شریکان پاداش جهاد و شهادت
به تعبیر مقام معظم رهبری اگر مادران و همسران شهدا بیصبری نشان میدادند، بیمعرفتی نشان میدادند، بیبصیرتی نشان میدادند، فضای مجاهدت سرد میشد.
ایثار و مقاومت این بانوان فداکار در بدرقه و اعزام فرزندان و همسرانشان به جبهههای جنگ، سخنرانی در مراسم تشییع شهیدانشان و صبر و ایستادگی بعد از شهادت ازجمله جهادهایی است که مادران و همسران شهدا داشتند.
عظمت خانواده شهدا کمتر از خود شهدا نیست چرا که این مادران و همسران با تحمل سختیهای ناشی از فراق فرزند و همسر، صبری مثالزدنی از خود نشان دادند و در راه اعتلای اسلام و انقلاب پایداری کردند.
رهبر انقلاب همینطور در تکریم خانواده شهدا فرمودهاند: «پدران شهدا و مادران شهدا، همسران صبور شهدا، فرزندان شهدا در این افتخارات پشت سر شهدا قرار دارند. اگر خانوادههای شهدا این صبوری را نمیداشتند، این تکریم به شهادت عزیزان خود برایشان این قدر بااهمیت نبود، قدر شهادت در جامعه ما میشکست. شهدا خودشان گوهر گرانبهایی شدند و درخشیدند و خانوادههای شهدا با رفتار خود، با ایمان خود، با صبوری خود، این گوهر درخشنده را در معرض دید همه قرار دادند.»
واقعیت این است که مادران و همسران شهدا مانند حضرت امالبنین (ع) در طول این سالها، حماسههای جاویدی را ساختهاند. صبر و تحمل مادران شهدا بر کسی پوشیده نیست. همسران شهدا هم با تربیت یادگاران همسران خود، آنها را برای دیگر روزهای مقاومت کشور آماده میکنند.
نقش همسران رزمندگان در جبهههای مختلف مقاومت، روحیه دادن به همسرهایشان است چرا که اگر رزمندگان از صبر و مقاومت و همراهی همسرانشان اطمینان نداشته باشند، نمیتوانند در جبهههای اسلام حضور پیدا کنند.
همسر یکی از شهدای مدافع حرم در اینباره میگوید:« وقتی یک مرد میبیند که همسرش در راهی که او به آن ایمان دارد، قدم برمیدارد و همعقیده است و سختیها را تحمل میکند، آنوقت است که محکمتر و مطمئنتر قدم برمیدارد.» اتفاقی که معتقد است او این مسأله را بهوضوح در رفتار همسر شهیدش دیده است.
همسر سیدسجاد روشنایی، دیگر شهید مدافع حرم هم از این قدمهای استوار همسرش خاطرهای تعریف میکند: «شهید روشنایی خیلی به مأموریت اعزام میشد. قبل از رفتن به مأموریت سوریه، من فقط یک کلمه به ایشان گفتم و آن هم این بود که وقتی به زیارت حرم حضرت رقیه(ع) و حضرت زینب(ع) رفتی، نايبالزیاره من هم باش؛ سیدسجاد از شنیدن این حرف من واقعا خوشحال شد و انرژی گرفت و با روحیه خیلی خوب به این مأموریت رفت و من از این بابت خوشحالم که در عاقبت بخیری همسرم شریک و همراه بودم.»