باید لابه‌لای کبوتربازها چرخیده باشی تا وقتی به این حیوان کوچک نگاه می‌کنی مثل هر حیوان کوچک دیگری نبینی‌اش و راحت از کنارش نگذری. کبوتربازها که دایره‌شان محدود به شهر خاص و کشور خاصی هم نیست و از جای‌جای ایران خودمان تا قلب نیویورک در آمریکا سیطره دارند، فلسفه‌بافی‌های جالبی از این پرنده برای خودشان دارند که اگر پای حرف‌شان بنشینید نگاه‌تان به این پرنده عوض می‌شود. از آن فلسفه‌بافی‌هایی که می‌دانی اشتباه است و از خودشان درآورده‌اند اما دوست داری بشنوی و از آن بالاتر دوست داری باور کنی. مثل بعضی حرف‌های مادربزرگ‌ها که می‌دانی خرافات است اما دوست داری باور کنی یا مثل قصه‌هایی که مردم بومی هر شهری از تکه سنگی یا کوهی یا درختی نقل می‌کنند و پرواضح است چیزی جز افسانه نیست اما تو دوست داری آن افسانه خیالی را باور کنی و هر وقت از کنار آن سنگ یا درخت رد می‌شوی با خودت مرور کنی که فلانی! یادت هست این سنگ چوپانی بوده که نافرمانی خدا را کرده و سنگ شده؟!
از همه این فلسفه‌بافی‌ها گذشته، کبوتر نشانه صلح است. این را دیگر کبوتربازهای قم و نیویورک نمی‌گویند، بهتر است بگویم فقط کبوتربازهای قم و نیویورک نمی‌گویند، این را همه ادیب‌ها و نویسنده‌ها و شاعران جهان می‌گویند و همه هنرمندان در آثار هنری‌شان وقتی بخواهند حرف از صلح و دوستی بزنند به این پرنده اشاره می‌کنند.
مدتی است حضور پرنده‌ها و به‌خصوص کبوترها در شهرهای بزرگ مثل تهران بیشتر شده است. عده‌ای می‌گویند این زیادشدن کبوترها عمدی است و شهرداری می‌خواهد با این کار جلوه بهتری به شهر بدهد و عده دیگری هم مثل من دوست دارند فکر کنند فوجی از کبوترها جایی از دنیا نشسته‌اند و با همدیگر مشورت کرده‌اند و گفته‌اند دیگر اینجا جای ماندن نیست. باید یک جای بهتر برای زندگی پیدا کنیم. جایی که درودیوارهایش حرف برای گفتن داشته باشند و مردمش خنده از روی لب‌هایشان نیفتد. بعد باهم به شور نشسته‌اند و بال به هم زده‌اند و دورهم دانه خورده‌اند و دست‌آخر به این نتیجه رسیده‌اند که باید برویم تهران! حالا نمی‌دانم خود تهران را قبلا دیده بودند که راجع به درودیوار و لب‌های مردمش آن‌طور فکر می‌کردند یا این‌که این شهر را فقط در عکس‌های خوش آب و رنگ دیده بودند و وصفش را در صفحات مجازی گردشگران خوانده بودند که این تصمیم را گرفته‌اند.
هر چه باشد حضور پرندگان و به‌خصوص کبوترهایی که در همه فرهنگ‌ها خوش‌یمن به‌حساب می‌آیند و به قول ادیبان و هنرمندان پیام‌آوران صلح و دوستی‌اند و به قول کبوتربازها هزار و یک‌جور حسن و مزیت دیگر دارند، برای این شهر خوب است. برای ما مردمی که بعضی وقت‌ها یادمان می‌رود زندگی فقط حرکت کردن در مسیر طبیعت است، خوب است.