برنامهریزی بلندمدت برای سریالهای اجتماعی
یادداشت: محسن وزیری تهیه کننده
آلودگی هوا و رسوخ آلودگی به محیطزیست مدتهاست کلانشهرها را درگیر کرده و بهرغم اخطارهایی که در برنامههای
خبری-تحلیلی رادیو و تلویزیون در این باره مطرح شده همچنان بحران آلودگی هوا پابرجاست.
همیشه وقتی هوا آلوده میشود تازه یادمان میافتد چقدر در زمینه فرهنگ پیشگیری از آلودگی کمکاری شده، درحالی که اگر تولید محصولات دراماتیک مرتبط با آلودگی محیطزیست را جدیتر میگرفتیم اوضاع به مراتب بهتر میشد.
تولید سریالهای تلویزیونی که خط کلی داستان خود را از اتفاقات پیرامونی اجتماع میگیرند یکی از بهترین راهها برای جذب مخاطب انبوه است و حالا اگر برخی موضوعات مبتلابه و فیالمثل همین مساله آلودگی هوا زمینهای شود برای داستانپردازی معلوم است دوز ارتباطگیری مخاطب بیشتر میشود.
برخی موضوعات اجتماعی، تاریخ مصرف دارند و برای همین نمیشود برای استفاده از آنها در بلندمدت برنامهریزی کرد. پس به درد تزریق در سریالها نمیخورند، ولی کم نیستند موضوعاتی که مدام تکرار میشوند.
مشکلاتی مثل آلودگی هوا یا گرفتاریهای اقتصادی مسائلی هستند که در سالهای اخیر به طور دائمی تکرار شدهاند و برای همین میشود برای برخورد ریشهای با آنها به طرحشان در سریالها فکر کرد. مثلا از همین حالا میشود برنامهریزی کرد برای تولید سریالی مرتبط با محیطزیست که سال آینده بناست در پاییز و زمستان پخش شود، چون احتمالا باز سال بعد این بحران وجود دارد. اگر با برنامهریزی بلندمدت پیش برویم دیگر بهانهای با نام نبود وقت و تعجیل تولید باقی نمیماند و خیلی راحت میشود از الان برنامه ریخت تا ظرف چند ماه هم به طرح مناسب برای پرداختن به سوژههای اجتماعی برسند و هم بتوانند کار تولید را بدون عجله پیش ببرند.