اعدام قاتل پدر و نامادری در زندان
مرد 45 ساله كه متهم به قتل پدرو نامادری‌اش بود، پس از ده سال با اصرار اولیای دم در زندان قصاص شد.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، علی 45 ساله شامگاه بیست و هفتم بهمن سال 89 پدر و نامادری‌اش را در بومهن به قتل رساند.
او بعد از بازداشت به قتل اعتراف كرد و گفت: 12 سال پیش به خاطر بدرفتاری‌های پدرم، مادرم از او جدا شد. من و خواهرانم با مادرمان زندگی می‌كردیم. پدرم بعد از مدتی دوباره ازدواج كرد و صاحب سه پسر شد و با هم در خانه‌ای روستایی در بومهن زندگی می‌كردند که گاهی به ملاقات‌شان می‌رفتم. اما بعد از آن‌كه از زنم جدا شدم و مهریه 114 سكه‌ای او را دادم، دچار مشكلات مالی و روحی شده و برای ادامه زندگی نزدشان رفتم. روز جنایت من برای شكار كبك و خرگوش رفته بودم. شب كه بازگشتم، سر مسائل جزئی با پدرم دعوای‌مان شد. او داسی برداشت و سمتم پرت كرد. با تفنگی كه دستم بود، سمتش شلیك كردم كه زخمی شد و فوت كرد. نامادری‌ام با چوبدستی به من حمله كرد كه با قنداق تفنگ ضربه‌ای به سرش زدم، در این هنگام تیری از سلاح به پایم خورد و زخمی شدم و بعد نامادری‌ام را كشتم. سه برادر ناتنی‌ام شاهدان جنایت بودند. 20 كیسه سیمان و گوسفندانی را كه سهم خودم بود، فروختم تا پای زخمی‌ام را درمان كنم. پشت حیاط خانه گودال حفر كرده و اجساد را همراه چند جلد كتاب، یك صندلی چوبی و مقداری كاه انداخته و آتش زدم.
مدتی بعد این زندانی در شعبه دوم دادگاه كیفری یك استان تهران و در حالی که منکر قتل‌ها بود، محاكمه شد. با توجه به اظهارات شهود، اسناد و مدارك كه نشان‌دهنده گناهكاری قاتل بود، او دو بار حكم قصاص گرفت كه با تایید این حكم در دیوان‌عالی كشور، پرونده به اجرای احكام دادسرای جنایی تهران ارسال شد. مرد اعدامی چندی پیش توانست رضایت خانواده خودش را جلب كند و بخشیده شود؛ اما برادران ناتنی‌اش همچنان خواستار قصاص بودند.
مرد اعدامی كه 45 ساله شده بود، بعد از 10 سال نتوانست رضایت برادران ناتنی‌اش را جلب كند و در زندان رجایی‌شهر قصاص شد.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، علی 45 ساله شامگاه بیست و هفتم بهمن سال 89 پدر و نامادری‌اش را در بومهن به قتل رساند.
او بعد از بازداشت به قتل اعتراف كرد و گفت: 12 سال پیش به خاطر بدرفتاری‌های پدرم، مادرم از او جدا شد. من و خواهرانم با مادرمان زندگی می‌كردیم. پدرم بعد از مدتی دوباره ازدواج كرد و صاحب سه پسر شد و با هم در خانه‌ای روستایی در بومهن زندگی می‌كردند که گاهی به ملاقات‌شان می‌رفتم. اما بعد از آن‌كه از زنم جدا شدم و مهریه 114 سكه‌ای او را دادم، دچار مشكلات مالی و روحی شده و برای ادامه زندگی نزدشان رفتم. روز جنایت من برای شكار كبك و خرگوش رفته بودم. شب كه بازگشتم، سر مسائل جزئی با پدرم دعوای‌مان شد. او داسی برداشت و سمتم پرت كرد. با تفنگی كه دستم بود، سمتش شلیك كردم كه زخمی شد و فوت كرد. نامادری‌ام با چوبدستی به من حمله كرد كه با قنداق تفنگ ضربه‌ای به سرش زدم، در این هنگام تیری از سلاح به پایم خورد و زخمی شدم و بعد نامادری‌ام را كشتم. سه برادر ناتنی‌ام شاهدان جنایت بودند. 20 كیسه سیمان و گوسفندانی را كه سهم خودم بود، فروختم تا پای زخمی‌ام را درمان كنم. پشت حیاط خانه گودال حفر كرده و اجساد را همراه چند جلد كتاب، یك صندلی چوبی و مقداری كاه انداخته و آتش زدم.
مدتی بعد این زندانی در شعبه دوم دادگاه كیفری یك استان تهران و در حالی که منکر قتل‌ها بود، محاكمه شد. با توجه به اظهارات شهود، اسناد و مدارك كه نشان‌دهنده گناهكاری قاتل بود، او دو بار حكم قصاص گرفت كه با تایید این حكم در دیوان‌عالی كشور، پرونده به اجرای احكام دادسرای جنایی تهران ارسال شد. مرد اعدامی چندی پیش توانست رضایت خانواده خودش را جلب كند و بخشیده شود؛ اما برادران ناتنی‌اش همچنان خواستار قصاص بودند.
مرد اعدامی كه 45 ساله شده بود، بعد از 10 سال نتوانست رضایت برادران ناتنی‌اش را جلب كند و در زندان رجایی‌شهر قصاص شد.
