به یکی از همان دیدارهای ایشان و فعالان قرآنی کشور است. یادم هست من در راه فرودگاه بودم که روزنامه جامجم و عکس خودم را دیدم و همه روزنامههای آن دکه را برای یادگاری خریدم.» وقتی با تلفن همراهش تماس میگیریم، تازه یک ساعت از حضور استاندار خوزستان در برنامه زنده تلویزیونی گذشته است؛ او مهمان یکی از برنامههای خبری بوده و برای سیدکریم موسوی و احتمالا خیلی از اهوازیهای دیگر سؤال است که چرا استاندارشان چکمه نپوشیده و حداقل برای ظاهرسازی هم که شده از همین اهواز آبگرفته، با خبر شبکه یک ارتباط نگرفته؟! برای این سؤال هم مثل خیلی علامت سؤالهای توی ذهن اهوازیها جوابی نیست.
این فیلم حقیقت زندگی این روزهای ماست. فیلم را همسرم از من گرفت همان روز 9/9/99 که روز اول آبگرفتگی بود. من فقط میخواستم نشان بدهم که این چهره واقعی اهوازی است که خیلیها با نفت و انرژی و گاز و رفاه میشناسندش. این همان اهوازی است که هیچ بهرهای از زیرساختهای شهری نبرده، اما ای کاش دوربین قادر بود زوایای واقعی رنج مردممان را نشان بدهد. من فقط یک فیلم چند دقیقهای گرفتم از داخل خانه خودم، اما لطف خدا بود که خیلی دیده شد. من در این فیلم از رهبر معظم انقلاب درخواست کمک کردم. حقیقتا ما گرفتاریم، مدیران استانی ما یا بلد نیستند یا نمیخواهند یا به هردلیل دیگری کمک حال مردم نیستند. ما هم مثل مردم بقیه شهرها، پول آب و فاضلاب، عوارض شهرداری و... میدهیم پس چرا از مزایای شهرنشینی بهرهمند نمیشویم. گلایه ما هم همینجاست چون دیگر به این نتیجه رسیدهایم که در استان ما دارد اهمال میشود.
سال گذشته هم شما با همین مشکل آبگرفتگی مواجه بودید؟
بله، دقیقا همین اتفاق برای ما باز تکرار شد. مساله اینجاست که باران یک پدیده طبیعی است و همه جای ایران هم رخ میدهد. اگر این نعمت در کل استان خوزستان، به نقمت تبدیل میشود، به دلیل سالها ندانمکاری، تلف کردن فرصت و سرمایه توسط کسانی است که باید در این باره پاسخگو باشند. مشکل اینجاست که ما شبکه آبهای سطحی نداریم، شبکه فاضلاب هم که از سالها قبل بوده یا فرسایش پیدا کرده یا ظرفیت پذیرش آبهای سطحی را ندارد. هرچه که هست با وجود اینکه سرمایهگذاریهایی برای ساماندهی به این موضوع شده و بودجههایی هم به آن تخصیص داده شده، اما خروجی این فعالیتها اصلا در شهر قابل رؤیت نیست، چون با هر بارندگی کل شهر زیر آب میرود.
شما خودتان کدام منطقه اهواز زندگی میکنید؟
ما در منطقهای به نام شهر سالم زندگی میکنیم که میتوانم بگویم یک منطقه اعیاننشین و یکی از مناطق زیبای اهواز است در مرکز شهر. دقیقا پشت خانه من ساختمان شهرداری منطقه 6 اهواز است که امروز خود این شهرداری هم کامل زیر آب رفته بود. نبش خیابان زکیزاده هم که ما در آن هستیم اداره فاضلاب اهواز است که آنها هم زیر آب بودند.
از مشکلات آبگرفتگی بگویید. چطور تردد میکنید؟
واقعیت این است که اصلا تردد قطع شده مگر با قایقموتوری. مردم منطقه ما واقعا سه روز است که نمیتوانند تردد کنند، چون سطح آب در خیابانها خیلی بالاست. دسترسی به مواد غذایی دشوار است، برق از همان روز اول قطع است، چون آب آشامیدنی ما با موتورآب تامین میشود. با قطعی برق، آب را هم از دست دادهایم. ما خودمان روز دوم با کمک بعضی دوستان مقداری آبمعدنی و نان بین همسایهها پخش کردیم. بعد هم از طریق فرمانداری پیگیر شدیم و بالاخره هلالاحمر وارد عمل شد و بین خانوادهها مواد غذایی پخش کرد. اما واقعا زندگی خیلی سخت میگذرد، حالا دیگر خیلیها خانههایشان را ترک کرده و رفتهاند. من هم با خانوادهام با قایقموتوری تا یک مسیری رفتیم و از آنجا با نیسان تا خانه برادرم و پدر همسرم.
الان یعنی خانه اقوام شما جایی است که آبگرفتگی ندارد؟
نه اینکه نداشته باشد، فقط آب داخل خانه نشده، وگرنه داخل خیابانها همهجا پر از آب است.
آبگرفتگی اصلا چطور برای شما اتفاق افتاد؟
ببینید، اولین آبی که وارد خانه ما شد از داخل لولههای فاضلاب بود. بعد ما چون این دریچهها را مسدود کرده بودیم. آب با فشار زیادی بالا زد. آنقدر که کاشیهای کف را هم بلند کرد. بعد از این بود که آب از دیوارهای حیاط یعنی از طرف خیابان وارد خانه ما شد. من یک نوزاد یکماهونیمه دارم که نارسایی کلیه دارد و جراحی شده، تا این اتفاق افتاد ما فقط فرصت کردیم این نوزاد را به یک جای امن و یک محیط استریلیزه بفرستیم. اما وضعیت روحی خانوادهها، مخصوصا زنها و بچهها در اهواز واقعا خوب نیست. بچههای ما از باران میترسند. کجای دنیا اینطوری است؟! دیگر همه ما کلافه شدهایم ... . ما هم دوست داریم برویم جایی زندگی کنیم که امنیت روانی داشته باشیم و این امنیت هیچ جای خوزستان نیست. مگر ما این امکان را نداشتیم که از این شهر برویم؟ ماندیم، چون اهواز را دوست داشتیم اما الان دیگر خستهایم.
استاندار خوزستان در برنامه زنده خبری گفت آمار منازلی که امسال زیر آب رفته به 15درصد آمار سال گذشته هم نمیرسد. شما این برنامه را دیدید؟
واقعیتش من از دیدن ایشان در تلویزیون تعجب کردم. ایشان گفت که تا 24ساعت دیگر کل آبگرفتگی ها رفع میشود. من نمیدانم به اعتبار توانایی کدام نهادش این حرف را زد. فعلا که آب داخل خانههای مردم است. این آمارها هم که اعلام میکنند با واقعیت فاصله زیاد دارد.
متاسفانه قضیه شهرداری و آبوفاضلاب در اهواز جوری است که انگار اینها دشمن همدیگر هستند نه مکمل همدیگر. از هرکدام هم بپرسی مقصر این آبگرفتگی کیست، میگوید آن یکی نهاد! درحالیکه همهجای کشور جمعآوری آبهای سطحی در حیطه مسؤولیتهای شهرداری است که اینجا این را گردن نمیگیرد. از طرف دیگر به آبوفاضلاب هم بگویی آبی که کف خانههای ماست از فاضلاب خانه بیرون زده و برگشت داده باز قبول نمیکند. ما هم که یک شهر بارانزا نیستیم، چطور این مسؤولان اهواز نمیتوانند یک مشکل به این واضحی را حل کنند؟! من از قوه قضاییه و آقای رئیسی میخواهم به این موضوع ورود کنند. در این سالها بسیار پروژهها که به نام ساماندهی فاضلاب و آبهای سطحی بهرهبرداری شده، بیایند پیگیری کنند که چرا نتیجه نداده است.
این انتقادها را رودررو هم به مسؤولی گفتهاید؟
بله، من همین امروز شهردار منطقه 6 اهواز را دیدم. یکی از اعضای شورای شهر هم همراهش بود، آقای موسوینژاد، رئیس کمیسیون خدمات شهری. من بهشدت از این وضعیت گلایه کردم. شهردار که هیچ نگفت اما آقای موسوینژاد گفت من از شما عذرخواهی میکنم. من هم گفتم الان عذرخواهی شما چه دردی از من و بقیه دوا میکند؟! گفتم شهردار با حمایت مستقیم شما انتخاب شده است، پس همه شما در این قضیه مسؤول هستید.
الان حرف هم که میزنیم میگویید وظیفه ما نیست. یعنی جواب این شهردار منطقه برای من و بقیه مردمی که آنجا جمع شده بودیم این بود که ما که مقصر نیستیم، مقصر فاضلاب است. من البته بعد از این ماجرا به معاون فاضلاب منطقه هم زنگ زدم. گفتم شهرداری میگوید شما مقصرید. گفت که مگر در شرایط عادی اتفاقی برای فاضلاب میافتد؟ گفتم با اینکه جواب شما مثبت است و ما در شرایط عادی هم بعضی وقتها با معضل بالا آمدن فاضلاب مواجهیم، اما من سوالم این است که مگر شما فاضلاب را برای زمانی درست کردید که باران نبارد؟! بالاخره یک فکری هم باید برای باران میکردید.